پرش به محتوا

هیئت‌های هفت‌نفره: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۶۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:


'''هیئت‌های هفت‌نفره'''، نهادی برای واگذاری زمین به کشاورزان بی‌زمین و کم‌زمین پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]].
'''هیئت‌های هفت‌نفره'''، نهادی برای واگذاری زمین به کشاورزان بی‌زمین و کم‌زمین پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]].
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از اصلی‌ترین مسائل داخلی کشور حل مشکل [[زمین]] بود. امام‌خمینی برای حل مشکل زمین‌های کشاورزی خارج از شهرها، به سه تن از فقها، مأموریت داد لایحه‌ای تدوین کنند.
بر اساس این لایحه -که در ۲۶/۱/۱۳۵۹ به تصویب رسید- هیئت‌های هفت‌نفره تشکیل شد که موظف بود ضمن واگذاری زمین به [[کشاورزی|کشاورزان]] بی‌زمین یا خوش‌نشینان، به حل و فصل نزاع‌های مربوط به اجرای این قانون بپردازند. با تصویب این لایحه، تبلیغات گسترده‌ای با عنوان بند «ج» و موافقت و مخالفت (کارشناسی و فقهی) با آن در سراسر کشور به راه افتاد.
[[امام‌خمینی]] مالکیت زمین را در [[اسلام]]، مطلق و نامحدود نمی‌دانست؛ بلکه معتقد بود عوامل گوناگونی چون اختیارات حکومت و ولی فقیه، محدودکننده مالکیت زمین است. ایشان با وجود اینکه حق احیای زمین از سوی افراد را محترم می‌شمرد، اما احیای خان‌ها و فئودال‌ها را نمی‌پذیرفت. هیئت‌های هفت‌نفره تا سال ۱۳۷۱ فعالیت کردند و پس از آن سازمانی با نام سازمان امور اراضی تشکیل گردید.


== مقدمه ==
== مقدمه ==
خط ۱۷۷: خط ۱۸۴:
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]