۲۱٬۱۴۹
ویرایش
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''مجمعِ روحانیونِ مبارز تهران''' تشکیلاتی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]] با رویکرد پیروی از [[خط امام]]، ۱۳۶۶ش. | '''مجمعِ روحانیونِ مبارز تهران''' تشکیلاتی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]] با رویکرد پیروی از [[خط امام]]، ۱۳۶۶ش. | ||
با تعطیلی [[حزب جمهوری اسلامی]]، [[جامعه روحانیت مبارز تهران|جامعه روحانیت مبارز]] فعالتر شد، اما اختلافات درونی آن بیش از پیش نمایان گشت. این اختلافات، زمینه انشعاب از جامعه روحانیت و تشکیل مجمع روحانیون را با موافقت [[امامخمینی]] فراهم ساخت. | |||
مجمع روحانیون مبارز در ۲۹/۱۲/۱۳۶۶، در بیانیهای هدف خود را حضور فعال در انتخابات مجلس، دفاع از [[مستضعفان|محرومان]] و پشتیبانی از نهادهای اجرایی پیرو خط امام دانستند. پس از ابراز تردیدها در مورد انشعاب این مجمع از جامعه روحانیت، مجمع روحانیون مبارز در ۲۵/۱/۱۳۶۷، در نامهای به امامخمینی، گزارشی از روند شکلگیری و اهداف خود ارائه کرد. | |||
مجمع روحانیون مبارز در ۲۹/۱۲/۱۳۶۶، در بیانیهای هدف خود را حضور فعال در انتخابات مجلس، دفاع از محرومان و پشتیبانی از نهادهای اجرایی پیرو | |||
سرانجام مجمع روحانیون مبارز در ۱۲/۴/۱۳۶۸، به صورت قانونی و با نام «مجمع روحانیون مبارز تهران» رسمیت یافت؛ اما با گسترش فعالیت در برخی از استانها واژه «تهران» حذف و به مجمع روحانیون مبارز تغییر یافت. خط مشی اصلی مجمع روحانیون تأکید بر راه و کلام امامخمینی و پیروی از ایشان بوده است. | سرانجام مجمع روحانیون مبارز در ۱۲/۴/۱۳۶۸، به صورت قانونی و با نام «مجمع روحانیون مبارز تهران» رسمیت یافت؛ اما با گسترش فعالیت در برخی از استانها واژه «تهران» حذف و به مجمع روحانیون مبارز تغییر یافت. خط مشی اصلی مجمع روحانیون تأکید بر راه و کلام امامخمینی و پیروی از ایشان بوده است. |