پرش به محتوا

محمد سمامی حائری: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۹۶۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ شهریور ۱۴۰۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سمامی حائری، محمد؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. محمد سمامی حائری در سال ۱۳۲۳ در شهر کربلا و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش عبداللطیف سمامی تنکابنی از روحانیان تنکابن مقیم کربلا بود. سمامی خواندن و نوشتن را در خانه و نزد پدرش فراگرفت. سپس وارد مکتب‌خانه‌ای در کربلا شد و بخشی از دروس متداول مکتب‌خانه‌ای را در همان‌جا خواند. پس از آن به مدرسه ایرانیان در نجف موسوم به مدرسه علوی رفت و دوره ابتدایی را در همان‌جا به پایان رساند (خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ۱۷ـ۱۸). او در کنار تحصیل در مدرسه علوی، در تابستان‌ها به تحصیل دروس حوزوی نزد پدرش می‌پرداخت و جامعالمقدمات را نزد او خواند و از سال ۱۳۴۱ با ورود به مدرسه آخوند نجف، تحصیل دروس حوزوی را به‌صورت رسمی آغاز کرد. در همان زمان دروس جدید را هم به‌صورت متفرقه امتحان داد و موفق به دریافت دیپلم متوسطه شد (همان، ۱۹).
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            =محمد سمامی حائری
| تصویر            =محمد سمامی حائری.jpg
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          =
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        =۱۳۲۳ش
| زادگاه            =[[کربلا]]
| تاریخ وفات        =۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸
| شهر وفات          =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          =محمدعلی مدرس افغانی، سیدمحمدباقر مصطفوی کاشانی، سیدیوسف جلو، سیدابوالقاسم کوکبی، محمدعلی خمامی، [[محمدصادقی تهرانی]]، [[سیدعلی فانی]]، [[صدرا بادکوبه‌ای]]، [[مسلم ملکوتی]]، عباس قوچانی و...
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =نجف
| اجازه روایت از   =[[امام‌خمینی]]، [[سیدمحسن حکیم]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، سیدعلی سیستانی، سیدمحمدعلی روضاتی، [[سیدمحمد شیرازی]]، [[محمد فاضل لنکرانی]]، سیدعلی علامه فانی، [[سیدمهدی مرعشی]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، [[سیدموسی شبیری زنجانی]]، محمدتقی بهجت و...
| اجازه اجتهاد از   =
| اجازه روایت به   =
| اجازه اجتهاد به   =
| تالیفات          =بزرگان رامسر، بزرگان تنکابن، خاطرات سیاسی، تحقیق الاجازه کبیره سیدعبدالله جزائری و...
| سایر              =تدریس در [[حوزه علمیه نجف]] و [[مکتب خواهران|جامعةالزهرا]]
| سیاسی            =مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و [[رژیم بعث عراق]]، عضو [[کمیته انقلاب اسلامی]] آبادان
| اجتماعی          =عضو هیئت‌علمی مؤسسه آل‌البیت
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''محمد سمامی حائری'''، از شاگردان [[تدریس امام‌خمینی|درس خارج]] فقه امام‌خمینی.  


سمامی حائری سیوطی را نزد محمدعلی مدرس افغانی و حاشیه ملا عبدالله را هم پیش نجفی شوشتری خواند. هم‌زمان در درس شرح لمعه سید محمدباقر مصطفوی کاشانی هم شرکت می‌کرد. بخش زیادی از کتاب مکاسب را هم نزد سید یوسف جلو، از عالمان نامدار نجف فراگرفت و در درس رسائل از شاگردان سید ابوالقاسم کوکبی بود. کفایةالاصول را هم نزد محمدعلی خمامی خواند و هم‌زمان در درس تفسیر قرآن دکتر محمدصادقی تهرانی هم حضور می‌یافت. مدتی هم در درس تفسیر قرآن سید علی علامه فانی اصفهانی حاضر شد و در درس فلسفه هم از شاگردان شیخ صدرا بادکوبه‌ای، مسلم ملکوتی و شیخ عباس قوچانی بود (همان،۲۰ـ۱۹). در همان زمان بود که خبر دستگیری امام خمینی در قم را شنید و همراه با جمعی از طلاب انزجار خود را از این اقدام ابراز کرد. به سبب همین فعالیت یک بار به سازمان امنیت عراق احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت (همان، ۲۴). او در جریان ورود امام خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴ همراه با جمع کثیری از طلاب حوزه علمیه نجف در مراسم استقبال از ایشان شرکت داشت (همان، ۹۸ـ۹۹). پس از آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی در مسجد ترک‌ها معروف به مسجد شیخ انصاری نجف، در آن درس شرکت کرد. سمامی درباره درس امام خمینی می‌گوید: «حضرت امام خارج مکاسب (بیع) را در مسجد شیخ انصاری شروع کرد. عده‌ای قصد داشتند کارشکنی کنند و مانع تدریس امام شوند. حتی تلاش می‌کردند تا درس امام را بی‌محتوا و کوچک جلوه دهند. حتی یکی از آنها از من خواست که در جلسه درس حضرت امام حاضر نشوم. علت را جویا شدم و وی گفت که درس امام بی‌محتواست. من در جواب گفتم اتفاقاً خیلی پرمحتواست. امام محققانه موضوعات و مسائل را مطالعه می‌کند و به‌خوبی به شاگردان انتقال می‌دهد. درس امام بسیار عمیق و پرمحتوا بود. من در کلاس‌های دیگر فقه هم شرکت کرده بودم، اما در مقایسه با درس امام دل‌چسب نبود. برخی از افراد کینه‌جو تلاش کردند تا درس امام را تعطیل کنند، اما خوشبختانه موفق نشدند. پیش از حضرت امام دروس حوزه در تابستان تعطیل نبود. امام این تعطیلی را رواج داد. روز آخر یک روز مانده به آغاز تعطیلات امام مباحث اخلاقی را مطرح و طلاب و روحانیون را دعوت به تقوای الهی و رعایت شئون اسلامی و اخلاقی در جامعه می‌کرد. از مسائلی که به یاد دارم قضیه آتش زدن مسجدالاقصی بود. امام خیلی دراین‌باره و مسائل دیگری چون عملکرد رژیم پهلوی و استبداد او صحبت می‌کرد» (همان، ۱۰۴ـ۱۰۵).
== تولد و تحصیل ==
محمد سمامی حائری در سال ۱۳۲۳ در [[کربلا|شهر کربلا]] و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش عبداللطیف سمامی تنکابنی از روحانیان تنکابن مقیم [[کربلا]] بود.  


او از آیات امام خمینی، سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی، شهاب‌الدین مرعشی نجفی، سید علی حسینی سیستانی، سید محمدعلی روضاتی خوانساری، محی‌الدین مامقانی، سید نصرالله موسوی مستنبط، ابوالقاسم کوکبی، سید صادق شیرازی، میرزا جواد تبریزی، جلالی حائری، سید محمد شیرازی، سید محمد وحیدی، محمد فاضل لنکرانی، سید علی علامه فانی، سید مهدی مرعشی، سید محمود حسینی شاهرودی، سید موسی شبیری زنجانی و محمدتقی بهجت اجازاتی در امور حسبیه و نقل روایات و احادیث دریافت کرده است (همان، ۱۶۷). سمامی در کنار تحصیل به تدریس در حوزه علمیه نجف می‌پرداخت و از جمله کتاب‌های شرایع و معالم را تدریس می‌کرد. همچنین برای تبلیغ به شهرهای مختلف سفر می‌کرد. از جمله دو بار از سوی آیت‌الله سید محسن حکیم به یکی از روستاهای استان دیوانیه عراق رفت. علاوه بر آن، هر دو سال یک‌بار به ایران می‌آمد و در شهر رامسر به وعظ و سخنرانی می‌پرداخت (همان، ۲۱ـ۲۲). وی علاوه بر تحصیل و تدریس در عراق، به مبارزه با حکومت بعث عراق و همچنین پهلوی هم می‌پرداخت. از جمله وقتی آیت‌الله حکیم فتوایی علیه کمونیست‌ها صادر کرد، در تبیین آن کوشید و به همین علت بار دیگر دستگیر و مدت ۵ شبانه‌روز را در زندان گذراند. از جمله پرسش‌هایی که در زندان از سمامی شد، مناسباتش با امام خمینی بود و او در آن بازجویی خود را یکی از شاگردان امام خمینی معرفی کرد (همان، ۷۲ـ۷۳).
سمامی خواندن و نوشتن را در خانه و نزد پدرش فراگرفت. سپس وارد مکتب‌خانه‌ای در کربلا شد و بخشی از دروس متداول مکتب‌خانه‌ای را در همان‌جا خواند. پس از آن به مدرسه ایرانیان در نجف موسوم به مدرسه علوی رفت و دوره ابتدایی را در همان‌جا به پایان رساند.<ref> خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۱۷ـ۱۸.</ref>
سمامی در سال ۱۳۵۰ از عراق اخراج شد و به ایران آمد و در رامسر مقیم شد. او در سال ۱۳۵۵ به خوزستان رفت (سمامی، ۶) و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در خوزستان مقیم بود و در تحولات سیاسی آن منطقه نقش داشت (همان، ۱۲۸ـ۱۴۰). او پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد کمیته انقلاب اسلامی آبادان شد و سپس ریاست شهربانی آن شهر را بر عهده گرفت. همچنین کمیته انقلاب اسلامی را در اروندکنار خوزستان تشکیل داد (همان، ۱۵۳). پس از آن به فعالیت‌های پژوهشی و علمی پرداخت و از اعضای هیئت‌علمی و محققان مؤسسه آل البیت (مؤسّسه آلُ البَیْت لاِحیاءِ التُّراث) بود که توسط سید جواد شهرستانی در سال ۱۳۶۲ تأسیس شد (انصاری، https://www.khabaronline.ir ). همچنین سال‌ها به تدریس در جامعه الزهرا (س) در قم می‌پرداخت و کتاب‌ها و مقالات بسیار متعددی به زبان عربی و فارسی نوشت که از آن جمله می‌توان به کتاب‌های بزرگان رامسر، بزرگان تنکابن، خاطرات سیاسی، تحقیق الاجازه کبیره سید عبدالله جزائری، ترتیب و تنظیم الاجازه کبیره آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی، تصحیح کتاب فهرست منتجب الدین، تحقیق با گروهی از محققین در کتاب مستدرک الوسائل حاجی نوری، احسن الاثر فی تراجم اعلام الشیعه فی القرن الرابع عشر، وفیات الاعلام، میعادگاه، ابداع المعانی فی تفسیر سوره الحمد سبع المثانی (تقریرات درس مرحوم علامه فانی اصفهانی)، جامع الاسرار در علوم غریبه، سلوه الاحباب، گلزار ادب، سراب اصفهانی، تاریخ و جغرافیای رامسر و مقالات متعدد در مجلات کل شی در عراق و لسان العرب نشر مغرب و تراثنا فصلیه در قم و بیروت اشاره کرد (خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ۲۲ـ۲۳).
محمد سمامی در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ از دنیا رفت (انصاری، https://www.khabaronline.ir).).
منابع: انصاری، هادی (۱۳۹۸)، «درگذشت ستاره‌ای از سمام»، https://www.khabaronline.ir؛ خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی (۱۳۸۴)، تدوین: علی ملکی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سمامی حائری، محمد (۱۳۶۱)، بزرگان رامسر، تهران، خیام.


[[رده:پروژه شاگردان]]
او در کنار تحصیل در مدرسه علوی، در تابستان‌ها به تحصیل دروس حوزوی نزد پدرش می‌پرداخت و جامع‌المقدمات را نزد او خواند و از سال ۱۳۴۱ با ورود به مدرسه آخوند نجف، تحصیل دروس حوزوی را به‌صورت رسمی آغاز کرد. در همان زمان دروس جدید را هم به‌صورت متفرقه امتحان داد و موفق به دریافت دیپلم متوسطه شد.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۱۹.</ref>
 
سمامی حائری سیوطی را نزد محمدعلی مدرس افغانی و حاشیه ملاعبدالله را هم پیش نجفی شوشتری خواند. هم‌زمان در درس شرح لمعه سیدمحمدباقر مصطفوی کاشانی هم شرکت می‌کرد. بخش زیادی از کتاب مکاسب را هم نزد سیدیوسف جلو، از عالمان نامدار نجف فراگرفت و در درس رسائل از شاگردان سیدابوالقاسم کوکبی بود. کفایةالاصول را هم نزد محمدعلی خمامی خواند و هم‌زمان در درس تفسیر قرآن [[محمدصادقی تهرانی]] هم حضور می‌یافت. مدتی هم در درس تفسیر قرآن [[سیدعلی فانی|سیدعلی علامه فانی اصفهانی]] حاضر شد و در درس فلسفه هم از شاگردان [[صدرا بادکوبه‌ای|شیخ صدرا بادکوبه‌ای]]، [[مسلم ملکوتی]] و شیخ عباس قوچانی بود.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۲۰ـ۱۹.</ref>
 
در همان زمان بود که خبر [[دستگیری امام‌خمینی]] در قم را شنید و همراه با جمعی از طلاب انزجار خود را از این اقدام ابراز کرد. به سبب همین فعالیت یک بار به سازمان امنیت عراق احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۲۴.</ref> او در جریان ورود امام‌خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴ همراه با جمع کثیری از طلاب [[حوزه علمیه نجف]] در مراسم استقبال از ایشان شرکت داشت.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۹۸ـ۹۹.</ref> پس از آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در مسجد ترک‌ها معروف به [[مسجد شیخ انصاری نجف]]، در آن درس شرکت کرد. سمامی درباره درس امام‌خمینی می‌گوید: <blockquote>«حضرت امام خارج مکاسب (بیع) را در مسجد شیخ انصاری شروع کرد. عده‌ای قصد داشتند کارشکنی کنند و مانع تدریس امام شوند. حتی تلاش می‌کردند تا درس امام را بی‌محتوا و کوچک جلوه دهند. حتی یکی از آنها از من خواست که در جلسه درس حضرت امام حاضر نشوم. علت را جویا شدم و وی گفت که درس امام بی‌محتواست. من در جواب گفتم اتفاقاً خیلی پرمحتواست. امام محققانه موضوعات و مسائل را مطالعه می‌کند و به‌خوبی به شاگردان انتقال می‌دهد. درس امام بسیار عمیق و پرمحتوا بود. من در کلاس‌های دیگر فقه هم شرکت کرده بودم، اما در مقایسه با درس امام دل‌چسب نبود. برخی از افراد کینه‌جو تلاش کردند تا درس امام را تعطیل کنند، اما خوشبختانه موفق نشدند. پیش از حضرت امام دروس حوزه در تابستان تعطیل نبود. امام این تعطیلی را رواج داد. روز آخر یک روز مانده به آغاز تعطیلات امام مباحث اخلاقی را مطرح و طلاب و روحانیون را دعوت به تقوای الهی و رعایت شئون اسلامی و اخلاقی در جامعه می‌کرد. از مسائلی که به یاد دارم قضیه آتش زدن مسجدالاقصی بود. امام خیلی دراین‌باره و مسائل دیگری چون عملکرد رژیم پهلوی و استبداد او صحبت می‌کرد».<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۱۰۴ـ۱۰۵.</ref></blockquote>
 
او از [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحسن حکیم]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، سیدعلی حسینی سیستانی، سیدمحمدعلی روضاتی خوانساری، محی‌الدین مامقانی، سیدنصرالله موسوی مستنبط، ابوالقاسم کوکبی، سیدصادق شیرازی، میرزا جواد تبریزی، جلالی حائری، سیدمحمد شیرازی، سیدمحمد وحیدی، محمد فاضل لنکرانی، سیدعلی علامه فانی، [[سیدمهدی مرعشی]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، [[سیدموسی شبیری زنجانی]] و محمدتقی بهجت، اجازاتی در امور حسبیه و نقل روایات و احادیث دریافت کرده است.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۱۶۷.</ref>
 
== تدریس ==
سمامی در کنار تحصیل به تدریس در [[حوزه علمیه نجف]] می‌پرداخت و از جمله کتاب‌های شرایع و معالم را تدریس می‌کرد. همچنین برای تبلیغ به شهرهای مختلف سفر می‌کرد. از جمله دو بار از سوی سیدمحسن حکیم به یکی از روستاهای استان دیوانیه عراق رفت. علاوه بر آن، هر دو سال یک‌بار به ایران می‌آمد و در شهر رامسر به وعظ و سخنرانی می‌پرداخت.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۲۱ـ۲۲.</ref>
 
== فعالیت مبارزاتی ==
سمامی علاوه بر تحصیل و تدریس در عراق، به مبارزه با [[حزب بعث عراق|حکومت بعث عراق]] و همچنین پهلوی هم می‌پرداخت. از جمله وقتی آیت‌الله حکیم فتوایی علیه [[کمونیست|کمونیست‌ها]] صادر کرد، در تبیین آن کوشید و به همین علت بار دیگر دستگیر و مدت ۵ شبانه‌روز را در زندان گذراند. از جمله پرسش‌هایی که در زندان از سمامی شد، مناسباتش با امام‌خمینی بود و او در آن بازجویی خود را یکی از شاگردان امام‌خمینی معرفی کرد.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۷۲ـ۷۳.</ref>
 
سمامی در سال ۱۳۵۰ از عراق اخراج شد و به ایران آمد و در رامسر مقیم شد. او در سال ۱۳۵۵ به خوزستان رفت.<ref>سمامی، بزرگان رامسر، ص۶.</ref>
 
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ==
سمامی در آستانه [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در خوزستان مقیم بود و در تحولات سیاسی آن منطقه نقش داشت.<ref>سمامی، بزرگان رامسر، ص۱۲۸ـ۱۴۰.</ref> او پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد کمیته انقلاب اسلامی آبادان شد و سپس ریاست شهربانی آن شهر را بر عهده گرفت. همچنین [[کمیته انقلاب اسلامی]] را در اروندکنار خوزستان تشکیل داد.<ref>سمامی، بزرگان رامسر، ص۱۵۳.</ref> پس از آن به فعالیت‌های پژوهشی و علمی پرداخت و از اعضای هیئت‌علمی و محققان مؤسسه آل‌البیت (مؤسّسه آلُ البَیْت لاِحیاءِ التُّراث) بود که توسط [[سیدجواد شهرستانی]] در سال ۱۳۶۲ تأسیس شد.<ref>انصاری، «درگذشت ستاره‌ای از سمام».</ref> همچنین سال‌ها به تدریس در [[مکتب خواهران|جامعه الزهرا(س)]] در قم می‌پرداخت.
 
== تألیفات ==
سمامی کتاب‌ها و مقالات بسیار متعددی به زبان عربی و فارسی نوشت که از آن جمله می‌توان به کتاب‌های بزرگان رامسر، بزرگان تنکابن، خاطرات سیاسی، تحقیق الاجازه کبیره سیدعبدالله جزائری، ترتیب و تنظیم الاجازه کبیره آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی، تصحیح کتاب فهرست منتجب‌الدین، تحقیق با گروهی از محققین در کتاب مستدرک الوسائل حاجی نوری، احسن الاثر فی تراجم اعلام الشیعه فی القرن الرابع عشر، وفیات الاعلام، میعادگاه، ابداع المعانی فی تفسیر سوره الحمد سبع المثانی (تقریرات درس مرحوم علامه فانی اصفهانی)، جامع‌الاسرار در علوم غریبه، سلوه الاحباب، گلزار ادب، سراب اصفهانی، تاریخ و جغرافیای رامسر و مقالات متعدد در مجلات کل شی در عراق و لسان‌العرب نشر مغرب و تراثنا فصلیه در [[قم]] و [[بیروت]] اشاره کرد.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی، ص۲۲ـ۲۳.</ref>
 
محمد سمامی در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ از دنیا رفت.<ref>انصاری، «درگذشت ستاره‌ای از سمام».</ref>
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
* انصاری، هادی (۱۳۹۸)، «[https://www.khabaronline.ir/news/1258404 درگذشت ستاره‌ای از سمام]»، خبرآنلاین، مشاهده: ۱۸ خرداد ۱۴۰۳ش.
* خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد سمامی (۱۳۸۴)، تدوین: علی ملکی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
* سمامی حائری، محمد (۱۳۶۱)، بزرگان رامسر، تهران، خیام.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]