۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
سیدابوالحسن رفیعی قزوینی در سال ۱۲۶۸ در قزوین به دنیا آمد و پیش از ده سالگی تحصیلات حوزوی را شروع کرد. وی در سال | سیدابوالحسن رفیعی قزوینی در سال ۱۲۶۸ در قزوین به دنیا آمد و پیش از ده سالگی تحصیلات حوزوی را شروع کرد. وی در سال ۱۲۹۲ وارد مدرسه صدر تهران شد و مراحل علمی را طی کرد. او در حوزه علمیه تهران [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و [[فلسفه]] تدریس میکرد و پس از تأسیس [[حوزه علمیه قم]] برای استفاده از درس [[عبدالکریم حائری یزدی|عبدالکریم حائرییزدی]] به قم رفت و ضمن شرکت در درسهای او، خود به تدریس فلسفه مشغول شد که امامخمینی از شاگردان فلسفه او در این سالها بوده است. | ||
او پس از قم به مدت ۳۲ سال در قزوین فعالیت علمی و دینی داشت و سپس به تهران هجرت کرد و پس از درگذشت [[سیدحسین بروجردی]]، در برابر بعضی از اقدامات سیاسی حکومت پهلوی مانند [[انجمنهای ایالتی و ولایتی|لایحه انجمنهای ایالتی ولایتی]] موضعگیری کرد. وی پس از قیام پانزده خرداد نسبت به زندانی شدن امامخمینی با صدور اعلامیه اقدام حکومت را محکوم کرد و از علمای سراسر کشور دعوت کرد با مهاجرت به تهران از امامخمینی دفاع و حمایت کنند. | او پس از قم به مدت ۳۲ سال در قزوین فعالیت علمی و دینی داشت و سپس به تهران هجرت کرد و پس از درگذشت [[سیدحسین بروجردی]]، در برابر بعضی از اقدامات سیاسی حکومت پهلوی مانند [[انجمنهای ایالتی و ولایتی|لایحه انجمنهای ایالتی ولایتی]] موضعگیری کرد. وی پس از قیام پانزده خرداد نسبت به زندانی شدن امامخمینی با صدور اعلامیه اقدام حکومت را محکوم کرد و از علمای سراسر کشور دعوت کرد با مهاجرت به تهران از امامخمینی دفاع و حمایت کنند. |