پرش به محتوا

ماهیت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۸۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ فروردین ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماهیَت''' ذات و چیستی شیء در [[فلسفه|دانش فلسفه]].
'''ماهیَت''' ذات و چیستی شیء در [[فلسفه|دانش فلسفه]].
یکی از مباحث مهم و بنیادین در فلسفه بحث از ماهیت است به‌گونه‌ای که بخش عظیمی از مباحث فلسفی را به خود اختصاص داده است.
[[شهاب‌الدین سهروردی|شیخ اشراق]] با ارائه نظام جدید فلسفی، جایگاه خاصی برای ماهیت قائل شد و گفت هر آنچه در متن عالم ماده قرار دارد ماهیت است و وجود امری اعتباری است. [[ملاصدرا]] نیز در باب ماهیت و ملحقات آن بحث مفصلی مطرح کرده‌ است.
[[امام‌خمینی]] در آثار اصولی، فلسفی و [[عرفان|عرفانی]] خود حقیقت ماهیت جایگاه و اعتبار سه‌گانه آن را تحلیل و بررسی کرده‌ است. ایشان ماهیت را جهت فقدان و حدّ وجود معرفی می‌کند که اثری ندارد اگر چه در خارج بنابر [[اصالت وجود]]، تنها وجود متحقق است، اما عقل وقتی وجود شیء را تصور می‌کند، آن را به دو حیث وجودی و فقدانی تحلیل می‌کند که حیث فقدان آن منشأ انتزاع ماهیت می‌شود.
به اعتقاد امام‌ خمینی ماهیت بر دو گونه ملاحظه می‌شود: ۱- ماهیت «من حیث هی هی» و با قطع نظر از هر خصوصیتی که همان ماهیت مهمله است. ۲- ماهیت «من حیث هی هی» و با ملاحظه مصادیق و امور خارجی که همان ماهیت لا بشرط مقسمی است. ایشان برای ماهیت احکام، ویژگی‌هایی برمی‌شمارد ازجمله: امکان ماهیت، موطن ماهیت، تعلق نگرفتن علم به ماهیات، منشاء اثر نبودن ماهیت، بالعرض بودن وجود ماهیت و متصف نشدن ماهیت به [[خیر وشر]].
==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
ماهیت مصدر جعلی به معنای حقیقت چیزی است.<ref>دهخدا، فرهنگ‌لغت دهخدا، ذیل واژه «ماهیت».</ref> این واژه در اصل به صورت ماهویّت بوده و در زبان فارسی از آن به چیستی تعبیر می‌شود.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۰، ص۵۱۷-۵۱۸.</ref> وجه انتساب ماهیت به «ما هو» آن است که در پاسخ به پرسش «ما هو» و حقیقت شیء واقع می‌شود.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ص۸۵؛ لاهیجی، شوارق الالهام، ج۲، ص۲۶؛ آملی، درر الفوائد، ج۱، ۲۹۱-۲۹۳.</ref>
ماهیت مصدر جعلی به معنای حقیقت چیزی است.<ref>دهخدا، فرهنگ‌لغت دهخدا، ذیل واژه «ماهیت».</ref> این واژه در اصل به صورت ماهویّت بوده و در زبان فارسی از آن به چیستی تعبیر می‌شود.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۰، ص۵۱۷-۵۱۸.</ref> وجه انتساب ماهیت به «ما هو» آن است که در پاسخ به پرسش «ما هو» و حقیقت شیء واقع می‌شود.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ص۸۵؛ لاهیجی، شوارق الالهام، ج۲، ص۲۶؛ آملی، درر الفوائد، ج۱، ۲۹۱-۲۹۳.</ref>
خط ۱۲۸: خط ۱۳۸:
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
[[رده:فلسفه]]
[[رده:فلسفه]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]