۲۱٬۱۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''عقل'''، قوه ادراک کلیات. | '''عقل'''، قوه ادراک کلیات. | ||
عقل از جهت معرفتشناسی، قوهای از قوای نفس و مرتبهای از وجود انسان است که مایه کشف مجهولات و گسترش معلومات انسان میشود. [[حکما|فیلسوفان]] مسلمان با الهام گرفتن از آیات [[قرآن|قرآن کریم]] و روایات معصومان(ع) به بحث و تحلیل این مسئله پرداختهاند. | |||
عقل | متکلمان اسلامی درباره جایگاه عقل در معرفت حقایق فراطبیعی، دیدگاههای مختلفی دارند در [[عرفان]] نیز عقل مورد توجه [[عرفا|اهل معرفت]] میباشد. عقلی که مورد انتقاد و بیمهری آنان است، عقل مشوب به شبهههای وهمی و خیالی است، اما عقل سلیم تقابل و تعارضی با [[کشف و شهود]] ندارد. | ||
مقام و منزلت عقل در اندیشه [[امامخمینی]] را میتوان در [[تألیفات و آثار امامخمینی|آثار]] فلسفی، عرفانی و فقهی ایشان مشاهده کرد. ایشان با نگارش کتابی در موضوع عقل و جنود آن تصویری روشن از حقیقت عقل و قوه عاقله ارائه میکند، به باور ایشان اگر عقل همراه و تحت اشراف دین باشد، بهمراتب وجودی لایق خود میرسد و گرنه از ترقی محروم شده چه بسا به نیروی شیطانی تبدیل میشود. | |||
امامخمینی برای عقل چند ویژگی برمیشمارد: رسول و حجت باطنی، عامل فضیلت انسان، قدرت مقایسه منافع و مضار امور. هم چنین ایشان برای عقل آفاتی بر میشمارد از جمله: [[غرور]] و خودخواهی، [[غضب]]، پرگویی، هوای نفس و بیماری مزاج. | |||
== معنی == | == معنی == |