۱٬۷۶۵
ویرایش
جز (removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقالههای دارای شناسه using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
اصلاح حوزههای علمیه از نظر امامخمینی، به معنای نادیدهانگاشتن میراث گذشتگان در فقه سنتی نبود؛ بلکه ایشان این اصلاح را در تدوین برنامهها و تحقیقات جدید متناسبت با نیاز کشور، ضمن وفاداری به طریقه مشایخ گذشته میدید<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۴۲۵ ـ ۴۲۶.</ref> علاوه بر این، از نظر ایشان ایجاد تحول درونی و از میانبردن آثار فکری و اخلاقی [[استعمار و استثمار|استعمار]] را که مانع اصلاحات است، بُعد دیگر اصلاح حوزه به شمار میرفت<ref>امامخمینی، ولایت فقیه، ۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref> | اصلاح حوزههای علمیه از نظر امامخمینی، به معنای نادیدهانگاشتن میراث گذشتگان در فقه سنتی نبود؛ بلکه ایشان این اصلاح را در تدوین برنامهها و تحقیقات جدید متناسبت با نیاز کشور، ضمن وفاداری به طریقه مشایخ گذشته میدید<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۴۲۵ ـ ۴۲۶.</ref> علاوه بر این، از نظر ایشان ایجاد تحول درونی و از میانبردن آثار فکری و اخلاقی [[استعمار و استثمار|استعمار]] را که مانع اصلاحات است، بُعد دیگر اصلاح حوزه به شمار میرفت<ref>امامخمینی، ولایت فقیه، ۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref> | ||
امامخمینی اصلاح حوزه را اصلاح [[جامعه]] و فساد آن را فساد جامعه میدانست و به مسئولان هشدار میداد که دشمنان همواره در صدد نفوذ در حوزههای علمیه برای فاسدکردن جامعه هستند<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۰/۱۹۰.</ref>؛ از اینرو ایشان با اشاره به نقش و خدمات حوزههای علمیه در گرفتاریهای مختلف کشور بهویژه جنگ تحمیلی و تشکر از خدمات علما و فضلا از آنان میخواست تا به دلیل حساسیت امر تبلیغ، از این موضوع غافل نشوند و اهتمام بیشتری در این زمینه داشته باشند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۶/۳۷۱.</ref> | امامخمینی اصلاح حوزه را اصلاح [[جامعه]] و فساد آن را فساد جامعه میدانست و به مسئولان هشدار میداد که دشمنان همواره در صدد نفوذ در حوزههای علمیه برای فاسدکردن جامعه هستند<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۰/۱۹۰.</ref>؛ از اینرو ایشان با اشاره به نقش و خدمات حوزههای علمیه در گرفتاریهای مختلف کشور بهویژه جنگ تحمیلی و تشکر از خدمات علما و فضلا از آنان میخواست تا به دلیل حساسیت امر تبلیغ، از این موضوع غافل نشوند و اهتمام بیشتری در این زمینه داشته باشند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۶/۳۷۱.</ref> | ||