پرش به محتوا

سیدعطاءالله زین‌الدین اراکی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
زین‌الدین اراکی، سید عطاءالله؛
سیدعطاءالله زین‌الدین اراکی، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.


از شاگردان درس خارج اصول امام خمینی. سید عطاءالله زین‌الدین معروف به زین‌الدین اراکی در سال ۱۳۰۸ در خانواده‌ای روحانی در اراک به دنیا آمد. پدرش سید عنایت‌الله زین‌الدینی موسوی یکی از روحانیان برجسته اراک بود و در آن سامان به تبلیغ دین و ارشاد مردم اشتغال داشت. او پس از طی دروس ابتدایی و ادبیات، خدمت آشیخ قنبر رفیعی و سید اسماعیل اراکی، راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا قسمتی از ادبیات را پیش شیخ ابوالقاسم نحوی فراگرفت. سپس در درس سطح آیات امام خمینی و سید محمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد (شریف رازی، ج ۲، ۱۷۰). زین‌الدین در حوزه علمیه آنجا و همراه با افرادی چون محمدتقی ستوده و غلامرضا صلواتی پس از قبولی در امتحان درس خارج، وارد درس خارج فقه و اصول استادان حوزه علمیه قم شد. او که به سبب قبولی در آزمون درس خارج، مورد عنایت آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی قرار گرفته و مبلغ ۱۰۰ تومان جایزه دریافت کرده بود، در درس‌های خارج فقه و اصول آن مرجع شرکت کرد (آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین). هم‌زمان در درس خارج اصول امام خمینی هم حضور می‌یافت و مدت هفت سال از آن درس استفاده می‌کرد (صدوق، ۶۸). هرچند عزالدین در مصاحبه‌ای کوتاه درباره شهید محمدصادق صدوق گلپایگانی، به سال‌های دقیق حضور در درس خارج اصول امام خمینی اشاره نمی‌کند، اما می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ تا تبعید امام خمینی به خارج از کشور در ۱۳۴۳، در آن درس حضور می‌یافته و از درس‌های امام خمینی در مساجد سلماسی و اعظم قم استفاده می‌کرده است. در کنار حضور در درس امام خمینی، مدت ده سال نیز در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی نیز حضور می‌یافت (صدوق، ۶۸). وی درس‌های استادانش را تقریر کرده است، ولی درباره تقریرات وی از درس امام خمینی اطلاعی در دست نیست.
سیدعطاءالله زین‌الدین معروف به زین‌الدین اراکی در سال ۱۳۰۸ در خانواده‌ای روحانی در اراک به دنیا آمد. پدرش سیدعنایت‌الله زین‌الدینی موسوی یکی از روحانیان برجسته اراک بود و در آن سامان به تبلیغ دین و ارشاد مردم اشتغال داشت. او پس از طی دروس ابتدایی و ادبیات، خدمت آشیخ قنبر رفیعی و سیداسماعیل اراکی، راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا قسمتی از ادبیات را پیش شیخ ابوالقاسم نحوی فراگرفت. سپس در درس سطح آیات امام‌خمینی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد <ref>(شریف‌رازی، ج۲، ص۱۷۰).</ref> زین‌الدین در حوزه علمیه آنجا و همراه با افرادی چون محمدتقی ستوده و غلامرضا صلواتی پس از قبولی در امتحان درس خارج، وارد درس خارج فقه و اصول استادان حوزه علمیه قم شد. او که به سبب قبولی در آزمون درس خارج، مورد عنایت آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی قرار گرفته و مبلغ ۱۰۰ تومان جایزه دریافت کرده بود، در درس‌های خارج فقه و اصول آن مرجع شرکت کرد <ref>(آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین).</ref> هم‌زمان در درس خارج اصول امام‌خمینی هم حضور می‌یافت و مدت هفت سال از آن درس استفاده می‌کرد <ref>(صدوق، ص۶۸).</ref> هرچند عزالدین در مصاحبه‌ای کوتاه درباره شهید محمدصادق صدوق گلپایگانی، به سال‌های دقیق حضور در درس خارج اصول امام‌خمینی اشاره نمی‌کند، اما می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در ۱۳۴۳، در آن درس حضور می‌یافته و از درس‌های امام‌خمینی در مساجد سلماسی و اعظم قم استفاده می‌کرده است. در کنار حضور در درس امام‌خمینی، مدت ده سال نیز در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی نیز حضور می‌یافت <ref>(صدوق، ص۶۸).</ref> وی درس‌های استادانش را تقریر کرده است، ولی درباره تقریرات وی از درس امام‌خمینی اطلاعی در دست نیست.


زین‌الدین یکی از نخستین روحانیانی است که از امام خمینی اجازه‌ای در امور شرعی دریافت کرده است؛ امام خمینی در ۲۰ خرداد ۱۳۴۰ اجازه‌نامه شرعی را خطاب به وی صادر کردند (صحیفه امام، ج ۱، ۶۱). با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، زین‌الدین یکی از روحانیانی بود که وارد جریان مبارزه شد. در ۱ فروردین ۱۳۴۲ و در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه، در آن مدرسه حضور داشت و شاهد ضرب و شتم طلاب و روحانیان به دست نیروهای حکومت پهلوی بود. پس از تبعید امام خمینی به خارج از کشور، به اتفاق عده‌ای از فضلای حوزه مثل محمدرضا توسلی، شهاب‌الدین اشراقی، صادق خلخالی و حسن صانعی در منزل امام خمینی جلسه بحث برگزار می‌کردند. به سبب حضور در همین جلسات بود که همراه با جمعی از روحانیان دستگیر و مدتی نیز زندانی شد (آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین).
زین‌الدین یکی از نخستین روحانیانی است که از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور شرعی دریافت کرده است؛ امام‌خمینی در ۲۰ خرداد ۱۳۴۰ اجازه‌نامه شرعی را خطاب به وی صادر کردند <ref>(صحیفه امام، ج۱، ص۶۱).</ref> با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، زین‌الدین یکی از روحانیانی بود که وارد جریان مبارزه شد. در ۱ فروردین ۱۳۴۲ و در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه، در آن مدرسه حضور داشت و شاهد ضرب و شتم طلاب و روحانیان به دست نیروهای حکومت پهلوی بود. پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، به اتفاق عده‌ای از فضلای حوزه مثل محمدرضا توسلی، شهاب‌الدین اشراقی، صادق خلخالی و حسن صانعی در منزل امام‌خمینی جلسه بحث برگزار می‌کردند. به سبب حضور در همین جلسات بود که همراه با جمعی از روحانیان دستگیر و مدتی نیز زندانی شد <ref>(آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین).</ref>
زین‌الدین پس از آن هم به مبارزاتش ادامه داد و از جمله در ارسال وجوهات شرعیه به امام خمینی نقش داشت. بر اساس گزارشی از ساواک که در سال ۱۳۵۰ تهیه کرده است، او وجوهات شرعی را از طریق پسرش به سید محمدصادق لواسانی، یکی از نمایندگان امام خمینی در تهران انتقال می‌داد (سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج ۶، ۹۸). همچنین در تظاهرات ضد حکومت پهلوی شرکت می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به همکاری با بیت امام خمینی ادامه داد و در قم هر روز، به مدت یک ساعت، در بیت امام خمینی پاسخگوی مسائل و پرسش‌های شرعی مراجعان بود. یک بار نیز وقتی یکی از روزنامه‌ها نسبت به امام خمینی و جمهوری اسلامی جسارت کرده بود، با عصبانیت به دفتر روزنامه رفت و به مدیرمسئول و کارکنان آن اعتراض کرد (آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین).
منابع: آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۶، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۲، تهران، اسلامیه؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۳، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ صدوق، محمدرضا (۱۳۹۴)، مجتهد بی‌نشان؛ زندگی‌نامه و خاطرات شهید آیت‌الله محمدصادق صدوق گلپایگانی، قم، نشر هدی.


زین‌الدین پس از آن هم به مبارزاتش ادامه داد و از جمله در ارسال وجوهات شرعیه به امام‌خمینی نقش داشت. بر اساس گزارشی از ساواک که در سال ۱۳۵۰ تهیه کرده است، او وجوهات شرعی را از طریق پسرش به سیدمحمدصادق لواسانی، یکی از نمایندگان امام‌خمینی در تهران انتقال می‌داد <ref>(سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج۶، ص۹۸).</ref> همچنین در تظاهرات ضد حکومت پهلوی شرکت می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به همکاری با بیت امام‌خمینی ادامه داد و در قم هر روز، به مدت یک ساعت، در بیت امام‌خمینی پاسخگوی مسائل و پرسش‌های شرعی مراجعان بود. یک بار نیز وقتی یکی از روزنامه‌ها نسبت به امام‌خمینی و جمهوری اسلامی جسارت کرده بود، با عصبانیت به دفتر روزنامه رفت و به مدیرمسئول و کارکنان آن اعتراض کرد <ref>(آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین).</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
* آرشیو مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، مصاحبه با آیت‌الله عزالدین.
* سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۶، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۲، تهران، اسلامیه.
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۳، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* صدوق، محمدرضا (۱۳۹۴)، مجتهد بی‌نشان؛ زندگی‌نامه و خاطرات شهید آیت‌الله محمدصادق صدوق گلپایگانی، قم، نشر هدی.
{{پایان}}
[[رده:پروژه شاگردان]]
[[رده:پروژه شاگردان]]
۲۱٬۲۱۷

ویرایش