۲۴٬۸۷۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''امنیت'''، برخورداری از مصونیت و آرامش در زندگی فردی و اجتماعی، در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، قضایی و جهانی. | '''امنیت'''، برخورداری از مصونیت و آرامش در زندگی فردی و اجتماعی، در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، قضایی و جهانی. | ||
امنیت، رهایی از هرگونه تهدید و حمله است که در اصطلاح سیاست به دو بخش فردی و اجتماعی تقسیم میشود و در هر سطحی، شامل دو بخش عینی و ذهنی است. | امنیت، رهایی از هرگونه تهدید و حمله است که در اصطلاح سیاست به دو بخش فردی و اجتماعی تقسیم میشود و در هر سطحی، شامل دو بخش عینی و ذهنی است. | ||
در اندیشه [[امامخمینی]] امنیت فردی دارای دو بعد باطنی و ظاهری است. جنبه درونی امنیت فردی یا همان آرامش قلبی، در بینش ایشان اهمیت ویژهای داشت. بعد ظاهری امنیت فردی نیز شامل مصونیت از بازداشت غیرقانونی و [[شکنجه]]، حفظ [[حریم خصوصی]]، امنیت شغل، سرمایه و مسکن است که بهویژه در فرمان هشتمادهای بر آن تأکید شده است. | در اندیشه [[امامخمینی]] امنیت فردی دارای دو بعد باطنی و ظاهری است. جنبه درونی امنیت فردی یا همان آرامش قلبی، در بینش ایشان اهمیت ویژهای داشت. بعد ظاهری امنیت فردی نیز شامل مصونیت از بازداشت غیرقانونی و [[شکنجه]]، حفظ [[حریم خصوصی]]، امنیت شغل، سرمایه و مسکن است که بهویژه در [[فرمان هشتمادهای امامخمینی|فرمان هشتمادهای]] بر آن تأکید شده است. | ||
در بعد امنیت اجتماعی، امامخمینی معتقد بود امنیت جامعه، منوط به برابری همه افراد در مقابل [[قانون]] است. امنیت اجتماعی دارای ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و قضایی است. ایشان بر اساس ضرورتهای کشور، ضمن تذکر به اهمیت ایجاد نهادهای امنیتی، آنها را از اقدامات خودسرانه و بدون ضابطه شرعی و قانونی بر حذر میداشت و بر لزوم تصفیه این نهادها از عناصر خودسر تأکید میکرد. | در بعد امنیت اجتماعی، امامخمینی معتقد بود امنیت جامعه، منوط به برابری همه افراد در مقابل [[قانون]] است. امنیت اجتماعی دارای ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و قضایی است. ایشان بر اساس ضرورتهای کشور، ضمن تذکر به اهمیت ایجاد نهادهای امنیتی، آنها را از اقدامات خودسرانه و بدون ضابطه شرعی و قانونی بر حذر میداشت و بر لزوم تصفیه این نهادها از عناصر خودسر تأکید میکرد. |