تملق و چاپلوسی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

در این پژوهش به بررسی دیدگاه امام‌خمینی درباره تملّق پرداخته و نگاهی نو و راه‌گشا به این مبحث اخلاقی با تأکید بر نیازهای جامعه شده است. در فرازی از این کتاب آمده، تملق یک کنش و صفت منفی است که برخی انسان‌ها به آن مبتلا هستند. تملق، گفتاری نرم و لطیف است که در هواخواهی از دیگری آشکار می‌گردد (هدایتی، تملق و چاپلوسی، ص۱۷-۱۸). امام‌خمینی تملق را اظهار لطف و مَوَدّت همراه با خضوع، بدون باور و اعتقاد قلبی می‌داند (امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۳۷۰-۳۷۱).

فرد متملق به طمع به دست آوردن منفعت، دست به چنین رفتاری می‌زند (امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۰۰). امام‌خمینی ریشه تملق و چاپلوسی را حبّ دنیا می‌داند و معتقد است روح تملق از منفعت‌طلبی، خودخواهی و محجوب شدن از حق نشأت می‌گیرد (امام‌خمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۳۳۷). امام‌خمینی در سلوک عملی خود هیچگاه اهل تملق و چاپلوسی نبوده و حتی از ستایش‌های صادقانه افراد نیز حذر می‌کردند (امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۱، ص۲۷۴؛ ج۱۲، ص۳۴۳).

این کتاب متشکل از یک مقدمه و چند مطلب می‌باشد؛ از جمله از:

تعریف تملّق و متملّق، عزت یا ذلت، ویژگی‌های فرد و جامعه سالم، عوامل پیدایش رفتار تملق‌آمیز، خود بزرگ‌بینی، خودکامگی، انتقادناپذیری، چاپلوسی از دیدگاه امام‌خمینی، واقعیت حمد و ستودن، امام‌خمینی و تملق‌ستیزی و راه‌کارهای ایجاد جامعه بدون تملق، سخن به میان آمده است (هدایتی، ابوالفضل، تملّق و چاپلوسی، فهرست مطالب).

وضعیت نشر:

چاپ اول این کتاب در سال ۱۳۸۶ توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج (وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی (س))، منتشر شده است.

۱. امام‌خمینی، سیدروح‌الله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.

۲. امام‌خمینی، سیدروح‌الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ دوازدهم، ۱۳۸۷ش.