مرتضی حائری یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''مرتضی حائری یزدی'''، فرزند مؤسس [[حوزه علمیه قم]]، شاگرد و دوست صمیمی [[امام‌خمینی]] و استاد برجسته حوزه.

==زندگی‌نامه==

مرتضی حائری یزدی، روز چهاردهم ذی‌الحجه سال ۱۳۳۴ق/ بیستم مهر ۱۲۹۵ در سلطان‌آباد (اراک) به دنیا آمد<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۲/۷۵.</ref> و در شش‌سالگی همراه پدرش ‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] در [[قم]] ساکن شد.<ref>ریحان یزدی، آینه دانشوران، ۳۰۱.</ref> حائری ادبیات و دروس مقدماتی حوزه را نزد [[میرزا‌محمدعلی ادیب تهرانی]]، ابوالقاسم نحوی و سیدحسین کوچه‌حرمی فرا گرفت<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۲/۷۵؛ ریحان یزدی، آینه دانشوران، ۳۰۲.</ref> و دروس سطح را در محضر [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[علی‌اصغر صالحی کرمانی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدمحمدتقی خوانساری]] آموخت.<ref>محیطی، شیدای عترت، ۲/۱۹۸ـ۱۹۹؛ آفاق نور، مجله، ۱۷.</ref> وی همراه درس‌آموزی از پدر خود، پانزده سال در درس خارج [[علم فقه|فقه]] و [[علم اصول|اصول]] [[سیدمحمد حجت کوه‌کمری]]، [[سیداحمد خوانساری]] و [[سیدحسین بروجردی]] حاضر شد و به درجه [[اجتهاد]] رسید؛<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱/۷۲ و ۲/۷۵.</ref> و افزون بر مقام علمی، ذوق شعری نیز داشت.<ref>محیطی، شیدای عترت، ۲/۲۰۶ـ۲۰۷.</ref> وی از شاگردان برجسته [[امام‌خمینی]] نیز بوده است<ref>روحانی، خاطرات، ۱/۶۳.</ref> و خود وی نیز امام‌خمینی را «استاد مکرم در علوم الهیه» خوانده است.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۲/۶۲۰.</ref>

[[رده:شاگردان امام‌خمینی]]

[[رده:دوستان امام‌خمینی]]