ذکر: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی در آثار خود با بهره‌گیری از آیات و روایات، رابطه ذکر با [[تفکر]] و [[شکر]]، فرق تفکر و ذکر، جایگاه و حقیقت ذکر، انواع ذکر و تأثیر آن و همچنین نقش آن در [[سیر و سلوک]] را بحث و تحلیل کرده است. ایشان حقیقت و سرّ تکرار ذکر را در این می‌داند که [[قلب]] از آن متأثر می‌شود و حقیقت ذکر به باطن سالک راه می‌یابد و قلبش با روح [[عبادت]] متحد می‌گردد. ایشان همچنین مثل دیگر عالمان اخلاق، برای ذکر اقسام و مراتبی قائل است؛ ازجمله: زبانی و قلبی، ولی در نگاه ایشان اصل و حقیقت ذکر از صفات قلب است.  

امام‌خمینی همچنین برای ذکر آثاری ذکر کرده است؛ ازجمله: تهذیب اخلاق و اعمال؛ رفع حجاب‌ها برای اولیای الهی؛ اطمینان نفس و بصیرت درونی. چنان که در موانع ذکر، براین باور است که اگر حب دنیا سبب شود که قلب تمام همت خود را صرف امور دنیایی کند، مانع از ذکر خداوند می‌شود و هرچه علاقه‌مندی به دنیا بیشتر شود حجاب قلب فزونی می‌یابد. به اعتقاد ایشان [[شیطان]] نیز کاری جز غافل کردن انسان از ذکر خداوند ندارد و به واسطه دام‌های گوناگون و وعده‌های پوچ، انسان را از ذکر خداوند و رسیدن به مقصد بازمی‌دارد.