مهدی حائری یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

او در در سال ۱۳۲۲ش به تهران رفت و به تدریس متون منظومه، اسفار و اشارات و رسایل در [[مدرسه سپهسالار]] پرداخت. در سال ۱۳۲۴ش و در دوران بستری شدن [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] در تهران، پیام‌های مجتهدان قم را برای دعوت از آیت‌الله بروجردی برای تصدی زعامت حوزه علمیه قم به ایشان منتقل کرد. پس از استقرار آیت‌الله بروجردی در قم و آغاز درس خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی در حوزه علمیه آن شهر، در درس خارج اصول ایشان شرکت کرد و آن درس را تقریر کرد. سپس در سال ۱۳۳۱ش (اواخر حیات آیت‌الله حجت کوه‌کمری) راهی عراق شد و در درس خارج فقه شیخ حسین حلی، خارج فقه سیدمحمود حسینی شاهرودی و خارج اصول (تنبهات استصحاب) [[سیدابوالقاسم خویی]]<ref>جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۴، ص۱۴۴-۱۴۵.</ref> و درس خارج اصول [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]] حضور یافت،<ref>«فلسفه پی‌جویی حقیقت و هستی»، ص۱۰۵-۱۰۶.</ref> ولی پس از ۵ ماه به کشور بازگشت.<ref>جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۴، ص۱۴۴.</ref> حائری یزدی پس از بازگشت به کشور در تهران مقیم شد و با دعوت بدیع‌الزمان فروزانفر رئیس وقت دانشگاه تهران، به دانشکده الهیات دانشگاه تهران رفت و به تدریس در الهیات، فلسفه، درایت الحدیث و شرح اصول کافی صدرالمتألهین پرداخت. در سال ۱۳۲۹ش از سوی آیت‌الله بروجردی، برای نظارت بر متون درسی دینی و فرهنگ کشور به‌عنوان مجتهد جامع‌الشرایط به [[محمد مصدق]] معرفی شد و با حکم مصدق به عضویت شورای عالی فرهنگ درآمد.<ref>خاطرات مهدی حائری یزدی، ص۲۳-۲۶.</ref> این انتصاب سرآغازی برای نزدیکی و همکاری با شماری از ملیون و برقراری روابط نزدیک با دولت مصدق بود. البته او هیچ وقت به [[جبهه ملی ایران|جبهه ملی]] نپیوست و اساساً تمایلی برای کار حزبی به‌صورت رسمی نداشت، اما برای مصدق احترام بسیاری قایل بود و در ارزیابی عملکرد مصدق همواره از او به نیکی یاد می‌کرد و معتقد بود که عامل شکست مصدق فقط صحت عمل و درستی کردار و رفتارش بوده است. در همان زمان واسطه آیت‌الله بروجردی با محمد مصدق هم بود و پیام‌هایی را بین آن دو مبادله می‌کرد.

حائری یزدی در سال ۱۳۵۸ش از سوی امام‌خمینی به سمت سرپرست سفارت ایران در ایالات متحده آمریکا منصوب شد، ولی به سبب چنددستگی بین نیروهای سفارت، از سمت فوق استعفا داد و در تابستان سال ۱۳۵۸ش به کشور بازگشت.<ref>خاطرات مهدی حائری یزدی، ص۱۰۸.</ref> او در همان سال وقتی درصدد بازگشت به آمریکا برآمد، به گفته خودش ممنوع‌الخروج شد. این دوران سه سال طول کشید و در این مدت دیدارهایی هم با امام داشت و پیشنهادهایی را برای ساماندهی وضعیت کشور به ایشان داد.<ref>خاطرات مهدی حائری یزدی، ص۱۱۰-۱۱۹.</ref> حائری یزدی در سال ۱۳۶۲ش به انگلستان رفت و به تدریس در دانشگاه آکسفورد پرداخت. همچنین تدریس متون اسلامی را در دانشگاه‌های متعدد دیگری در آمریکا ازجمله دانشگاه دولتی نیویورک و دانشگاه ییل پی گرفت و مدتی هم به تدریس فلسفه اسلامی و ادبیات فارسی در مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل و مونترال اشتغال داشت. همچنین در سمینارها و کنگره‌های علمی مشارکت می‌کرد و به سخنرانی می‌پرداخت. او پس از سال‌ها تحصیل و تدریس در دانشگاه‌های مختلف اروپایی و آمریکایی برای همیشه به ایران بازگشت و مدتی به تدریس فلسفه تحلیلی در انجمن حکمت ادامه داد تا آنکه عاقبت از دانشگاه تهران بازنشسته شد و فقط در منزل به تدریس می‌پرداخت.