۲۱٬۲۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان = | | عنوان =سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی | ||
| تصویر = | | تصویر =سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی.jpg | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =۱۳۱۴ش | ||
| زادگاه = | | زادگاه =نجف | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات = | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات = | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی. | '''سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی. | ||
سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی در سال ۱۳۱۴ش در خانوادهای روحانی در نجف به دنیا آمد. پدرش سیدمرتضی مرتضوی لنگرودی یکی از عالمان متقی و بلندآوازه حوزههای علمیه قم و نجف و یکی از شاگردان برجسته و ممتاز میرزا محمدحسین نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی بود و در اوایل دهه ۱۳۴۰ در قم و تهران به فعالیت علیه حکومت پهلوی میپرداخت. | سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی در سال ۱۳۱۴ش در خانوادهای روحانی در نجف به دنیا آمد. پدرش سیدمرتضی مرتضوی لنگرودی یکی از عالمان متقی و بلندآوازه حوزههای علمیه قم و نجف و یکی از شاگردان برجسته و ممتاز میرزا محمدحسین نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی بود و در اوایل دهه ۱۳۴۰ در قم و تهران به فعالیت علیه [[حکومت پهلوی]] میپرداخت. | ||
سیدمحمدمهدی مرتضوی دوران کودکی خویش را تا سال ۱۳۲۱ در نجف گذراند و خواندن و نوشتن قرآن را در محضر پدرش فراگرفت و تحصیلات مکتبخانهای را هم در نجف آغاز کرد. وی در نوجوانی همراه با خانواده به ایران آمد و در تهران مقیم شد و پس از فراگیری دروس متداول در سال ۱۳۲۸ ش وارد مدرسه علمیه حاج ابوالفتح شد و تحصیل علوم دینی را آغاز کرد <ref>(احسانبخش، ص۶۴۶)</ref> و مقدمات را نزد آیتالله کنی و فردی به نام شیخالاسلام فراگرفت. در کتاب تجرید و کلام هم از شاگردان میرزا ابوالحسن شعرانی بود و هیئت و نجوم را هم پیش علامه حسن حسنزاده آملی و شعرانی خواند. درایه و رجال را هم پیش مهدی الهی قمشهای فراگرفت. سپس به قم رفت و در حوزه علمیه آنجا رسائل و مکاسب را پیش سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی خواند. کفایةالاصول را هم نزد میرزا محمد مجاهدی تبریزی آموخت <ref>«[http://thinker.irc.ir/#/thinker/index/get/+566 سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی]».</ref> و در درس فلسفه و علوم معقول هم از شاگردان علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بود. سپس از درسهای خارج فقه و اصول سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، میرزا هاشم آملی و سیدمحمدکاظم شریعتمداری بهرهمند شد <ref>(شریفرازی، ج۲، ص۲۵۳).</ref> وی درسهای خارج فقه امامخمینی را تقریر کرد، ولی از این تقریرات اطلاعاتی در دست نیست. مرتضوی تا تبعید امامخمینی از درسهای امامخمینی بهره میبرد و پس از آن از درسهای آیتالله گلپایگانی بهره برد. همزمان به تدریس در حوزه علمیه قم میپرداخت و از مدرسین حوزه علمیه و ائمه جماعت قم بود.<ref>(شریفرازی، ج۲، ص۲۵۳).</ref> | سیدمحمدمهدی مرتضوی دوران کودکی خویش را تا سال ۱۳۲۱ در نجف گذراند و خواندن و نوشتن قرآن را در محضر پدرش فراگرفت و تحصیلات مکتبخانهای را هم در نجف آغاز کرد. وی در نوجوانی همراه با خانواده به ایران آمد و در تهران مقیم شد و پس از فراگیری دروس متداول در سال ۱۳۲۸ ش وارد مدرسه علمیه حاج ابوالفتح شد و تحصیل علوم دینی را آغاز کرد <ref>(احسانبخش، ص۶۴۶)</ref> و مقدمات را نزد آیتالله کنی و فردی به نام شیخالاسلام فراگرفت. در کتاب تجرید و کلام هم از شاگردان میرزا ابوالحسن شعرانی بود و هیئت و نجوم را هم پیش علامه حسن حسنزاده آملی و شعرانی خواند. درایه و رجال را هم پیش مهدی الهی قمشهای فراگرفت. سپس به قم رفت و در حوزه علمیه آنجا رسائل و مکاسب را پیش سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی خواند. کفایةالاصول را هم نزد میرزا محمد مجاهدی تبریزی آموخت <ref>«[http://thinker.irc.ir/#/thinker/index/get/+566 سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی]».</ref> و در درس فلسفه و علوم معقول هم از شاگردان علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بود. سپس از درسهای خارج فقه و اصول سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، میرزا هاشم آملی و سیدمحمدکاظم شریعتمداری بهرهمند شد <ref>(شریفرازی، ج۲، ص۲۵۳).</ref> وی درسهای خارج فقه امامخمینی را تقریر کرد، ولی از این تقریرات اطلاعاتی در دست نیست. مرتضوی تا تبعید امامخمینی از درسهای امامخمینی بهره میبرد و پس از آن از درسهای آیتالله گلپایگانی بهره برد. همزمان به تدریس در حوزه علمیه قم میپرداخت و از مدرسین حوزه علمیه و ائمه جماعت قم بود.<ref>(شریفرازی، ج۲، ص۲۵۳).</ref> |