کافر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کافر'''، احکام شرعی غیر مسلمان اعم از کافر اصلی و مرتد.

کافر؛ غیر [[مسلمان]] به جهت پنهان‌ساختن حق یا نعمت الهی، کافر نامیده شده است. امام‌خمینی، مفهوم کافر را مساوی با مفهوم غیرمسلمان دانسته و منکر [[ضروریات دین]] را اگر انکار او به انکار خدا یا [[پیامبر اکرم(ص)|رسول خدا(ص)]] بینجامد، کافر می‌داند.

روابط مسلمانان با کافران بر پایه قواعدی استوار است چون: رعایت اصول اخلاقی، [[نفی سبیل]]، ممنوعیت توهین به مقدسات اسلام، حرمت کمک به گناه و تجاوز و وفای به عهد.

امام‌خمینی، پرداخت ذکات را بر کافر واجب دانسته‌است، هرچند عمل کافر صحیح نخواهد بود، اما حاکم اسلامی مکلف است از کافران نیز [[زکات]] دریافت کند.

[[ازدواج]] موقت یا دایم با غیر اهل کتاب، چه زن و چه مرد به اجماع فقیهان ممنوع است، و حسن همجواری و ارتباط عادلانه و خوش‌رفتاری با کافران در صورتی که سر جنگ و توطئه با مسلمانان نداشته باشند، از تکالیف اسلامی است.  

امام‌خمینی هر گونه رابطه و قرارداد دولت اسلامی را که منجر به سلطه کافران باشد، حرام و باطل دانسته‌است، از نظر ایشان فروش همه کالاها به کافران جایز است، مگر آنچه که سبب تقویت آنان و تضعیف مسلمانان شود، امام‌خمینی، حکم فروش اسلحه به کافران را از مسائل سیاسی و تابع رعایت مصلحت و مقتضیات زمان و از شئون حکومت دانسته و کافربودن یا نبودنِ خریدار و زمان [[صلح]] و سازش را دخیل در ملاک حکم ندانسته‌است.