۱٬۷۶۵
ویرایش
جز (انتقال از رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه به رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه امامخمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''برائت'''، از [[اصول عملیه]] به معنای نفی تکلیف در صورت [[شک]] در آن. | '''برائت'''، از [[اصول عملیه]] به معنای نفی تکلیف در صورت [[شک]] در آن. | ||
به باور [[اصولیان]] در صورت شک ابتدایی در [[حکم|حکم شرعی]] و معلوم نبودن حالت سابقه اصل برائت جاری میشود. [[امامخمینی]] همسو با مشهور اصولیان، معتقد است در شبهات موضوعیه و شبهات حکمیه وجوبیه و تحریمیه اصل برائت جاری میشود. | |||
جاریشدن اصل برائت در شبهات، مشروط به آن است که مشکوک، از اطراف علم اجمالی نباشد؛ از اینرو اگر حرمت یا وجوب چیزی تنها بهاجمال معلوم باشد، [[اصول عملیه|اصل احتیاط]] و در صورت ممکننبودن آن، اصل تخییر جاری میشود. | |||
برای اثبات برائت به ادله نقلی و عقلی استناد و به اعتبار ادله استنادی، برائت را به شرعی و عقلی تقسیم کردهاند. | |||
برای اثبات برائت شرعی به چند آیه از [[قرآن]] استناد شدهاست که مهمترین آنها «مَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّی نَبْعَثَ رَسُولاً» است. امامخمینی این آیه را محکمترین دلیل برای اجرای برائت در شبهات حکمیه میداند. | |||
مهمترین حدیث برای اثبات برائت شرعی، حدیث رفع است. به نظر امامخمینی حدیث رفع شامل شبهات حکمیه و شبهات موضوعیه میشود. | |||
برای برائت به [[اجماع]] نیز استدلال شدهاست، اما امامخمینی همانند بسیاری اجماع را دلیل ندانسته است. | |||
قبح عقاب و مؤاخذه بدون بیان، پس از جستجو از دلیل و ناامیدی از یافتن آن، از مستقلات عقلی و وجدانی است. امامخمینی این دلیل را پذیرفتهاست. | |||
امامخمینی همسو با برخی از اصولیان معتقد است عقل، احتیاط را در همه شبهات، اعم از وجوبی و تحریمی پسندیده میبیند و میان [[عبادات|عبادتها]] و غیر عبادتها فرقی نیست؛ اما از نگاه برخی، میان عبادت و غیر عبادت در شبهات فرق است، زیرا احتیاط در عبادت ممکن نیست. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
خط ۹۹: | خط ۱۱۶: | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه امامخمینی]] | [[رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه امامخمینی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |