۲۵٬۴۴۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قوای سهگانه'''، نهادهای اصلی حکومت و چگونگی ارتباط آنها در [[جمهوری اسلامی ایران]]. | '''قوای سهگانه'''، نهادهای اصلی حکومت و چگونگی ارتباط آنها در [[جمهوری اسلامی ایران]]. | ||
حکومت عموماً به سه شاخه قوه مقننه، مجریه و قضائیه تقسیم میشود. در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]]، قوای سهگانه مستقل از یکدیگرند. | |||
[[امامخمینی]] برای جلوگیری از فساد و هرج و مرج، بر [[استقلال]] و دخالتنکردن قوا در امور یکدیگر تأکید میکرد. ایشان در بیان وظایف قوای سهگانه، [[مجلس شورای اسلامی|مجلس]] را در رأس امور و تعیینکننده خط مشی دولت میشناخت، اصلیترین کار قوه مجریه را خدمت به همه مردم میدانست و وظیفه قوه قضائیه را اجرای احکام الهی و تأمین [[امنیت]] مردم میشمرد. | |||
امامخمینی به تفکیک مطلق قوا قائل نبود؛ زیرا ایشان بر اساس نظریه سیاسی [[ولایت فقیه]]، نظارت بر قوای سهگانه و همه نهادهای کشور را از اختیارات ولی فقیه میدانست و معتقد بود رهبر جامعه حق صدور [[حکم حکومتی]] را دارد. ایشان اختلاف قوا را باعث تفرقه، دودستگی و تباهی مردم میشمرد و برعکس، رابطه نیکو و تقویت قوای یکدیگر را موجب محافظت کشور از آسیب میدانست. | امامخمینی به تفکیک مطلق قوا قائل نبود؛ زیرا ایشان بر اساس نظریه سیاسی [[ولایت فقیه]]، نظارت بر قوای سهگانه و همه نهادهای کشور را از اختیارات ولی فقیه میدانست و معتقد بود رهبر جامعه حق صدور [[حکم حکومتی]] را دارد. ایشان اختلاف قوا را باعث تفرقه، دودستگی و تباهی مردم میشمرد و برعکس، رابطه نیکو و تقویت قوای یکدیگر را موجب محافظت کشور از آسیب میدانست. |