۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''سیدمحسن حکیم'''، [[مرجعیت|مرجع تقلید]] و زعیم [[حوزه علمیه نجف]]. | '''سیدمحسن حکیم'''، [[مرجعیت|مرجع تقلید]] و زعیم [[حوزه علمیه نجف]]. | ||
سیدمحسن حکیم در سال 1306ق/1268ش در نجف به دنیا آمد و از نُه سالگی شروع به تحصیل علم کرد و در مقطع خارج فقه و اصول شاگرد آخوند محمدکاظم خراسانی، ضیاءالدین عراقی، میرزامحمدحسین نائینی و سیدابوتراب خوانساری بوده است. حکیم در جهاد دفاعی در برابر تجاوز انگلیس حضور داشت و پس از جنگ به تدریس در حوزه اهتمام ورزید و از سال 1298 تدریس در مقطع خارج را آغاز کرد. | |||
[[مرجعیت]] حکیم پس از درگذشت سیدابوالحسن اصفهانی در سال 1325 تثبیت شد و او به همراه سیدمحمود شاهرودی به اداره حوزه نجف اقدام کرد. پس از درگذشت [[سیدحسین بروجردی]] شیعیان مناطق زیادی مقلد حکیم شدند و او در دوران مرجعیت به ایجاد تحول در حوزه و ساماندهی آن همت گماشت و در مقام مرجعیت به سیاست و امور اجتماعی نیز اهتمام داشت. | |||
دیدار میان حکیم و امامخمینی در سال 1344 و گفتگوئی که داشتند معروف است. سالهای پایانی عمر حکیم با دشواری و حبس خانگی همراه بود و امامخمینی که احترام خاصی برای ایشان قائل بود با وجود محدودیتها به دیدار او میرفت. | |||
حکیم در خرداد 1349 درگذشت و در نجف به خاک سپرده شد. | |||
همه پسران حکیم از روحانیون بودند و سیدمحمدباقر که پنجمین پسر او بود علاوه بر مقام علمی، در سیاست و مبارزه با [[حزب بعث عراق|حکومت بعثی]] بسیار فعال بود و مورد احترام و تکریم ویژه امامخمینی قرار داشت و در سال 1382 در نجف به شهادت رسید و در همان شهر به خاک سپرده شد. | |||
== نسب == | == نسب == | ||
خط ۱۴۷: | خط ۱۵۸: | ||
[[رده:مراجع تقلید شیعه]] | [[رده:مراجع تقلید شیعه]] | ||
[[رده:شخصیتهای حوزوی]] | [[رده:شخصیتهای حوزوی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |