۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''هیئتهای هفتنفره'''، نهادی برای واگذاری زمین به کشاورزان بیزمین و کمزمین پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]. | '''هیئتهای هفتنفره'''، نهادی برای واگذاری زمین به کشاورزان بیزمین و کمزمین پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]. | ||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از اصلیترین مسائل داخلی کشور حل مشکل [[زمین]] بود. امامخمینی برای حل مشکل زمینهای کشاورزی خارج از شهرها، به سه تن از فقها، مأموریت داد لایحهای تدوین کنند. | |||
بر اساس این لایحه -که در ۲۶/۱/۱۳۵۹ به تصویب رسید- هیئتهای هفتنفره تشکیل شد که موظف بود ضمن واگذاری زمین به [[کشاورزی|کشاورزان]] بیزمین یا خوشنشینان، به حل و فصل نزاعهای مربوط به اجرای این قانون بپردازند. با تصویب این لایحه، تبلیغات گستردهای با عنوان بند «ج» و موافقت و مخالفت (کارشناسی و فقهی) با آن در سراسر کشور به راه افتاد. | |||
[[امامخمینی]] مالکیت زمین را در [[اسلام]]، مطلق و نامحدود نمیدانست؛ بلکه معتقد بود عوامل گوناگونی چون اختیارات حکومت و ولی فقیه، محدودکننده مالکیت زمین است. ایشان با وجود اینکه حق احیای زمین از سوی افراد را محترم میشمرد، اما احیای خانها و فئودالها را نمیپذیرفت. هیئتهای هفتنفره تا سال ۱۳۷۱ فعالیت کردند و پس از آن سازمانی با نام سازمان امور اراضی تشکیل گردید. | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
خط ۱۷۷: | خط ۱۸۴: | ||
[[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |