۲۱٬۲۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طاغوت'''، طغیان و سرکشی از حق، نیز طغیانگر و حکومت نامشروع. | '''طاغوت'''، طغیان و سرکشی از حق، نیز طغیانگر و حکومت نامشروع. | ||
طاغوت در ادبیات سیاسی [[امامخمینی]]، به معنای حکومتهای نامشروع بهکار رفته است. ایشان با تقسیم طاغوت به طاغوت درونی که به بعد اخلاقی نظر دارد و طاغوت بیرونی که به بعد سیاسی نظر دارد، بر ضرورت مبارزه با آن در هر دو مرتبه، تأکید کرده است. | |||
طاغوت | امامخمینی اصل حکومت را از خدا میدانست و معتقد بود هر حکومتی که مشروعیت خود را از غیر خداوند کسب کند، عملکردی ظالمانه و غیرالهی داشته و تحمیلی باشد، ذیل عنوان طاغوت جای میگیرد. نقطه مقابل حکومت طاغوت، [[حکومت اسلامی]] است. این حکومت نه [[دیکتاتوری|استبدادی]] است، نه مطلقه، بلکه مشروطه و حکومت قانون الهی بر مردم است. | ||
از مهمترین مصادیقِ طاغوت و شکلهای مطرود حکومت در دیدگاه امامخمینی، سلطنت و ولایتعهدی یا حکومت فردی مبتنی بر زور و غلبه و بیتوجه به خواست مردم است. این شکل از حکومت، اساساً با خواست اغلب مردم تعارض دارد و به [[دیکتاتوری|استبداد]] و فساد میانجامد. | |||
از مهمترین مصادیقِ طاغوت و شکلهای مطرود حکومت در دیدگاه امامخمینی، سلطنت و ولایتعهدی یا حکومت فردی مبتنی بر زور و غلبه و بیتوجه به خواست مردم است. این شکل از حکومت، اساساً با خواست اغلب مردم تعارض دارد و به استبداد و فساد میانجامد. | |||
== معنی == | == معنی == |