پرش به محتوا

ارتداد: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۶۴۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ارتداد'''، خروج از [[اسلام]] و ورود به [[کفر]] و [[حکم شرعی]] آن.
'''ارتداد'''، خروج از [[اسلام]] و ورود به [[کفر]] و [[حکم شرعی]] آن.
ارتداد؛ به خارج‌شدن از آیین اسلام گفته می‌شود، و فرد مرتکب آن را «[[مرتد]]» می‌گویند.
مرتد بر دو گونه است:
[[مرتد ملی]]: کسی که نخست کافر بوده، سپس مسلمان شده و بار دیگر کافر شده است.
[[مرتد فطری]]: کسی که هنگام انعقاد نطفه او حداقل یکی از والدین او مسلمان باشند و پس از بلوغ اظهار اسلام کند و سپس کافر شود.
[[امام‌خمینی]]، عقل، بلوغ، اختیار و قصد را در تحقق ارتداد معتبر دانسته‌است و کلمات کفرآمیزی که در حالت [[غضب]] از انسان سر می‌زند را موجب ارتداد نمی‌داند.
فقها بر این نکته اتفاق نظر دارند که کفر-یعنی انکار خدا یا وحدانیّت یا نبوت،  یا حکمی از احکام ضروری دین که مستلزم انکار خدا، [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] یا [[نبوت]] باشد-موجب ارتداد است.
از نگاه امام‌خمینی مقصود از ضروری دین امری است که نزد جمیع مسلمانان امر واضحی باشد. و انکار ضروری در صورتی موجب حکم به ارتداد می‌شود که مستلزم انکار خداوند، توحید یا نبوت نبی(ص) باشد و نزد عموم مسلمانان ضروری شمرده شود.
از نظر برخی فقها دشنام‌دادن و توهین به خداوند، [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر(ص)]]، [[اهل بیت(ع)|ائمه(ع)]] و یا [[حضرت فاطمه زهرا(س)|حضرت فاطمه(س)]] از اسباب ارتداد است. براین اساس امام‌خمینی، [[سلمان رشدی]] را به سبب نگارش کتاب آیات شیطانی و توهین به پیامبر اسلام(ص)، مرتد و محکوم به اعدام دانست.
امام‌خمینی، ضمن پذیرش ثبوت ارتداد با شهادت دو مرد عادل یا اقرار مرتد، بر این باوراست که بنابر احتیاط واجب مرتد باید دو بار اقرار کند تا ارتداد وی ثابت شود.
امام‌خمینی مرتد را در حکم [[کافر]] می‌داند و احکام کافر مانند نجاست و ممنوعیت ورود به [[مسجد|مساجد]] را بر وی مترتب می‌کند. بر همین اساس مرتد از مسلمان [[ارث]] نمی‌برد و وارثان مرتد نیز اگر کافر باشند از او ارث نمی‌برند.
امام‌خمینی، معتقد است اگر مردی مرتد شود و ارتداد او فطری باشد، محکوم به مرگ می‌شود؛ اما اگر ملی باشد، [[توبه]] داده می‌شود؛ چنانچه توبه نکرد، کشته می‌شود. همچنین زن مرتد، خواه فطری و خواه ملی، وادار به توبه می‌شود و چنانچه توبه نکند، زندانی می‌شود و بر او سختگیری می‌کنند تا بر اثر سختی و مشکلات توبه کند.
ازجمله احکام ارتداد که به نوعی مجازات نیز شمرده می‌شود، انقطاع رابطه زوجیت مرتد با همسرش است و اینکه جایز است اموال مرتد فطری پیش از کشته‌شدن وی میان ورثه تقسیم شود.
==معنای لغوی و اصطلاحی==
==معنای لغوی و اصطلاحی==
ارتداد به معنای رجعت و بازگشت از چیزی است<ref>جوهری، الصحاح، ۲/۴۷۳؛ فیومی، المصباح المنیر، ۲۲۴.</ref> و در اصطلاح فقهی به خارج‌شدن از آیین اسلام گفته می‌شود، و فرد مرتکب آن را «مرتد» می‌گویند.<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۳۱۱؛ امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۳۴۹؛ سبزواری، مهذّب الاحکام، ۲۸/۱۳۴.</ref>
ارتداد به معنای رجعت و بازگشت از چیزی است<ref>جوهری، الصحاح، ۲/۴۷۳؛ فیومی، المصباح المنیر، ۲۲۴.</ref> و در اصطلاح فقهی به خارج‌شدن از آیین اسلام گفته می‌شود، و فرد مرتکب آن را «مرتد» می‌گویند.<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۳۱۱؛ امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۳۴۹؛ سبزواری، مهذّب الاحکام، ۲۸/۱۳۴.</ref>
خط ۱۱۷: خط ۱۴۳:
[[رده:فقه]]
[[رده:فقه]]
[[رده:اندیشه‌های امام‌خمینی]]
[[رده:اندیشه‌های امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]