۲۱٬۱۸۹
ویرایش
(+ 6 categories; ±رده:پروژه کتاب←رده:مقالههای بدون ناوبری using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''عرفان در منظر وحی و برهان'''، کتابی به قلم حسن ممدوحی است که به شرح و توضیح مطالب مهم عرفانی امام در [[مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة (کتاب)|کتاب مصباح الهدایه]] پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]] وابسته به [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی]]، منتشر شده است. | '''عرفان در منظر وحی و برهان'''، کتابی به قلم حسن ممدوحی است که به شرح و توضیح مطالب مهم عرفانی امام در [[مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة (کتاب)|کتاب مصباح الهدایه]] پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]] وابسته به [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی]]، منتشر شده است. | ||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
حسن ممدوحی، متولد ۱۳۱۸ش، پژوهشگر علوم اسلامی و استاد حوزه علمیه قم است. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده است. | حسن ممدوحی، متولد ۱۳۱۸ش، پژوهشگر علوم اسلامی و استاد [[حوزه علمیه قم]] است. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده است. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
کتاب عرفان در منظر وحی و برهان، شرح کتاب مصباح الهدایه امامخمینی است که به مباحث عرفان نظری پرداخته و به شرح قواعد عقلی نظیر قاعده «الفاظ برای ارواح معانی» که از مصادیق عمل به حدیث معروف «تفکر ساعة خیر من عبادة ستین سنة» میباشد.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج۸، ص۱۳۹.</ref> امامخمینی در کتاب مصباح الهدایه خود این قاعده را مفتاح ابواب معرفت و اصل اصول فهم اسرار قرآنی میداند.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۳۹؛ ممدوحی، عرفان در منظر وحی، مقدمه.</ref> امامخمینی در کتاب مصباح الهدایه به دو مطلب مهم پرداخته است؛ یکی مبحث ولایت مطلقه محمدی در نظام علمی حق و دیگری درباره آثار ولایت و نبوت در نشئه غیب مطلق و عالم خلق.<ref>ممدوحی، عرفان در منظر وحی، مقدمه.</ref> | کتاب عرفان در منظر وحی و برهان، شرح کتاب مصباح الهدایه امامخمینی است که به مباحث عرفان نظری پرداخته و به شرح قواعد عقلی نظیر قاعده «الفاظ برای ارواح معانی» که از مصادیق عمل به حدیث معروف «تفکر ساعة خیر من عبادة ستین سنة» میباشد.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج۸، ص۱۳۹.</ref> [[امامخمینی]] در [[مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة (کتاب)|کتاب مصباح الهدایه]] خود این قاعده را مفتاح ابواب معرفت و اصل اصول فهم اسرار قرآنی میداند.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۳۹؛ ممدوحی، عرفان در منظر وحی، مقدمه.</ref> امامخمینی در کتاب مصباح الهدایه به دو مطلب مهم پرداخته است؛ یکی مبحث ولایت مطلقه محمدی در نظام علمی حق و دیگری درباره آثار ولایت و نبوت در نشئه غیب مطلق و عالم خلق.<ref>ممدوحی، عرفان در منظر وحی، مقدمه.</ref> | ||
نویسنده این پژوهش با | نویسنده این پژوهش با تأکید بر این مطلب که شرح این رساله آنچنان نیست که قابل استفاده برای همگان باشد؛ بلکه ادراک آن نیاز به مقدمات فلسفی و عرفانی دارد؛ از این رو به گفته امام به دلیل عدم فهم درست مطالب فلسفی و عرفانی، برخی نقدها و اشکالات به دور از واقعیت مطرح میشود.<ref>امامخمینی، تفسیر سوره حمد، ص۱۷۳-۱۷۵؛ ممدوحی، عرفان در منظر وحی، مقدمه.</ref> و از همین جهت است که حضرت امام در کتاب مصباح الهدایه به صعوبت و غموض مسائل عرفانی اشاره کرده است.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۶۸-۶۹.</ref> نویسنده معتقد است که اول بحث در کتاب مصباح الهدایه بسیار شبیه به «نص اوّل» از نصوص بیست و یگانه قونوی است که ذات حق به هیچ وصفی توصیف نمیشود.<ref>ممدوحی، عرفان در منظر وحی، ص۲۸.</ref> در این کتاب آمده است که امامخمینی معتقد است حقیقت [[انسان کامل]]، همان حقیقت [[اسم اعظم]] است که مجمع صفات جمال و جلال و جامع دو اسم [[ظهور و بطون]] میباشد؛ از این رو در صحیفه نظام خلقت هیچ چیز نخواهد ماند، جز آنکه مظهر و آینه تجلی اسم اعظم و تأکید دارد که [[حقیقت محمدیه|حقیقت محمدی]] و حقیقت علوی با هم در حضرت علمیه متحدند.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۳۶-۳۷؛ ممدوحی، عرفان در منظر وحی، ص۱۹۶-۱۹۷.</ref> | ||
در این کتاب آمده که امامخمینی آثار و نتایج مهمی بر وحدت شخصی وجود مترتب ساخته است از جمله آن، علم ذات حق به جزئیات، سر قدر در نشئه عینی.<ref>ممدوحی، عرفان در منظر وحی، ص۳۱۹-۳۲۲.</ref> ایشان برخلاف آقا محمدرضا قمشهای در بحث اسفار | در این کتاب آمده که امامخمینی آثار و نتایج مهمی بر وحدت شخصی وجود مترتب ساخته است از جمله آن، علم ذات حق به جزئیات، سر قدر در نشئه عینی.<ref>ممدوحی، عرفان در منظر وحی، ص۳۱۹-۳۲۲.</ref> ایشان برخلاف [[آقا محمدرضا قمشهای]] در بحث [[اسفار اربعه]]، سفر چهارم را حرکت از سوی [[اعیان ثابته]] که نظام علمی اشیاء است به سوی حقایق عینی میداند. در این مرتبه سالک به کیفیت ارتقاء مدارج عالیه هستی و وصول آن آگاه میشود.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۸۸-۸۹؛ ممدوحی، عرفان در منظر وحی، ص۵۲۶.</ref> | ||
برخی مطالب کتاب عرفان در منظر وحی و برهان، به خوبی و در قالب اصطلاح عرفان نظری بیان نشده و غرض اصلی امام در این کتاب را خوب توضیح نداده است. | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب عرفان در منظر وحی و برهان، از یک مقدمه و دو مشکات سامان یافته است: | |||
در مشکات اول به اسرار خلافت محمدی و ولایت علوی در حضرت علمیه، معصون بودن حقیقت غیبی از هرگونه ظهور، فنای کثرت در فیض | |||
مشکات دوم درباره اسرار | در مشکات اول به اسرار خلافت محمدی و ولایت علوی در حضرت علمیه، معصون بودن حقیقت غیبی از هرگونه ظهور، فنای کثرت در [[فیض اقدس و مقدس|فیض اقدس]]، بررسی نظریه [[قاضیسعید قمی]] درباره [[اسما و صفات|اسماء الهی]] و نقد کلام وی میباشد. | ||
مشکات دوم درباره اسرار [[خلافت و ولایت|خلافت]]، ولایت و [[نبوت]] در عالم عینی و عالم مجردات و عالم طبیعت، بیان اسرار عالم امر، نقد کلام قونوی در تعبیر به صدور، بیان شهود وحدت در کثرت، خلافت عقل کلی در عالم خلق و تفاوت مراتب انبیاء الهی در سفرهای چهارگانه سخن به میان آمده است. | |||
==وضعیت نشر== | ==وضعیت نشر== | ||
چاپ اول کتاب عرفان در منظر وحی و برهان، در سال ۱۳۸۹ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار | چاپ اول کتاب عرفان در منظر وحی و برهان، در سال ۱۳۸۹ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]] وابسته به [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی]]، منتشر شده است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |