۲۱٬۲۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| مشخصات نشر = | | مشخصات نشر = | ||
}} | }} | ||
'''پژوهشی در تدوین فلسفه تربیت امامخمینی''' کتابی به قلم حسنعلی بختیار نصرآبادی است که به بیان دیدگاه انسانشناختی امامخمینی همراه با طرح نگارشهای فلسفی-عرفانی ایشان در سه حوزه هستیشناسی، معرفتشناسی و ارزششناسی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۹۱ش توسط [[پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی]] منتشر شده است. | '''پژوهشی در تدوین فلسفه تربیت امامخمینی''' کتابی به قلم حسنعلی بختیار نصرآبادی است که به بیان دیدگاه انسانشناختی [[امامخمینی]] همراه با طرح نگارشهای فلسفی-عرفانی ایشان در سه حوزه هستیشناسی، معرفتشناسی و ارزششناسی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۹۱ش توسط [[پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی]] منتشر شده است. | ||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
تعلیم و تربیت و ایجاد تحول آن بدون پرداختن به جنبهها و مبانی فلسفی آن ممکن نیست؛ لذا فلسفه تربیتی امامخمینی میتواند راهگشای مهمی در عرصه اجتماعی و اخلاقی باشد.<ref>بختیار نصرآبادی، پژوهشی در تدوین فلسفه تربیتی امامخمینی، ص۹-۱۱.</ref> | تعلیم و تربیت و ایجاد تحول آن بدون پرداختن به جنبهها و مبانی فلسفی آن ممکن نیست؛ لذا فلسفه تربیتی امامخمینی میتواند راهگشای مهمی در عرصه اجتماعی و اخلاقی باشد.<ref>بختیار نصرآبادی، پژوهشی در تدوین فلسفه تربیتی امامخمینی، ص۹-۱۱.</ref> | ||
در کتاب | در کتاب پژوهشی در تدوین فلسفه تربیت امامخمینی، به مسائل و مبانی فلسفه پرداخته شده و به باور نویسنده این کتاب، از نظر [[امامخمینی]]، هنر فلسفه این است که معارف را عقلی، استنباطی و استدلالی کند و انسان را به کمال برساند. در دیدگاه امامخمینی فلسفه، عرفان و وحی، منطبق بر یکدیگرند به گونهای که فهم هر یک بر غنای فهم دیگری میافزاید.<ref>بختیار نصرآبادی، پژوهشی در تدوین فلسفه تربیتی امامخمینی، ص۱۸-۲۱.</ref> | ||
امامخمینی در سیر عقلانی و فلسفی خود، متأثر از فلسفه اسلامی اصالت وجودی بوده و بر اساس یک درک حضوری و | امامخمینی در سیر عقلانی و فلسفی خود، متأثر از [[فلسفه|فلسفه اسلامی]] اصالت وجودی بوده و بر اساس یک درک حضوری و همهجانبه از وحدت حقیقی عالم هستی، اندیشههای فلسفی، تربیتی خود را مطرح مینماید به طوری که هم در سلوک تربیتی و هم در مکتوبات اخلاقی خود با الهام از [[قرآن|آیات]] و [[حدیث|روایات]] مبتنی بر نوع نگرش آیهای به جهان و انسان همه ثنویت را به وحدت حقیقی وجود باز میگرداند.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۱۵؛ امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۳۴۶-۴۴۵ و ۴۸۲.</ref> | ||
در این | در این پژوهش، نویسنده بعد از بیان مبانی فلسفی و معرفتشناسی امامخمینی و اینکه واقعیت هستی چگونه است به مبانی ارزششناسی پرداخته تا بتواند به مبانی خاص تعلیم و تربیت از نگاه امامخمینی دست یابد. البته به اعتقاد امامخمینی علوم فلسفه مشائی و استدلالهای فلسفی و کلامی به تنهایی برای رسیدن به این حقیقت کافی نیست و باید به مشکات نبوت و مصباح ولایت تمسک نموده و از طریق مجاهدات و عبادتهای شرعی به آنها رسید.<ref>بختیار نصرآبادی، پژوهشی در تدوین فلسفه تربیتی امامخمینی، ص۵۶-۵۹؛ امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۲۲۹.</ref> در این کتاب آمده که اصول تعلیم و تربیت امام تحت قاعده عامی بیان شده که میتوان آن را به منزله دستورالعمل کلی در نظر گرفت.<ref> بختیار نصرآبادی، پژوهشی در تدوین فلسفه تربیتی امامخمینی، ص۳۹۳.</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== |