۲۱٬۲۱۷
ویرایش
وحدت وجود: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''وحدت وجود'''، وجود واحد و فراگیر [[حق‌تعالی]] نسبت به موجودات در دانش [[عرفان]]. | '''وحدت وجود'''، وجود واحد و فراگیر [[حق‌تعالی]] نسبت به موجودات در دانش [[عرفان]]. | ||
مسأله وحدت وجود از بنیادی‌ترین مسائل است که در نظام هستی‌شناختی عارفان نقش مهمی دارد و به تمام بحث‌های عرفانی، جلوه‌ای تازه بخشیده است. پیش از [[ابن‌عربی]] این نظریه به گونه کامل مورد توجه نبود و او نخستین عارفی است که در عالم [[اسلام]] به این نظریه پرداخت. | |||
مسأله وحدت وجود از بنیادی‌ترین مسائل است که در نظام هستی‌شناختی عارفان نقش مهمی دارد و به تمام بحث‌های عرفانی، جلوه‌ای تازه بخشیده است. | |||
[[ملاصدرا]] نیز توانست در پرتو برهان و با نفی اسناد حقیقی وجود معلول بساط هرگونه کثرت حقیقی را برچیند و وحدت شخصیه وجود را که مدعای اهل معرفت است، اثبات کند. [[امام‌خمینی]] با تأکید بر دقیق بودن مسأله وحدت وجود و تحصیل مقدمات لازم در این نظریه، بر این باور است کسانی که مسئله [[وحدت وجود]] را به صورت دقیق و بنابر روش [[حکما]] و [[عرفا]] درک نکرده‌اند و مقدمات آن را درنیافته‌اند نباید معتقدان به این نظریه را تکفیر کنند. | [[ملاصدرا]] نیز توانست در پرتو برهان و با نفی اسناد حقیقی وجود معلول بساط هرگونه کثرت حقیقی را برچیند و وحدت شخصیه وجود را که مدعای اهل معرفت است، اثبات کند. [[امام‌خمینی]] با تأکید بر دقیق بودن مسأله وحدت وجود و تحصیل مقدمات لازم در این نظریه، بر این باور است کسانی که مسئله [[وحدت وجود]] را به صورت دقیق و بنابر روش [[حکما]] و [[عرفا]] درک نکرده‌اند و مقدمات آن را درنیافته‌اند نباید معتقدان به این نظریه را تکفیر کنند. | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
امام با ارجاع [[علیت]] به تشأن و ظهور و تجلی و با نفی استناد حقیقی وجود معلول بر وجود شخصیه وجود و وحدت وجود تأکید می‌کند و به پیروی از عارفان برای بیان مدعای خود از مثال‌های متعددی بهره می‌گیرد و می‌کوشد با تحلیل دقیق وجود فقری و امکانی در فضای [[حکمت متعالیه]] بر اثبات ادعای عرفانی وحدت وجود تأکید کند. | امام با ارجاع [[علیت]] به تشأن و ظهور و تجلی و با نفی استناد حقیقی وجود معلول بر وجود شخصیه وجود و وحدت وجود تأکید می‌کند و به پیروی از عارفان برای بیان مدعای خود از مثال‌های متعددی بهره می‌گیرد و می‌کوشد با تحلیل دقیق وجود فقری و امکانی در فضای [[حکمت متعالیه]] بر اثبات ادعای عرفانی وحدت وجود تأکید کند. | ||
امام خمینی در تأیید این اصل مهم عرفان به برخی آیات الهی استناد می‌کند. و در این زمینه شبهه اتحاد و حلول را پاسخ می‌دهد. | |||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | == معنای لغوی و اصطلاحی == | ||