۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''غربزدگی'''، رویگردانی از الگوهای دینی و بومی و وابستگی به فرهنگ [[بیگانه]]. | '''غربزدگی'''، رویگردانی از الگوهای دینی و بومی و وابستگی به فرهنگ [[بیگانه]]. | ||
دستیابی غرب به دانش و صنعت، موجب برتری غرب بر بسیاری از تمدنهای جهان شد. برخورد ایرانیان با غرب، در قالب همکاریهای اقتصادی از آغاز دوران [[استعمار و استثمار|استعمار]] و مقارن با عصر [[صفویه]] آغاز شد؛ اما روند غربیسازی جامعه در دوران [[پهلوی]] اوج گرفت. | |||
واکنش مسلمانان در مواجهه با غرب، از خودباختگی کامل تا نفی غرب و تقابل با تمامی دستاوردهای آن متفاوت بود. [[امامخمینی]] با برگزیدن راه میانه، معتقد بود اسلام با پیشرفت صنعتی مخالفتی ندارد، ولی وابستگی کامل به غرب و تهیشدن از شخصیت اسلامی و شرقی را نیز نمیپذیرفت. ایشان غربزدگی را منشأ بسیاری از بدبختیهای ملتها میدانست و جامعه غربزده را جامعهای بیمار میشمرد. | |||
امامخمینی با توجه به نقش استعمار در تخریب ارزشهای بومی، که با ترویج غربگرایی در کشورهای هدف، منافع سیاسی و اقتصادی خود را دنبال میکند، راهکار رهایی از غربزدگی را نیز شناخت و احیای فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و اصلاح آموزش میدانست. | |||
== معنی == | == معنی == | ||
خط ۸۹: | خط ۹۶: | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مفاهیم سیاسی]] | [[رده:مفاهیم سیاسی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |