۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سیر و سلوک'''، حرکت در مراتب کمال معنوی. | '''سیر و سلوک'''، حرکت در مراتب کمال معنوی. | ||
[[عرفا]] برخی از آیات را به سیر [[انسانشناسی|انسان]] در وجود خود و سیر الیالله و فیالله تفسیر کردهاند. عارفان در آغاز تجربههای سلوکی خویش را در قالب احوال، منازل، مقامات و مراحل گوناگون آن بیان میکردند. | |||
[[عرفا]] برخی از آیات را به سیر [[انسانشناسی|انسان]] در وجود خود و سیر الیالله و | |||
بعدها این امر با ظهور عارفانی چون سراج، کلاباذی و قشیری ادامه یافت و با منازل السائرین [[خواجه عبدالله انصاری]] بسط و ترتیب بیشتری پیدا کرد و با ظهور عرفان نظری در قرن هفتم، زبانی نو در توضیح و تبیین مقامات گشوده شد. | بعدها این امر با ظهور عارفانی چون سراج، کلاباذی و قشیری ادامه یافت و با منازل السائرین [[خواجه عبدالله انصاری]] بسط و ترتیب بیشتری پیدا کرد و با ظهور عرفان نظری در قرن هفتم، زبانی نو در توضیح و تبیین مقامات گشوده شد. | ||
خط ۸: | خط ۷: | ||
[[امامخمینی]] برای سیر و سلوک اهمیت والایی قائل بود و معتقد است اساس و مبنای تحصیل همه مقامات معنوی، سیر و سلوک است. | [[امامخمینی]] برای سیر و سلوک اهمیت والایی قائل بود و معتقد است اساس و مبنای تحصیل همه مقامات معنوی، سیر و سلوک است. | ||
روش | روش امامخمینی در توضیح [[مقامات عرفانی|منازل و مقامات عرفانی]] و چگونگی دست یافتن به آنها، تنها به بیان مقامات نیست؛ بلکه به همراه تذکرهایی است که هر سالک را با اوضاع و شرایط عقلی و قلبی خود آگاهی میدهد و به حرکت و عمل وا میدارد. ایشان ضمن بیان حالات سالک، شرایط و لوازم و آداب سیر و سلوک به موانع سیر و سلوک نیز پرداخته است. | ||
== معنی == | == معنی == |