پرش به محتوا

میرزامحمدتقی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
'''میرزامحمدتقی شیرازی'''، [[مرجعیت|مرجع تقلید]] و رهبر مبارزات ضد [[استعمار|استعماری]] در [[عراق]].
'''میرزامحمدتقی شیرازی'''، [[مرجعیت|مرجع تقلید]] و رهبر مبارزات ضد [[استعمار|استعماری]] در [[عراق]].


میرزامحمدتقی شیرازی معروف به میرزای دوم و میرزار کوچک در سال ۱۲۲۱ در شیراز به دنیا آمد و در پنج سالگی به همراه پدر که عالمی صالح و عارف بود به [[کربلا]] هجرت کرد و در آنجا فراگیری دروس حوزوی را آغاز کرد. او به همراه سیدمحمد فشارکی در سال ۱۲۵۴ برای تکمیل تحصیلات به سامرا رفت و در درس [[میرزامحمدحسن شیرازی]] شرکت کرد و پس از چندی در شمار شاگردان برجسته او درآمد و پس از درگذشت او به مقام [[مرجعیت]] رسید و با درگذشت سیدمحمدکاظم طباطبائی مرجعیت مطلق شیعیان را عهده‌دار شد.


میرزامحمدتقی شیرازی معروف به میرزای دوم و میرزار کوچک در سال ۱۲۲۱ در شیراز به دنیا آمد و در پنج سالگی به همراه پدر که عالمی صالح و عارف بود به کربلا هجرت کرد و در آنجا فراگیری دروس حوزوی را آغاز کرد. او به همراه سیدمحمد فشارکی در سال ۱۲۵۴ برای تکمیل تحصیلات به سامرا رفت و در درس میرزامحمدحسن شیرازی شرکت کرد و پس از چندی در شمار شاگردان برجسته او درآمد و پس از درگذشت او به مقام [[مرجعیت]] رسید و با درگذشت سیدمحمدکاظم طباطبائی مرجعیت مطلق شیعیان را عهده‌دار شد.
شیرازی در برابر حمله [[شوروی|روسیه]] به شمال ایران و نیز در جریان جنگ جهانی اول و حمله متفقین به سرزمین­‌های اسلامی مسلمانان را تشویق به [[جهاد و دفاع|دفاع]] کرد و آن را بر همگان واجب اعلان کرد. او در امور ایران نیز خیرخواهی می­‌کرد و با قرارداد استعماری وثوق‌الدوله مخالفت کرد و حتی احمدشاه ­قاجار را تشویق به مخالفت با آن کرد. پس از پایان جنگ جهانی اول و اشغال عراق توسط [[انگلیس]]، شیرازی برای استقلال و آزادی عراق کوشش فراوان نمود و سرانجام با خروج انگلیس دوره قیمومیت پایان یافت و عراق در سال ۱۳۱۱ استقلال خود را بازیافت.
 
شیرازی در برابر حمله [[شوروی|روسیه]] به شمال ایران و نیز در جریان جنگ جهانی اول و حمله متفقین به سرزمین­‌های اسلامی مسلمانان را تشویق به [[جهاد و دفاع|دفاع]] کرد و آن را بر همگان واجب اعلان کرد. او در امور ایران نیز خیرخواهی می­‌کرد و با قرارداد استعماری وثوق ­الدوله مخالفت کرد و حتی احمدشاه ­قاجار را تشویق به مخالفت با آن کرد. پس از پایان جنگ جهانی اول و اشغال عراق توسط [[انگلیس]]، شیرازی برای استقلال و آزادی عراق کوشش فراوان نمود و سرانجام با خروج انگلیس دوره قیمومیت پایان یافت و عراق در سال ۱۳۱۱ استقلال خود را بازیافت.


[[امام‌خمینی|امام­‌خمینی]] بارها از شیرازی به بزرگی یاد کرده است و به باور ایشان اگر میرزای شیرازی نبود [[استقلال]] عراق از میان رفته بود.
[[امام‌خمینی|امام­‌خمینی]] بارها از شیرازی به بزرگی یاد کرده است و به باور ایشان اگر میرزای شیرازی نبود [[استقلال]] عراق از میان رفته بود.
۱۵٬۹۹۴

ویرایش