۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''مجمعِ روحانیونِ مبارز تهران''' تشکیلاتی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]] با رویکرد پیروی از [[خط امام]]، ۱۳۶۶ش. | '''مجمعِ روحانیونِ مبارز تهران''' تشکیلاتی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]] با رویکرد پیروی از [[خط امام]]، ۱۳۶۶ش. | ||
با تعطیلی [[حزب جمهوری اسلامی]]، [[جامعه روحانیت مبارز تهران|جامعه روحانیت مبارز]] فعالتر شد، اما اختلافات درونی آن بیش از پیش نمایان گشت. این اختلافات، زمینه انشعاب از جامعه روحانیت و تشکیل مجمع روحانیون را با موافقت [[امامخمینی]] فراهم ساخت. | |||
مجمع روحانیون مبارز در 29/12/1366، در بیانیهای هدف خود را حضور فعال در انتخابات مجلس، دفاع از محرومان و پشتیبانی از نهادهای اجرایی پیرو [[خط امامخمینی|خط امام]] دانستند. پس از ابراز تردیدها در مورد انشعاب این مجمع از جامعه روحانیت، مجمع روحانیون مبارز در 25/1/1367، در نامهای به امامخمینی، گزارشی از روند شکلگیری و اهداف خود ارائه کرد. | |||
سرانجام مجمع روحانیون مبارز در 12/4/136۸، به صورت قانونی و با نام «مجمع روحانیون مبارز تهران» رسمیت یافت؛ اما با گسترش فعالیت در برخی از استانها واژه «تهران» حذف و به مجمع روحانیون مبارز تغییر یافت. خط مشی اصلی مجمع روحانیون تأکید بر راه و کلام امامخمینی و پیروی از ایشان بوده است. | |||
==شکلگیری== | ==شکلگیری== | ||
با وجود فضای عمدتاً غیر سیاسی [[حوزههای علمیه]] در سالهای پس از [[کودتای ۲۸ مرداد]]،<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۰۸ و ۱۱۲.</ref> برخی از روحانیان بهویژه نسل جوان حوزه، از سالهای ۱۳۳۷ ـ ۱۳۳۸ با گرایش به اصلاح امور و ایجاد شبکه ارتباطی سراسری، به تشکیل جلسات همفکری و انتشار مجله و توزیع آن در سراسر کشور اقدام کردند. با این حال، آنچه موجب رشد دغدغه سیاسی در میان روحانیان و تبدیل گروههای پراکنده آنها به جریان گسترده شد، حمایت و پیگیری اعتراض علنی [[امامخمینی]] به تصویب [[لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی]] بود که از آن به نهضت دو ماهه [[روحانیت]] تعبیر شد <ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۱۳ و ۱۲۵ ـ ۱۲۸؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از آغاز تا اکنون، ۱/۴۴ ـ ۴۵ و ۴۹ ـ ۵۰.</ref> پس از توقف لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، حضور روحانیان در عرصه مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و همراهی با امامخمینی، در حوادث سیاسی دیگر مانند همهپرسی [[لوایح ششگانه]]، {{ببینید|انقلاب سفید}} [[پانزده خرداد]] و [[کاپیتولاسیون]] ادامه یافت. | با وجود فضای عمدتاً غیر سیاسی [[حوزههای علمیه]] در سالهای پس از [[کودتای ۲۸ مرداد]]،<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۰۸ و ۱۱۲.</ref> برخی از روحانیان بهویژه نسل جوان حوزه، از سالهای ۱۳۳۷ ـ ۱۳۳۸ با گرایش به اصلاح امور و ایجاد شبکه ارتباطی سراسری، به تشکیل جلسات همفکری و انتشار مجله و توزیع آن در سراسر کشور اقدام کردند. با این حال، آنچه موجب رشد دغدغه سیاسی در میان روحانیان و تبدیل گروههای پراکنده آنها به جریان گسترده شد، حمایت و پیگیری اعتراض علنی [[امامخمینی]] به تصویب [[لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی]] بود که از آن به نهضت دو ماهه [[روحانیت]] تعبیر شد <ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۱۳ و ۱۲۵ ـ ۱۲۸؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از آغاز تا اکنون، ۱/۴۴ ـ ۴۵ و ۴۹ ـ ۵۰.</ref> پس از توقف لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، حضور روحانیان در عرصه مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و همراهی با امامخمینی، در حوادث سیاسی دیگر مانند همهپرسی [[لوایح ششگانه]]، {{ببینید|انقلاب سفید}} [[پانزده خرداد]] و [[کاپیتولاسیون]] ادامه یافت. | ||
خط ۹۹: | خط ۱۰۷: | ||
[[رده:تشکلهای مردمی]] | [[رده:تشکلهای مردمی]] | ||
[[رده:مقالههای جلد نهم دانشنامه امامخمینی]] | [[رده:مقالههای جلد نهم دانشنامه امامخمینی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |