پرش به محتوا

غلامرضا رضوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
'''غلامرضا رضوانی'''، شاگرد، وصی و عضو [[دفتر امام‌خمینی]]، عضو [[شورای نگهبان]] و [[مجلس خبرگان رهبری]].
'''غلامرضا رضوانی'''، شاگرد، وصی و عضو [[دفتر امام‌خمینی]]، عضو [[شورای نگهبان]] و [[مجلس خبرگان رهبری]].


غلامرضا رضوانی در سال ۱۳۰۹ در [[خمین]] به دنیا آمد و تحصیلات جدید را تا مقطع متوسطه ادامه داد و در سال ۱۳۲۷ برای تحصیلات حوزوی به [[قم]] رفت. وی در سال ۱۳۳۲ به نجف رفت و در درس سیدمحمود شاهرودی حاضر شد.


غلامرضا رضوانی در سال ۱۳۰۹ در خمین به دنیا آمد و تحصیلات جدید را تا مقطع متوسطه ادامه داد و در سال ۱۳۲۷ برای تحصیلات حوزوی به [[قم]] رفت. وی در سال ۱۳۳۲ به نجف رفت و در درس سیدمحمود شاهرودی حاضر شد.
رضوانی که از قم امام‌خمینی را می‌شناخت و شاگرد ایشان بود، پس از استقرار امام‌خمینی در نجف، از جمله روحانیونی بود که به حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] بر خواست و برای نجات ایشان از زندان و دیگر خطرات با مراجعه به مراجع فعال بود. او با این‌که از مدرسان سطوح عالیه بود، در درس امام‌خمینی شرکت می­‌کرد و در [[دفتر امام‌خمینی|دفتر امام]] در نجف مسئول دیدارهای ایشان بوده است. او مسئولیت [[شهریه امام‌خمینی|شهریه]] ایشان در نجف را نیز بر عهده داشته است.


رضوانی که از قم امام‌خمینی را می‌شناخت و شاگرد ایشان بود، پس از استقرار امام‌خمینی در نجف، از جمله روحانیونی بود که به حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] بر خواست و برای نجات ایشان از زندان و دیگر خطرات با مراجعه به مراجع فعال بود. او با این‌که از مدرسان سطوح عالیه بود، در درس امام‌خمینی شرکت می­‌کرد و در دفتر امام در نجف مسئول دیدارهای ایشان بوده است. او مسئولیت [[شهریه امام‌خمینی|شهریه]] ایشان در نجف را نیز بر عهده داشته است.
امام‌خمینی در سال ۱۳۵۶ رضوانی را به همراه [[سیدعباس خاتم یزدی|سیدعباس خاتم­ یزدی]]، [[میرزاحبیب­‌الله اراکی]] و [[سیدجعفر کریمی]] به عنوان وصی خود در امور حوزوی انتخاب کرد.


امام‌خمینی در سال ۱۳۵۶ رضوانی را به همراه سیدعباس خاتم­ یزدی، میرزاحبیب­ الله اراکی و [[سیدجعفر کریمی]] به عنوان وصی خود در امور حوزوی انتخاب کرد.
رضوانی، پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] که همچنان در دفتر امام در نجف بود توسط [[حزب بعث عراق|دولت بعثی عراق]] بازداشت شد و با وساطت [[سیدمحمود دعایی]] - سفیر ایران در عراق آزاد شد و در سال ۱۳۵۸ به ایران آمد.


پس از پیروزی انقلاب اسلامی رضوانی که همچنان در دفتر امام در نجف بود توسط دولت بعثی عراق بازداشت شد و با وساطت [[سیدمحمود دعایی]] - سفیر ایران در عراق آزاد شد و در سال ۱۳۵۸ به ایران آمد.
امام‌خمینی، رضوانی را به عنوان یکی از فقهای شورای نگهبان در اولین دوره آن منصوب کرد و پس از درگذشت [[سیداحمد خوانساری]] او را به امامت جماعت مسجد سیدعزیزالله برگزید.
 
امام‌خمینی رضوانی را به عنوان یکی از فقهای شورای نگهبان در اولین دوره آن منصوب کرد و پس از درگذشت [[سیداحمد خوانساری]] او را به امامت جماعت مسجد سیدعزیزالله برگزید.


رضوانی تا سال ۱۳۹۱ در سمت فقهای شورای نگهبانی بود و در سال ۱۳۹۲ در ۸۳ سالگی در گذشت و پیکر او در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.
رضوانی تا سال ۱۳۹۱ در سمت فقهای شورای نگهبانی بود و در سال ۱۳۹۲ در ۸۳ سالگی در گذشت و پیکر او در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.
۲۱٬۱۴۹

ویرایش