۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ضمان'''، اشتغال قهری ذمه یا التزام به پرداخت مال. | '''ضمان'''، اشتغال قهری ذمه یا التزام به پرداخت مال. | ||
مباحث ضمان در سه بخش ضمان قهری، ضمان معاوضی یا معاملی و عقد ضمان مطرح میشود. | |||
مباحث ضمان در سه بخش ضمان قهری، ضمان معاوضی یا معاملی و عقد ضمان مطرح میشود. | |||
ضمان قهری: ضمان اگر ناشی از اثر کاری باشد که محقق شده و هیچگونه توافقی بر ضمان صورت نگرفته باشد. | ضمان قهری: ضمان اگر ناشی از اثر کاری باشد که محقق شده و هیچگونه توافقی بر ضمان صورت نگرفته باشد. | ||
خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
ضمان اتلاف: اگر کسی باعث از میانرفتن مال دیگری شود، ضامن است و باید خسارت را جبران کند.. بنابر نظر امامخمینی، دلیل ضمان، [[بنای عقلا|سیره عقلا]] و روایات فراوان است. | ضمان اتلاف: اگر کسی باعث از میانرفتن مال دیگری شود، ضامن است و باید خسارت را جبران کند.. بنابر نظر امامخمینی، دلیل ضمان، [[بنای عقلا|سیره عقلا]] و روایات فراوان است. | ||
امامخمینی در تبیین | امامخمینی در تبیین قاعده تسبیب اتلاف، آن را به دو قسم دانسته: تسبیب بدون واسطه: مانند خارجکردن پرنده از قفس که این قسم ملحق به اتلاف است. | ||
تسبیب باواسطه: شخص کاری کند که بر اثر اتفاقی، اتلاف بر آن عمل مترتب شود. | تسبیب باواسطه: شخص کاری کند که بر اثر اتفاقی، اتلاف بر آن عمل مترتب شود. | ||
خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
ضمان در [[عقد]] فاسد: اگر عقد صحیحی ضمانآور باشد، فاسد آن نیز ضمانآور است و هر معاملهای که بهصورت صحیح ضمانآور نباشد، فاسد آن نیز ضمانآور نخواهد بود. | ضمان در [[عقد]] فاسد: اگر عقد صحیحی ضمانآور باشد، فاسد آن نیز ضمانآور است و هر معاملهای که بهصورت صحیح ضمانآور نباشد، فاسد آن نیز ضمانآور نخواهد بود. | ||
ضمان معاوضی: ضمان دو طرف معامله (متعاقدان) است. امامخمینی، قائل است این ضمان از حکم [[شارع]] | ضمان معاوضی: ضمان دو طرف معامله (متعاقدان) است. امامخمینی، قائل است این ضمان از حکم [[شارع]] نشأت گرفتهاست. | ||
عقد ضمان: شخص ضامن در برابر طلبکار (مضمونله) تعهد میدهد بدهیای را که بر عهده بدهکار (مضمونعنه) است، ادا کند. | عقد ضمان: شخص ضامن در برابر طلبکار (مضمونله) تعهد میدهد بدهیای را که بر عهده بدهکار (مضمونعنه) است، ادا کند. |