۱٬۷۶۵
ویرایش
جز (انتقال از رده:مقالههای جلد دهم دانشنامه به رده:مقالههای جلد دهم دانشنامه امامخمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''وحی'''، آگاهی خاص درونی [[پیامبران(ع)]] از سوی [[خداوند تعالی]]. | '''وحی'''، آگاهی خاص درونی [[پیامبران(ع)]] از سوی [[خداوند تعالی]]. | ||
وحی و چگونگی ارتباط خداوند با [[انسانشناسی|انسان]]، از مسائل مهم در کتابهای آسمانی است. [[متکلمان]] درباره اصل موضوع و مسائل وحی بحث کردهاند و کمتر به چیستی و ماهیت آن پرداختهاند. [[حکما]] بحث وحی را با رویکرد عقلانی تفسیر و تحلیل کردهاند. عرفا نیز با رویکرد شهودی و معرفتی به مسئله وحی و مراتب آن پرداختهاند. | |||
[[امامخمینی]] با روشی که مبتنی بر [[قرآن]]، عرفان و برهان است به تبیین وحی پرداخته است. ایشان ماهیت وحی را در یک ادراک مرموز و یک حقیقت غیبی میداند که تنها خداوند و رسولش از تمام ابعاد آن آگاهاند. | |||
امام به مراتب وحی، چگونگی دریافت وحی و ویژگیهای وحی و نزول قرآن پرداخته، بر این باور است [[پیامبر اکرم(ص)|رسول خدا]] نخستین ظهور مبادی وحی را در مرحله جدا شدن نفس از طبیعت و رجوع آن به عالم غیب میداند بر این اساس رسول خدا پس از رسیدن به مراتب عوالم بالاتر، [[ملائکه|فرشتگان]] وحی را نازل میکند و آنها تابع ولی اعظم و [[انسان کامل]] میشوند. | |||
امامخمینی از جمله ویژگیهای وحی را این میداند که دریافت وحی نه تنها نوعی شعور به وحی بیرونی است؛ بلکه رسول خدا خود اراده میکند که فرشته نازل شود. | |||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | == معنای لغوی و اصطلاحی == | ||
خط ۱۶۴: | خط ۱۷۳: | ||
[[رده:مقالههای بینیاز از جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقالههای بینیاز از جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |