۱٬۷۶۵
ویرایش
جز (انتقال از رده:مقالههای جلد ششم دانشنامه به رده:مقالههای جلد ششم دانشنامه امامخمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زبان قرآن'''، چگونگی تبیین معارف [[قرآن کریم]] و ملاحظه فهم مخاطبان. | '''زبان قرآن'''، چگونگی تبیین معارف [[قرآن کریم]] و ملاحظه فهم مخاطبان. | ||
بحث از زبان قرآن در گرایشهای متنوع تفسیری مانند [[تفسیر]] روایی، عقلی و عرفانی مورد توجه مفسران بود. این بحث در حوزه مباحث کلامی نیز مطرح بوده، ظاهرگرایان و اخباریون از کاربرد [[عقل (قوه ادراک)|عقل]] در فهم متون دینی پرهیز میکردند و هیچگونه مجازی را در زبان قرآن نمی پذیرفتند. | |||
[[امامخمینی|امامخمینی]] در آثار خود به این مسئله پرداخته که آیا زبان دینی و قرآنی که مربوط به لسان قوم است، از قواعد و دستورهای خاصی تبعیت میکند و یا زبان کتابهای الهی زبان عمومی مردم است. ایشان در دو بعد سطح فهم مخاطب و گرایش و روشی که با آن زبان قرآن بازگو میشود به این نکته میپردازد که زبان قرآن دارای چه گرایش و روش خاصی در انتقال معانی و حقایق است. ایشان زبان قرآن را زبان عمومی و عقلانی میداند که مردم عصر نزول با آن تکلم میکردهاند. | |||
امامخمینی معتقد است نمیشود زبان قرآن را به معانی ظاهری محدود کرد و یا در رموز و اسرار و اشاره و مفاهیم باطنی منحصر کرد؛ بلکه زبان قرآن هویت آن ساختار ترکیبی و زبان هدایت معنوی است و هدف آن راهنمایی مردم به صراط مستقیم و خروج از مراتب ظلمت به عالم نور است. ایشان معتقد است زبان قرآن در برگیرنده سبکهایی چون موعظه، حکمت، جدال احسن برای هدایت و [[تهذیب نفس|تربیت نفوس]] انسانها است. | |||
== معنی == | == معنی == | ||
خط ۹۰: | خط ۹۷: | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:علوم قرآن]] | [[رده:علوم قرآن]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |