۱۶٬۳۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
کتاب سفر عشق، تحقیق همه‌جانبه و کامل به اندیشه و بینش عرفانی امام‌خمینی دارد و در بیان اندیشه‌های عرفانی امام‌خمینی است و کوشیده تا با گزینش موضوعاتی خاص و تبیین آراء و انظار مطرح‌شده پیرامون آن‌ها، به تشکیل عناصری کمک کند که می‌توانند در ترسیم طرح کلیه جهان‌بینی عرفانی امام‌خمینی مؤثر واقع شوند و در عین حال دورنمایی از روش و اندیشه امام را در تفسیر کتاب الهی و اصلی‌ترین موضوعات مطرح در حوزه عرفان نظری ارائه نماید.<ref>حسینی قائم‌مقامی، سفر عشق، ص۱۰.</ref> | کتاب سفر عشق، تحقیق همه‌جانبه و کامل به اندیشه و بینش عرفانی امام‌خمینی دارد و در بیان اندیشه‌های عرفانی امام‌خمینی است و کوشیده تا با گزینش موضوعاتی خاص و تبیین آراء و انظار مطرح‌شده پیرامون آن‌ها، به تشکیل عناصری کمک کند که می‌توانند در ترسیم طرح کلیه جهان‌بینی عرفانی امام‌خمینی مؤثر واقع شوند و در عین حال دورنمایی از روش و اندیشه امام را در تفسیر کتاب الهی و اصلی‌ترین موضوعات مطرح در حوزه عرفان نظری ارائه نماید.<ref>حسینی قائم‌مقامی، سفر عشق، ص۱۰.</ref> | ||
نگارنده این اثر، سعی بر شرح گفتار و مبانی عرفانی [[امام‌خمینی]] داشته و ضمن رعایت اختصار، نظریه [[حکیم قمشه‌ای]] و نقد امام بر آن را برای مخاطب روشن ساخته است.<ref>حسینی قائم‌مقامی، سفر عشق، ص۱۲.</ref> امام‌خمینی در مقابل حکیم قمشه‌ای نظری دیگر در تبیین اسفار اربعه ارائه می‌دهد و پس از تشریح دو سفر اول و بیان اختلاف نظر خود با حکیم قمشه‌ای، نظر نهایی خود را بیان می‌کند.<ref>امام‌خمینی، | نگارنده این اثر، سعی بر شرح گفتار و مبانی عرفانی [[امام‌خمینی]] داشته و ضمن رعایت اختصار، نظریه [[حکیم قمشه‌ای]] و نقد امام بر آن را برای مخاطب روشن ساخته است.<ref>حسینی قائم‌مقامی، سفر عشق، ص۱۲.</ref> امام‌خمینی در مقابل حکیم قمشه‌ای نظری دیگر در تبیین اسفار اربعه ارائه می‌دهد و پس از تشریح دو سفر اول و بیان اختلاف نظر خود با حکیم قمشه‌ای، نظر نهایی خود را بیان می‌کند.<ref>امام‌خمینی، مصباح‌الهدایه، ص۸۶-۸۸.</ref> در دیدگاه امام‌خمینی، سفر اول در محدوده [[احدیت و واحدیت|واحدیت]] است نه احدیت، به باور امام سالک در سفر اول فقط حق تعالی را در مظاهر می‌بینند و ظهور فعلی حق را می‌بیند در حالی که در نظر حکیم قمشه‌ای، سالک در همان سفر نخست به حق مطلق می‌رسد.<ref>امام‌خمینی، مصباح‌الهدایه، ص۸۸.</ref> | ||
ایشان در بحث [[اسما و صفات|اسماء الهی]] به نکته مهمی اشاره می‌کند مبنی بر اینکه همه موجودات عالم هستی، حقیقت اسما الله هستند و اسم، فانی در مسمای خود است و این اسم با قطع‌نظر از مسمّی هویتی ندارد؛ لذا هیچ موجودی در عالم نیست که یک نحوه استقلالی داشته باشد.<ref> امام‌خمینی، شرح دعای سحر، ص۶۵؛ تفسیر سوره حمد، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref> | ایشان در بحث [[اسما و صفات|اسماء الهی]] به نکته مهمی اشاره می‌کند مبنی بر اینکه همه موجودات عالم هستی، حقیقت اسما الله هستند و اسم، فانی در مسمای خود است و این اسم با قطع‌نظر از مسمّی هویتی ندارد؛ لذا هیچ موجودی در عالم نیست که یک نحوه استقلالی داشته باشد.<ref> امام‌خمینی، شرح دعای سحر، ص۶۵؛ تفسیر سوره حمد، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref> | ||