عبدالکریم حق‌شناس: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ وفات        =

| شهر وفات          =

| محل دفن          =

| استادان          =

| محل تحصیل        =

| اجازه اجتهاد از  =

| تالیفات          =

| سایر              =

| سیاسی            =

| اجتماعی          =

در سال ۱۳۱۸ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی به [[قم]] رفت و در مدرسه دارالشفا که زیر نظر [[محمد صدوقی]] قرار داشت، مقیم شد.<ref>«وداع با معلم اخلاق (گزارشی از زندگی مرحوم آیت‌الله میرزا عبدالکریم حق‌شناس)»، ص۱۱۹؛ «مردی که رویاهایش صادق بود»، ص۷۱.</ref> صدوقی به او اعتماد کامل داشت و کلید مدرسه را به وی سپرد. وی در قم بخش دیگری از دروس سطح را نزد شیخ مهدی امیرکلاهی تکمیل کرد<ref> یادنامه عالم ربانی مرحوم آیت‌الله حاج میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۱۱۵.</ref> و سپس در دروس خارج فقه و اصول [[سیدمحمد حجت کوه‌کمری]] شرکت کرد و آن دروس را تقریر نمود. آنگاه از درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدتقی خوانساری]] بهره برد<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۲۹.</ref> همچنین در [[درس فلسفه امام‌خمینی]] (اسفار ملاصدرا) شرکت کرد<ref> یادنامه عالم ربانی مرحوم آیت‌الله حاج میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۱۲۵.</ref> و هم‌زمان در [[درس اخلاق امام‌خمینی]] هم شرکت می‌جست<ref> یادنامه عالم ربانی مرحوم آیت‌الله حاج میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۱۲۵؛ قنبریان، در محضر حضرت آیت‌الله میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۲۱؛ سرگذشت‌های ویژه...، ج۵، ص۴۵.</ref> مناسبات او با امام‌خمینی از استاد ـ شاگردی فراتر رفت و وی در برخی از سفرها، امام‌خمینی را همراهی می‌کرد <ref> یادنامه عالم ربانی مرحوم آیت‌الله حاج میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> درباره حضور او در درس فلسفه و اخلاق [[امام‌خمینی]] گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که تا سال ۱۳۲۳ش از آن دروس بهره می‌برده است.

حق‌شناس تهرانی که از آیات خویی، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، شیخ عبدالنبی عراقی، [[محمدعلی شاه‌آبادی|شیخ محمدعلی شاه‌آبادی]]<ref>قنبریان، در محضر حضرت آیت‌الله میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۲۱.</ref> و [[سیداحمد زنجانی]] اجازه اجتهاد دریافت کرده بود،<ref> یادنامه عالم ربانی مرحوم آیت‌الله حاج میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۱۸؛ «مردی که رویاهایش صادق بود»، ص۷۱.</ref> در سال ۱۳۳۱ش و پس از درگذشت شیخ محمدحسین زاهد، امام جماعت مسجد امین‌الدوله تهران، با درخواست جمعی از اهالی برای تصدی امامت جماعت آن مسجد روبرو شد. او بر ادامه تحصیل در قم تمایل داشت،<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۲۹؛ قنبریان، در محضر حضرت آیت‌الله میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۲۱.</ref> ولی وقتی امام‌خمینی در جریان دعوت مردم قرار گرفت، خواستار اجابت این دعوت شد و از آیت‌الله بروجردی خواست حکمی دراین‌باره صادر کند؛ بنابراین حق‌شناس با درخواست مردم تهران و با توصیه امام‌خمینی و حکم آیت‌الله بروجردی به تهران رفت<ref>پابه‌پای آفتاب، ج ۴، ۱۳۹۰، ص۳۳.</ref> و امامت مسجد امین‌الدوله را بر عهده گرفت. او در آن مسجد به اقامه نماز جماعت و ایراد سخنرانی‌های اخلاقی می‌پرداخت و هم‌زمان تدریس هم می‌کرد<ref> یادنامه عالم ربانی مرحوم آیت‌الله حاج میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۲۰.</ref> سپس تدریس در مدرسه فیلسوف‌الدوله و سپهسالار قدیم (شهید بهشتی فعلی) را آغاز کرد <ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۲۹؛ قنبریان، در محضر حضرت آیت‌الله میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۲۲.</ref> و مدتی هم ریاست مدرسه فیلسوف‌الدوله و سپهسالار قدیم را بر عهده داشت.<ref>«مردی که رویاهایش صادق بود»، ص۷۱.</ref>

=== تألیفات ===

رساله‌ای در ارث زوجه؛ تقریرات درس خارج فقه مرحوم آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمری؛ تقریرات دروس خارج اصول آیت‌الله سیدمحمدتقی خوانساری؛ تقریرات دروس خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی؛<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۲۹؛ «گزارشی از زندگی مرحوم آیت‌الله میرزا عبدالکریم حق‌شناس»، ص۱۱۹؛ قنبریان، در محضر حضرت آیت‌الله میرزا عبدالکریم حق‌شناس، ص۲۲.</ref> ز ملک تا ملکوت (مجموعه درس‌های اخلاقی در سه جلد)؛ چند جمله برای دل تو داداش جون، رهنمای سلوک /عبدالکریم حق‌شناس؛ گزیده‌ای از سخنان، منهاج الکریم؛ و مجموعه دست‌نوشته‌های عرفانی و اخلاقی از تألیفات اوست.