سیدابوالفضل میرمحمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

میرمحمدی هم‌زمان با تحصیل دروس مقدمات و سطح، در سال ۱۳۲۳ش در جلسات [[درس اخلاق امام‌خمینی]] که روزهای پنج‌شنبه و جمعه در [[مدرسه فیضیه]] برگزار می‌شد شرکت می‌کرد. او درباره آن درس می‌گوید: <blockquote>«فرمایشات ایشان بسیار مؤثر بود و در دل می‌نشست؛ در حدی که انسان می‌خواست تارک دنیا گردد. جمعیت این درس روزبه‌روز زیاد می‌گردید».<ref>«گذری کوتاه بر خاطراتی از امام‌خمینی به روایت آیت‌الله سیدابوالفضل میرمحمدی»، ص۱۲.</ref></blockquote>میرمحمدی از سال ۱۳۲۸ ش به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و مدت دو سال از درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمد حجت کوه‌کمری]] و [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] بهره برد. آنگاه در حلقه شاگردان [[سیدمحمد محقق داماد]] درآمد و مدت پانزده سال به‌طور مستمر در درس ایشان حاضر شد و یک دوره کامل اصول و چندین کتاب فقهی را نزد ایشان خواند.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۳، ص۴۸۹.</ref> هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری]] نیز حاضر می‌شد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۲۲۵.</ref> او سپس به تدریس در [[حوزه علمیه قم]] پرداخت و سال‌ها دروس سطح از قبیل رسایل، مکاسب و کفایتین را تدریس می‌کرد.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۳، ص۲۹۰.</ref>

میرمحمدی در دوم فروردین ۱۳۴۲ که [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|مدرسه فیضیه مورد حمله مأموران حکومت پهلوی]] قرار گرفت، در آنجا حضور داشت.<ref>«گذری کوتاه بر خاطراتی از امام‌خمینی به روایت آیت‌الله سیدابوالفضل میرمحمدی»، ص۱۲.</ref> در ۸ مهر ۱۳۴۲ش و در آغاز سال تحصیلی حوزه علمیه قم، همراه با جمعی از علما، مدرسان و فضلای حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به هیئت دولت، ضمن انتقاد از فضای سیاسی کشور و نیز ایجاد فضای رعب و وحشت در کشور و دستگیری مدرسان برجسته دینی و وعاظ شهرها، نسبت به اقدامات [[حکومت پهلوی]] و به‌ویژه [[دستگیری امام‌خمینی]] اعتراض کردند و خواستار آزادی [[امام‌خمینی]] و دیگر روحانیان شدند.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۸۰-۸۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۰۴ـ۱۰۶.</ref> در اسفند ۱۳۴۳ نیز همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم و نیز روحانیان سراسر کشور، با ارسال نامه‌ای به نخست‌وزیر وقت، به اقدامات خلاف قوانین اسلام و قانون اساسی اعتراض کردند و با اشاره به سیاست‌های دولت در حوزه‌های مختلف، از دستگیری و حبس مخالفان به‌ویژه روحانیان انتقاد کردند و از او خواستند هر چه زودتر به وضع موجود خاتمه دهد و «در اسرع وقت، رهبر شیعیان، مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» را به قم بازگرداند.<ref>روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی، ج۱، ص۸۰۱؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک، ج۳، ص۱۴۰-۱۴۲.</ref> او پس از مهاجرت امام‌خمینی به نجف اشرف، همراه با تنی چند از روحانیان عازم عراق شد، ولی در اندیمشک دستگیر شد و به دزفول منتقل گردید و پس از سه روز آزاد شد.<ref>«گذری کوتاه بر خاطراتی از امام‌خمینی به روایت آیت‌الله سیدابوالفضل میرمحمدی»، ص۱۲.</ref>

میرمحمدی پس از آن به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و در [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] عضویت داشت.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ص۳۹۱.</ref> و امضای او زیر بعضی از اعلامیه‌های آن تشکل دیده می‌شود.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۳۴، ۴۷۶، ۴۸۰.</ref> یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های علمی او، برگزاری جلسات تفسیر قرآن بود که از سال ۱۳۲۶ش در روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته با حضور افرادی چون [[سیدمهدی روحانی]]، [[علی احمدی میانجی|شیخ علی احمدی میانجی]]، [[احمد آذری قمی|شیخ احمد آذری قمی]]، [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]]، [[سیداسماعیل موسوی زنجانی]]، شیخ محمد حقی و [[احمد پایانی اردبیلی|شیخ احمد پایانی]] آغاز شد و سال‌ها استمرار داشت.<ref>خاطرات حضرت آیت‌الله احمدی میانجی، ص۸۹-۹۰.</ref> همچنین در جلسات بحث در مسائل فقهی با حضور افرادی چون [[سیدموسی شبیری زنجانی]]، سیدمهدی روحانی، علی احمدی میانجی، احمد آذری قمی، [[سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی]] و شیخ عبدالرحیم جودی، شرکت می‌کرد.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۳، ص۴۹۰.</ref>

او پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به [[قضاوت]] در [[دادگاه‌های انقلاب اسلامی]] دعوت شد و پس از مشورت با [[امام‌خمینی]]،<ref>«گذری کوتاه بر خاطراتی از امام‌خمینی به روایت آیت‌الله سیدابوالفضل میرمحمدی»، ص۱۲.</ref> وارد [[قضاوت|قوه قضائیه]] شد و ابتدا به‌عنوان قاضی دادگاه انقلاب اسلامی قم مشغول به خدمت گردید.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۹۷.</ref> با اعلام [[عفو عمومی]] توسط امام‌خمینی در سال ۱۳۵۸ش، به عضویت هیئت عفو درآمد و در رأس هیئتی به شهر زنجان رفت و به بررسی پرونده‌های قضایی در آن شهر پرداخت.<ref>«گذری کوتاه بر خاطراتی از امام‌خمینی به روایت آیت‌الله سیدابوالفضل میرمحمدی» ، ص۱۲.</ref> مدتی هم در تهیه و تدوین لوایح قضایی به همکاری با دستگاه قضایی می‌پرداخت و هم‌زمان در دادگاه تجدیدنظر نیز فعالیت می‌کرد. آنگاه به دیوان عالی کشور رفت و ریاست شعبه دوم آن نهاد قضایی را بر عهده گرفت. میرمحمدی در اولین دوره شورای عالی قضایی، به عضویت آن شورا درآمد. علاوه بر آن، در هیئت گزینش قضات شرع نیز عضویت داشت. او که از اعضای شورای مرکزی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز بود،.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۹۷.</ref>