احمد قاینی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها

قاینی نجفی در جریان نهضت اسلامی حضور فعالی داشت و در تهیه و توزیع اعلامیه‌های امام خمینی فعال بود. او به‌ویژه در جریان قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ حضور داشت و اعلامیه‌های امام خمینی را به نقاط مختلف کشور ارسال می‌کرد (همان). در سال ۱۳۴۸ به کشور عراق رفت و در بازگشت کتاب ولایت فقیه امام خمینی را به ایران آورد و به همین علت در بازگشت به کشور در مرز خسروی دستگیر و سپس به تهران منتقل شد (یادنامه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای شیخ محمد فاضل قائینی نجفی، ۸) و مدت چهار سال در زندان اوین به سر برد و در آن دوران با آقایان اکبر هاشمی رفسنجانی، سید محمدرضا سعیدی، محمدعلی رجایی و... هم‌سلول بود. وی در زندان تحت شکنجه قرار گرفت و از جمله مأموران حکومت پهلوی ناخن‌های وی را کشیدند و بدن او را با آتش سیگار سوزاندند، ولی قاینی نجفی دست از مبارزه برنداشت و بر خواسته‌های حکومت پهلوی مبنی بر افشای همرزمان خود تن نداد (زندگی‌نامه و آثار ائمه جماعات شهید، ج ۱، ۱۹۵). او پس از آزادی به مبارزاتش ادامه داد و در سال ۱۳۵۴ و در جریان قیام طلاب در خرداد آن سال که به بسته شدن مدرسه فیضیه انجامید، دستگیر و مدتی زندانی شد. در زندان تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت، ولی مأموران حکومت پهلوی در اعترافگیری از او ناکام ماندند و در نهایت او را به سه سال حبس محکوم کردند. وی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی از زندان آزاد شد و به مبارزه ادامه داد (یادنامه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای شیخ محمد فاضل قائینی نجفی، ۸).

احمد قائنی نجفی پس از آزادی به کرمانشاه رفت و در آنجا به تدریس و همچنین نشر معارف اسلامی پرداخت (زندگی‌نامه و آثار ائمه جماعات شهید، ج ۱، ۱۹۵ـ۱۹۶). او پس از رحلت برادرش و به درخواست جمعی از اهالی و متدینان بیرجند راهی آن شهر شد و سرپرستی حوزه علمیه فاضل را برعهده گرفت. هم‌زمان به اقامه نماز جماعت در مسجد بازار بیرجند پرداخت. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به جبهه‌های جنگ شتافت و در نهایت در ۲۹ آبان ۱۳۶۶ در عملیات نصر در منطقه بانه بر اثر ترکش خمپاره به شهادت رسید. پیکر او به شهر قم منتقل شد و در گلزار شهدای آن شهر به خاک سپرده شد (همان، ۱۹۵ـ۱۹۶).