۲۰٬۲۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قانون'''، مجموعه دستورها و چارچوبهای اعلامشده برای اداره مطلوب [[جامعه]]. | '''قانون'''، مجموعه دستورها و چارچوبهای اعلامشده برای اداره مطلوب [[جامعه]]. | ||
قانون در معنای سیاسی، مجموعه مقررات و آئیننامههای سیاسی، مدنی، جزایی، اقتصادی و بازرگانی است. | |||
قانون | در [[ایران]] قانون به سبک جدید، به دوره [[نهضت مشروطه|نهضت مشروطیت]] بازمیگردد. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، [[جمهوری اسلامی|جمهوری اسلامی ایران]] پایهگذار طرح جدیدی از قانون، مبتنی بر [[قرآن]]، [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] و [[فقه]] شیعه گردید. | ||
[[امامخمینی]] تأکید داشت که همه افراد باید خود را با قانون تطبیق دهند و در برابر آن تسلیم باشند. ایشان وجود قانون را برای اداره امور کشور ضروری میدانست و گفتار و عمل در مرز قانون را موجب رفع اختلافها برمیشمرد؛ زیرا قانون و قانونگذاری اصولاً مقدمهای برای اجرای [[عدالت اجتماعی|عدالت]] و پرهیز از [[ظلم]] و تبعیض است. | |||
به باور امامخمینی [[حکومت اسلامی]]، حکومت قانون است و به همین دلیل، حاکم اسلامی، باید متصف به عدالت و عالم به قانون باشد. در نظر ایشان رکن اصلی حاکمیت قانون و مؤثربودن آن در جامعه، برابری همه افراد جامعه در برابر تمامی قوانین میباشد. | به باور امامخمینی [[حکومت اسلامی]]، حکومت قانون است و به همین دلیل، حاکم اسلامی، باید متصف به عدالت و عالم به قانون باشد. در نظر ایشان رکن اصلی حاکمیت قانون و مؤثربودن آن در جامعه، برابری همه افراد جامعه در برابر تمامی قوانین میباشد. |