۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''احدیت و واحدیت'''، دو مرتبه از مراتب [[تجلی حقتعالی]]. | '''احدیت و واحدیت'''، دو مرتبه از مراتب [[تجلی حقتعالی]]. | ||
[[عرفا|عارفان]] با الهام از آموزههای دینی و مشهودات باطنی خویش و در بیان وحدت حقیقی ذات و حیثیات وجودی، به تبیین واحدیت و احدیت پرداختهاند و آثار و احکام متعددی برای مقام احدیت و واحدیت ذکر کردهاند؛ از جمله چگونگی صدور کثرات از مرتبه واحدیت و سیر سالک و منتهای وصول آن به مرتبه احدیت. | [[عرفا|عارفان]] با الهام از آموزههای دینی و مشهودات باطنی خویش و در بیان وحدت حقیقی ذات و حیثیات وجودی، به تبیین واحدیت و احدیت پرداختهاند و آثار و احکام متعددی برای مقام احدیت و واحدیت ذکر کردهاند؛ از جمله چگونگی صدور کثرات از مرتبه واحدیت و سیر سالک و منتهای وصول آن به مرتبه احدیت. | ||
[[امامخمینی]] نیز در بیان حقیقت احدیت و واحدیت به بررسی مقامات و مراتب کلی هستی پرداخته و از مقام احدیت به اولین تعین، تجلی غیبی احدی، صورت باطن و مقام بشرطلا تعبیر میکند و مقام احدیت را مرتبه تحقق اسمای ذاتی و مبدأ برای [[اسما و صفات]] میداند. ایشان اعتبار ذات به حسب مقام جمع اسما و صفات را مقام واحدیت میداند که گاهی از این مقام به مقام جمع الجمع، مقام [[اسم اعظم]] و مقام تجلی به جمع و تفریق تعبیر میکند. | |||
در مقام واحدیت هر یک از اسماء از اسم دیگر ممتاز است و خداوند به این کثرات علم دارد، این کثرات اسمائی و صفاتی در حضرت علمیه مبدأ کثرت عینی و خارجی است. پس نخستین تکثری که در دار هستی به وقوع میپیوندد، کثرت اسمائی و صفاتی در مقام واحدیت است. | در مقام واحدیت هر یک از اسماء از اسم دیگر ممتاز است و خداوند به این کثرات علم دارد، این کثرات اسمائی و صفاتی در حضرت علمیه مبدأ کثرت عینی و خارجی است. پس نخستین تکثری که در دار هستی به وقوع میپیوندد، کثرت اسمائی و صفاتی در مقام واحدیت است. |