۲۱٬۱۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رَبْط حادِث به قدیم'''، چگونگی ارتباط موجود حادث با علت قدیم. | '''رَبْط حادِث به قدیم'''، چگونگی ارتباط موجود حادث با علت قدیم. | ||
بحث ربط حادث به قدیم از پیچیدهترین مباحث فلسفی است که از دیرباز معرکه آرای گوناگون و مکتبهای فلسفی و کلامی فیلسوفان مشائی در حل این مشکل تلاش فراوانی کردند و نظریه حرکت و تأثیر افلاک در حوادث را به میان کشیدند. | |||
[[ملاصدرا]] با اذعان به اینکه تلاش حکمای پیشین ناکافی است، فهم متکلمان و حکمای خردمند را در این مسئله به حیرانی و سرگشتگی متصف میکند. او براساس [[حرکت جوهری]] به حل این مسئله میپردازد. | |||
[[ | [[امامخمینی]] با تأکید بر سختی فهم و درک مسئله ربط حادث به قدیم و ربط متغیر به ثابت، خاطر نشان کرده است که تصور و تحقق آن، به جز برای [[پیامبر اکرم(ص)]] و [[اهل بیت(ع)|اهلبیت(ع)]] برای دیگران امری دشوار است مگر با مجاهدتها و ریاضتهای سخت و همچنین توجه و آشنایی به مبانی عرفای شامخ و حکمت متعالیه لازم است. | ||
امامخمینی بعد از بیان و تبیین محل نزاع در این مسئله، راههای رفع این اشکال را به روش متکلمان، مشائی و اشراقی و متعالیه و [[عرفان]] بررسی و تقریر میکند و در نظر نهایی طبق روش عرفا، رابط را [[فیض اقدس و مقدس|فیض مقدس]]، وجود منبسط و مقام روحانیت و ولایت پیامبر اکرم که متحد با ولایت مطلقه علویه است میداند. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |