۱۵٬۳۶۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابتلا'''، آزمایش بندگان در سختی‌ها و نعمت‌ها. | '''ابتلا'''، آزمایش بندگان در سختی‌ها و نعمت‌ها. | ||
علمای اخلاق، ابتلا را امتحان بندگان می‌دانند تا حقیقت‌شان آشکار شود که ازجمله اطاعت‌کنندگان و شکرگزاران هستند یا از مخالفان و [[کافر|کافران]]. بر اساس آیات قرآنی، ابتلا یکی از سنت‌های تغییرناپذیر الهی است که همه افراد با آن روبه‌رو می‌شوند. [[قرآن|قرآن کریم،]] اموری چون ترس، گرسنگی، زیان‌های مالی و جانی، فرزندان، شر و خیر را فتنه و آزمایش برشمرده است. | |||
[[امام‌خمینی]] نیز معتقد است خداوند بندگان خود را با تمامی اموری چون بیماری، [[فقر]] و ذلت یا سلامت، غنا و ریاست می‌آزماید، و با استناد به روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام‌صادق(ع)]]، هر عطا، توسعه یا ضیق، همچنین هر امر و نهی و تکلیفی را وسیله‌ای برای آزمایش بندگان می‌شمارد. | |||
امام‌خمینی در بیان حکمت ابتلا، گرفتاری‌های گوناگون را عنایت الهی به انسان می‌داند که از این طریق، آنان را [[هدایت و ضلالت|هدایت]] و اصلاح می‌کند. از همین‌رو، ایشان یکی از علت‌های ابتلا را تربیت‌شدن بندگان برمی‌شمرد. | امام‌خمینی در بیان حکمت ابتلا، گرفتاری‌های گوناگون را عنایت الهی به انسان می‌داند که از این طریق، آنان را [[هدایت و ضلالت|هدایت]] و اصلاح می‌کند. از همین‌رو، ایشان یکی از علت‌های ابتلا را تربیت‌شدن بندگان برمی‌شمرد. | ||