۲۱٬۲۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فقر'''، تهیدستی حاصل از بیعدالتی، [[استبداد]] و [[استعمار]]. | '''فقر'''، تهیدستی حاصل از بیعدالتی، [[استبداد]] و [[استعمار]]. | ||
فقر به معنای نداشتن امکانات لازم برای اداره زندگی است. فقیر کسی است که نیازهای سالانه خود و خانوادهاش را نتواند تأمین کند. از نگاه [[امامخمینی]] فقر، امری مذموم و تلاش برای رفع آن بسی پسندیده است. | |||
فقر به | در اندیشه امامخمینی علت ایجاد فقر، ریشهای و برآمده از استعمار، [[تبعیض]] و استبداد است. با توجه به فقر گسترده در کشور و فاصله طبقاتی عمیق در [[رژیم پهلوی]]، امامخمینی برای پس از سرنگونی این رژیم، خواهان استقرار نظامی بود که علاوه بر [[امانت و امانتداری|امانتداری]] به تقسیم عادلانه امکانات و ثروت بپردازد؛ ازجمله اقدامات ایشان در این زمینه، پس از تشکیل [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی در ایران]]، ایجاد بنیادها و نهادهای چندی برای رفع فقر و محرومیت در کشور بود. | ||
امامخمینی علاوه بر نگاه یک رهبر به مسئله فقر در [[جامعه]]، نگاهی فردی نیز به این موضوع داشت و هدایا و نذوراتی که به ایشان داده میشد، به فقرا میبخشید؛ چنانکه در سال ۱۳۶۴ دستور داد تا زمینهای موروثی ایشان میان فقیران تقسیم شود. | |||
== معنی == | == معنی == |