۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| مترجم = | | مترجم = | ||
| ترجمهبهدیگرزبانها = | | ترجمهبهدیگرزبانها = | ||
| تاریخ نگارش = | | تاریخ نگارش = | ||
| موضوع = | | موضوع = مبانی اخلاقی و مقامات سلوکی امامخمینی | ||
| سبک = | | سبک = تحلیلی | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
ایشان درباره مفهوم و حقیقت [[نیت]] میگوید؛ نیت عبارت است از تصمیم عزم به اتیان شیء و همت نفس به انجام آن بعد از تصور و تصدیق به فایده آن میباشد.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۵۶.</ref> امام معتقد است هیچ چیز در [[عبادت]] به اهمیت نیت و خالص کردن آن نمیباشد؛ زیرا نسبت نیت به عبادت، نسبت روح است به بدن و عبادت بدون نیت مقبول درگاه حقتعالی نخواهد بود.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۳۲۵.</ref> | ایشان درباره مفهوم و حقیقت [[نیت]] میگوید؛ نیت عبارت است از تصمیم عزم به اتیان شیء و همت نفس به انجام آن بعد از تصور و تصدیق به فایده آن میباشد.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۵۶.</ref> امام معتقد است هیچ چیز در [[عبادت]] به اهمیت نیت و خالص کردن آن نمیباشد؛ زیرا نسبت نیت به عبادت، نسبت روح است به بدن و عبادت بدون نیت مقبول درگاه حقتعالی نخواهد بود.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۳۲۵.</ref> | ||
از جمله توصیههای اخلاقی امامخمینی، درباره [[توبه]] از [[گناه|گناهان]] میباشد و معتقد است تا فرصت جوانی و صفای باطنی و فطرت اصلی باقی و دست نخورده است، انسان به تصفیه و تزکیه خود برآید و ریشههای اخلاق فاسده را از قلب خود برکند.<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref> | از جمله توصیههای اخلاقی امامخمینی، درباره [[توبه]] از [[گناه|گناهان]] میباشد و معتقد است تا فرصت جوانی و صفای باطنی و فطرت اصلی باقی و دست نخورده است، انسان به تصفیه و [[تهذیب نفس|تزکیه]] خود برآید و ریشههای اخلاق فاسده را از [[قلب]] خود برکند.<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref> | ||
توصیههای عملی امام، جدیت در از دستندادن فرصتها برای جبران گذشته و تقویت روحیّه و پشیمانی از گناهان به وسیله مطالعه و تحقیق در آثار دنیوی و اخروی گناهان و تذکر و دوام ذکر در سیر بسوی خدای متعال میباشد.<ref>ضرابی، با امام در مهمانی خدا، ص۴۵.</ref> | توصیههای عملی امام، جدیت در از دستندادن فرصتها برای جبران گذشته و تقویت روحیّه و پشیمانی از گناهان به وسیله مطالعه و تحقیق در آثار دنیوی و اخروی گناهان و تذکر و دوام ذکر در سیر بسوی خدای متعال میباشد.<ref>ضرابی، با امام در مهمانی خدا، ص۴۵.</ref> |