پرش به محتوا

یحیی انصاری شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:


== تحصیل ==
== تحصیل ==
یحیی انصاری دروس ابتدایی را در زادگاهش گذراند. سپس به فراگیری علوم دینی روی آورد و بخشی از دروس مقدماتی را نزد استادان آن دیار ازجمله ابوالحسن انصاری فراگرفت<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۱.</ref> کتاب‌های جامع‌المقدمات، سیوطی و حاشیه را هم نزد عبدالکریم انصاری از شاگردان میرزا ابراهیم شیرازی خواند<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۵۹.</ref> سپس در سال ۱۳۲۵ش به شیراز رفت و نزد تعدادی از استادان حوزه علمیه شیراز به‌خصوص [[سیدنورالدین مجتهد شیرازی]]، بخش دیگری از دروس سطح را آموخت و هم‌زمان خود نیز به تدریس ادبیات و منطق پرداخت<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان،  ج۵، ص۱۰۱.</ref> او در سال ۱۳۳۱ ش به [[قم]] رفت و در حوزه علمیه آن شهر مکاسب و کفایه را نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، شرح منظومه و حکمت الهی را نزد [[حسینعلی منتظری|شیخ حسینعلی منتظری]] و شرح تجرید را نزد [[محمد فکور یزدی|شیخ محمد فکور یزدی]] آموخت. سپس در درس خارج فقه و اصول [[امام‌خمینی]] و [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] شرکت کرد<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۱.</ref> او به احتمال زیاد از سال‌های نخست دهه ۱۳۳۰ ش (پس از ورود به قم و اتمام دروس سطح) در درس خارج اصول امام‌خمینی حضور یافت و این حضور تا [[تبعید امام‌خمینی|تبعید ایشان به خارج از کشور]] ادامه داشت. همچنین در درس خارج فقه و اصول آیات [[مرتضی حائری یزدی|مرتضی حائری]] و [[محمدعلی اراکی]] نیز شرکت جست <ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۵۹.</ref> و دروس عقلی ازجمله اسفار اربعه و الهیات شفا را از محضر [[محمدحسین طباطبایی]] استفاده کرد<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۱.</ref> همچنین به توصیه ایشان، شرح فصوص قیصری را نزد [[سیدمحمدحسن الهی]] (برادر سیدمحمدحسین طباطبایی) آموخت<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۵۹.</ref>  
یحیی انصاری دروس ابتدایی را در زادگاهش گذراند. سپس به فراگیری علوم دینی روی آورد و بخشی از دروس مقدماتی را نزد استادان آن دیار ازجمله ابوالحسن انصاری فراگرفت<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۱.</ref> کتاب‌های جامع‌المقدمات، سیوطی و حاشیه را هم نزد عبدالکریم انصاری از شاگردان میرزا ابراهیم شیرازی خواند<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۵۹.</ref> سپس در سال ۱۳۲۵ش به شیراز رفت و نزد تعدادی از استادان حوزه علمیه شیراز به‌خصوص [[سیدنورالدین مجتهد شیرازی]]، بخش دیگری از دروس سطح را آموخت و هم‌زمان خود نیز به تدریس ادبیات و منطق پرداخت<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان،  ج۵، ص۱۰۱.</ref> او در سال ۱۳۳۱ش به [[قم]] رفت و در حوزه علمیه آن شهر مکاسب و کفایه را نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، شرح منظومه و حکمت الهی را نزد [[حسینعلی منتظری|شیخ حسینعلی منتظری]] و شرح تجرید را نزد [[محمد فکور یزدی|شیخ محمد فکور یزدی]] آموخت. سپس در درس خارج فقه و اصول [[امام‌خمینی]] و [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] شرکت کرد<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۱.</ref> او به احتمال زیاد از سال‌های نخست دهه ۱۳۳۰ش (پس از ورود به قم و اتمام دروس سطح) در درس خارج اصول امام‌خمینی حضور یافت و این حضور تا [[تبعید امام‌خمینی|تبعید ایشان به خارج از کشور]] ادامه داشت. همچنین در درس خارج فقه و اصول آیات [[مرتضی حائری یزدی|مرتضی حائری]] و [[محمدعلی اراکی]] نیز شرکت جست <ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۵۹.</ref> و دروس عقلی ازجمله اسفار اربعه و الهیات شفا را از محضر [[محمدحسین طباطبایی]] استفاده کرد<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۱.</ref> همچنین به توصیه ایشان، شرح فصوص قیصری را نزد [[سیدمحمدحسن الهی]] (برادر سیدمحمدحسین طباطبایی) آموخت<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۵۹.</ref>  


انصاری شیرازی در دورانی که مشغول تحصیل دوره خارج فقه و اصول بود، به تدریس شرح لمعه و شرح تجرید مشغول بود و همچنین به وعظ و خطابه مذهبی می‌پرداخت<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ص۱۰۳.</ref> او سال‌ها به تدریس شرح منظومه <ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام حسن روحانی، ص۲۸۶.</ref> و اسفار اربعه،<ref>خاطرات حجت‌الاسلام سیدمهدی طاهری خرم‌آبادی، ص۶۳</ref> لمعه، رسایل، مکاسب، شرح تجرید، شرح اشارات، شرح فصوص قیصری، تمهید القواعد، مصباح الانس و شرح منازل السائرین در حوزه علمیه قم اشتغال داشت<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۶۱.</ref>
انصاری شیرازی در دورانی که مشغول تحصیل دوره خارج فقه و اصول بود، به تدریس شرح لمعه و شرح تجرید مشغول بود و همچنین به وعظ و خطابه مذهبی می‌پرداخت<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ص۱۰۳.</ref> او سال‌ها به تدریس شرح منظومه <ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام حسن روحانی، ص۲۸۶.</ref> و اسفار اربعه،<ref>خاطرات حجت‌الاسلام سیدمهدی طاهری خرم‌آبادی، ص۶۳</ref> لمعه، رسایل، مکاسب، شرح تجرید، شرح اشارات، شرح فصوص قیصری، تمهید القواعد، مصباح الانس و شرح منازل السائرین در حوزه علمیه قم اشتغال داشت<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۶۱.</ref>
خط ۴۶: خط ۴۶:
انصاری شیرازی سپس با امضای اعلامیه‌ها و بیانیه‌ها و همچنین ارسال نامه‌هایی به امام‌خمینی به مبارزاتش ادامه داد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶(عبدالرحیم ربانی شیرازی)، ص۴۱، دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۶۳-۱۵۸ و ۱۶۴-۱۶۳؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۲، ۱۶۳-۱۶۱ و ۱۶۵-۱۶۴.</ref> او یکی از افرادی بود که در برگزاری مجلسی در هشتم اسفند ۱۳۴۳ و در [[مدرسه فیضیه]] به مناسبت سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) و دومین سالگرد [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه]] نقش داشت. در آن مجلس شرکت‌کنندگان ضمن قرائت دعای توسل، به مسجد بالاسر رفتند و قصد تظاهرات به طرفداری از امام‌خمینی را داشتند که با یورش مأموران مواجه شدند<ref>سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج ۳، ص۱۷۴.</ref> به همین سبب در سال ۱۳۴۵ ش با رأی کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی، تحت مراقبت نیروهای انتظامی قرار گرفت<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ص۱۰۲.</ref> پس از دستگیری [[حسینعلی منتظری]] و [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]] توسط نیروهای امنیتی در همان سال، وی به همراه حدود ۵۰۰ نفر از طلاب قم به منزل [[آیت‌الله میرزا هاشم آملی]] رفتند و در آن دیدار یحیی انصاری از ایشان تقاضا نمود که برای آزادی دستگیرشدگان اقدام کند<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶، ۵۰ و ۵۳.</ref> به دنبال آن تعدادی از مدرسان و محصلان حوزه علمیه قم ازجمله یحیی انصاری طی نامه سرگشاده‌ای به مراجع عراق و ایران، خواهان اقدام آنها در حمایت از روحانیان ایران در مقابل دولت شدند<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۷۸-۱۷۷؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۸-۱۹۵.</ref> آنان همچنین با ارسال تلگرافی به حسینعلی منتظری، عبدالرحیم ربانی شیرازی و [[احمد آذری قمی]]، نگرانی خود را از بازداشت آنان اعلام کردند<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۹.</ref> پس از شهادت [[سیدکاظم قریشی]] در زندان، به مناسبت چهلمین روز درگذشت وی مراسمی در خوانسار (زادگاه سیدکاظم قریشی) برگزار شد که یحیی انصاری به همراه [[ابوالقاسم خزعلی]] و [[هادی دوست‌محمدی]] به منبر رفتند و ضمن سخنرانی خود برای آزادی امام‌خمینی دعا کردند<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ۱۲۶-۱۲۵.</ref> پس از درگذشت [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، یحیی انصاری به همراه تعدادی دیگر از مدرسین حوزه علمیه قم با صدور بیانیه‌ای درگذشت ایشان را به امام‌خمینی تسلیت گفتند<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ج۲، ص۷۸۱-۷۸۰؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۲.</ref> او یکی از دوازده نفری بود که پس از درگذشت آیت‌الله سیدمحسن حکیم، با انتشار اعلامیه‌هایی جداگانه به معرفی [[امام‌خمینی]] به‌عنوان مرجع اعلم پرداختند<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶، ص۱۹۹-۱۹۸ و ۲۰۵؛ روحانی، ۱۳۶۸، ج۱، ص۷۱؛ روح‌بخش، شبکه پیام‌رسانی در نهضت امام‌خمینی، ص۲۲۰-۲۱۹.</ref>
انصاری شیرازی سپس با امضای اعلامیه‌ها و بیانیه‌ها و همچنین ارسال نامه‌هایی به امام‌خمینی به مبارزاتش ادامه داد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶(عبدالرحیم ربانی شیرازی)، ص۴۱، دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۶۳-۱۵۸ و ۱۶۴-۱۶۳؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۲، ۱۶۳-۱۶۱ و ۱۶۵-۱۶۴.</ref> او یکی از افرادی بود که در برگزاری مجلسی در هشتم اسفند ۱۳۴۳ و در [[مدرسه فیضیه]] به مناسبت سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) و دومین سالگرد [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه]] نقش داشت. در آن مجلس شرکت‌کنندگان ضمن قرائت دعای توسل، به مسجد بالاسر رفتند و قصد تظاهرات به طرفداری از امام‌خمینی را داشتند که با یورش مأموران مواجه شدند<ref>سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج ۳، ص۱۷۴.</ref> به همین سبب در سال ۱۳۴۵ ش با رأی کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی، تحت مراقبت نیروهای انتظامی قرار گرفت<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ص۱۰۲.</ref> پس از دستگیری [[حسینعلی منتظری]] و [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]] توسط نیروهای امنیتی در همان سال، وی به همراه حدود ۵۰۰ نفر از طلاب قم به منزل [[آیت‌الله میرزا هاشم آملی]] رفتند و در آن دیدار یحیی انصاری از ایشان تقاضا نمود که برای آزادی دستگیرشدگان اقدام کند<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶، ۵۰ و ۵۳.</ref> به دنبال آن تعدادی از مدرسان و محصلان حوزه علمیه قم ازجمله یحیی انصاری طی نامه سرگشاده‌ای به مراجع عراق و ایران، خواهان اقدام آنها در حمایت از روحانیان ایران در مقابل دولت شدند<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۷۸-۱۷۷؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۸-۱۹۵.</ref> آنان همچنین با ارسال تلگرافی به حسینعلی منتظری، عبدالرحیم ربانی شیرازی و [[احمد آذری قمی]]، نگرانی خود را از بازداشت آنان اعلام کردند<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۹.</ref> پس از شهادت [[سیدکاظم قریشی]] در زندان، به مناسبت چهلمین روز درگذشت وی مراسمی در خوانسار (زادگاه سیدکاظم قریشی) برگزار شد که یحیی انصاری به همراه [[ابوالقاسم خزعلی]] و [[هادی دوست‌محمدی]] به منبر رفتند و ضمن سخنرانی خود برای آزادی امام‌خمینی دعا کردند<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ۱۲۶-۱۲۵.</ref> پس از درگذشت [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، یحیی انصاری به همراه تعدادی دیگر از مدرسین حوزه علمیه قم با صدور بیانیه‌ای درگذشت ایشان را به امام‌خمینی تسلیت گفتند<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ج۲، ص۷۸۱-۷۸۰؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۲.</ref> او یکی از دوازده نفری بود که پس از درگذشت آیت‌الله سیدمحسن حکیم، با انتشار اعلامیه‌هایی جداگانه به معرفی [[امام‌خمینی]] به‌عنوان مرجع اعلم پرداختند<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶، ص۱۹۹-۱۹۸ و ۲۰۵؛ روحانی، ۱۳۶۸، ج۱، ص۷۱؛ روح‌بخش، شبکه پیام‌رسانی در نهضت امام‌خمینی، ص۲۲۰-۲۱۹.</ref>


یحیی انصاری به دلیل سخنرانی‌ها و فعالیت‌های سیاسی به طرفداری از امام‌خمینی، از جانب [[ساواک]] تحت مراقبت بود و از او به‌عنوان یک روحانی افراطی نام برده شده است<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک (عبدالرحیم ربانی شیرازی)، ص۳۰۲</ref> و به همین دلیل در سال ۱۳۵۲ ش به سه سال اقامت اجباری در کوهدشت لرستان محکوم شد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶، ۳۲۵-۳۲۴.</ref> سند دیگری از ساواک در دست است که نشان می‌دهد او در سال ۱۳۵۳ش (یعنی یک سال بعد از تبعید به کوهدشت) مجدداً به نائین تبعید شد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ۱۸۶-۱۸۵.</ref> در اسناد ساواک، از یحیی انصاری به دلیل ایراد سخنرانی‌های تحریک‌آمیز، به‌عنوان یکی از وعاظ ممنوع‌المنبر نام برده شده است<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵، ۶۶۷-۶۶۶.</ref>
یحیی انصاری به دلیل سخنرانی‌ها و فعالیت‌های سیاسی به طرفداری از امام‌خمینی، از جانب [[ساواک]] تحت مراقبت بود و از او به‌عنوان یک روحانی افراطی نام برده شده است<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک (عبدالرحیم ربانی شیرازی)، ص۳۰۲</ref> و به همین دلیل در سال ۱۳۵۲ش به سه سال اقامت اجباری در کوهدشت لرستان محکوم شد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۶، ۳۲۵-۳۲۴.</ref> سند دیگری از ساواک در دست است که نشان می‌دهد او در سال ۱۳۵۳ش (یعنی یک سال بعد از تبعید به کوهدشت) مجدداً به نائین تبعید شد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ۱۸۶-۱۸۵.</ref> در اسناد ساواک، از یحیی انصاری به دلیل ایراد سخنرانی‌های تحریک‌آمیز، به‌عنوان یکی از وعاظ ممنوع‌المنبر نام برده شده است<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵، ۶۶۷-۶۶۶.</ref>


پس از درگذشت [[سیدمصطفی خمینی|مصطفی خمینی]]، تعدادی از علما و مدرسین حوزه علمیه قم ازجمله یحیی انصاری با ارسال تلگرافی این ضایعه را به امام‌خمینی تسلیت گفتند<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۵۳۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۹.</ref> همچنین از طرف آنها مراسمی در [[مسجد اعظم قم]] برگزار شد که یحیی انصاری به‌عنوان مدرس حوزه و از طرفداران امام‌خمینی در برگزاری این مجلس نقش داشت<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ص۲۵۰-۲۴۸.</ref> در سال‌های ۱۳۵۶-۱۳۵۷ در اعلامیه‌هایی که به مناسبت‌های مختلف منتشر می‌شد، نام یحیی انصاری به‌عنوان یکی از مدرسان حوزه علمیه قم نیز دیده می‌شود<ref>ر.ک. دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۷، ص۸۱-۷۷؛ ج ۸، ۳۸۲-۳۸۰؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۳۹-۲۳۸ و ۲۷۲-۲۶۷ و ۴۲۰-۴۱۸ و ۴۳۴-۴۳۳ و ۴۷۹ و ۴۹۱-۴۸۸ و ۴۰۵-۴۰۳.</ref> به همین سبب وقتی سازمان اطلاعات و امنیت قم در ۳۰ مهر ۱۳۵۷ فهرستی از روحانیان طرفدار امام‌خمینی تهیه کرد، نام او را هم در آن لیست قرار داد<ref>آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی، ص۲۹۵-۲۹۶.</ref>
پس از درگذشت [[سیدمصطفی خمینی|مصطفی خمینی]]، تعدادی از علما و مدرسین حوزه علمیه قم ازجمله یحیی انصاری با ارسال تلگرافی این ضایعه را به امام‌خمینی تسلیت گفتند<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۵۳۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۹.</ref> همچنین از طرف آنها مراسمی در [[مسجد اعظم قم]] برگزار شد که یحیی انصاری به‌عنوان مدرس حوزه و از طرفداران امام‌خمینی در برگزاری این مجلس نقش داشت<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ص۲۵۰-۲۴۸.</ref> در سال‌های ۱۳۵۶-۱۳۵۷ در اعلامیه‌هایی که به مناسبت‌های مختلف منتشر می‌شد، نام یحیی انصاری به‌عنوان یکی از مدرسان حوزه علمیه قم نیز دیده می‌شود<ref>ر.ک. دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۷، ص۸۱-۷۷؛ ج ۸، ۳۸۲-۳۸۰؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۳۹-۲۳۸ و ۲۷۲-۲۶۷ و ۴۲۰-۴۱۸ و ۴۳۴-۴۳۳ و ۴۷۹ و ۴۹۱-۴۸۸ و ۴۰۵-۴۰۳.</ref> به همین سبب وقتی سازمان اطلاعات و امنیت قم در ۳۰ مهر ۱۳۵۷ فهرستی از روحانیان طرفدار امام‌خمینی تهیه کرد، نام او را هم در آن لیست قرار داد<ref>آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی، ص۲۹۵-۲۹۶.</ref>
خط ۵۳: خط ۵۳:
یحیی انصاری پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، به تدریس در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد و از اعضای [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] بود<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۶۱.</ref> او دارای تألیفاتی است، ازجمله شرح منظومه در چهار جلد، اصطلاحات حکمت متعالیه (به فارسی)، آهنگ آزادی از سرکوه داراب، سروشی از غیب (تفسیر سوره نبأ به فارسی)، اشعار و قصائد و غزلیات.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۲.</ref>
یحیی انصاری پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، به تدریس در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد و از اعضای [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] بود<ref>قاسم‌پور، «انصاری شیرازی، یحیی»، ص۶۱.</ref> او دارای تألیفاتی است، ازجمله شرح منظومه در چهار جلد، اصطلاحات حکمت متعالیه (به فارسی)، آهنگ آزادی از سرکوه داراب، سروشی از غیب (تفسیر سوره نبأ به فارسی)، اشعار و قصائد و غزلیات.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۰۲.</ref>
==درگذشت==
==درگذشت==
یحیی انصاری شیرازی در ۱۴ دی ۱۳۹۳ در [[قم]] درگذشت و ۱۵ دی در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه]] به خاک سپرده شد.
یحیی انصاری شیرازی در ۱۴ دی ۱۳۹۳ در [[قم]] درگذشت و ۱۵ دی در [[حرم حضرت معصومه]] به خاک سپرده شد.


==پانویس==
==پانویس==
۲۱٬۱۴۹

ویرایش