مرتضی فهیم کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

فهیم کرمانی، مرتضی؛ از شاگردان درس خارج امام خمینی. او در ۱۳۱۳ ش در یکی از روستاهای کرمان به دنیا آمد (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۴۴۷؛ معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ۹۵). مرتضی فهیم دوران ابتدایی را در زادگاهش به پایان رسانید. سپس به تحصیل علوم دینی روی آورد و راهی کرمان شد. او در کرمان، در مدرسه علمیه معصومیه مشغول تحصیل شد و دوره مقدمات را در آن مدرسه فراگرفت. آنگاه در درس سطح (درس‌های تبصره علامه حلی، علل الشرایع و شرح لمعه) شیخ علی شیخ‌الرئیس شرکت کرد و قوانین، رسایل و مکاسب را هم نزد شیخ علی‌اصغر صالحی کرمانی خواند. هم‌زمان به تدریس مقدمات در مدرسه معصومیه کرمان پرداخت (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۴۴۸-۴۴۹).

فهیم کرمانی در سال ۱۳۳۸ ش رهسپار قم شد و در حوزه علمیه آن شهر کفایه‌الاصول را پیش سید محمدباقر سلطانی طباطبایی خواند. هم‌زمان در درس منظومه شیخ یحیی انصاری شیرازی شرکت کرد. بخش دیگری از درس سطح را نزد حسینعلی منظری خواند و از نیمه دوم سال ۱۳۳۹ ش در درس خارج فقه آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی حاضر شد. او پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی (فروردین ۱۳۴۰)، در درس خارج امام خمینی حضور یافت (همان) و به‌احتمال فراوان تا سال ۱۳۴۳ ش که امام خمینی به خارج از کشور تبعید شد، در آن درس حاضر می‌شده است. وی در اتوبیوگرافی خود از حضور در درس امام خمینی سخن می‌گوید، ولی مشخص نمی‌کند که در کدام یک از درس‌های امام خمینی (خارج فقه یا اصول یا هر دو درس) حضور می‌یافته است. می‌توان احتمال داد که در هر دو درس ایشان در مسجد اعظم شرکت می‌جسته است. او هم‌زمان با حضور در درس خارج امام خمینی، از درس خارج فقه و اصول آیات سید محمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری یزدی و شیخ عباسعلی شاهرودی استفاده می‌کرد. در کنار تحصیل، به تدریس دروس سطح در حوزه علمیه قم می‌پرداخت (همان، ۴۴۹).

فهیم کرمانی در ۲۱ فروردین ۱۳۴۲ همراه با جمعی از روحانیان «اهل منبر کرمان» در نامه‌ای به امام خمینی اعلام کردند «مجاهدات خالصانه آن مرجع عالی‌قدر و سایر آیات عظام قم در راه دفاع از حریم مقدس دیانت و حمایت از سنگر روحانیت و حوزه مقدسه علمیه قم مورد پشتیبانی کامل ماست و در اجرای اوامر مطاع حضرت آیت‌اللهی از هیچ‌گونه فداکاری مضایقه نخواهیم کرد» (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۶۸-۶۹). او در محرم سال ۱۳۴۳ ش و در جریان سفر محمدرضاشاه به کرمان، طاق نصرت برپاشده را همراه با جمعی دیگر به آتش کشید. وی همچنین در انتقال نوارهای سخنرانی و اعلامیه‌های امام خمینی به کرمان نقش داشت و اولین دستگیری او هم به جرم پخش آن اعلامیه‌ها و نوارها صورت گرفت (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۴۵۱). او پس از دستگیری در کرمان به تهران منتقل شد و در زندان قزل‌قلعه زندانی شد و پس از یک ماه با قرار التزام آزاد گردید (همان، ۴۵۳).

فهیم کرمانی پس از آزادی به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد و در دوران حضور امام خمینی در کشور، در انتقال پیام‌ها و نامه‌های ایشان به علما و روحانیان استان‌های یزد، کرمان و سیستان و بلوچستان نقش داشت (همان، ۴۵۱). او در ۲۷ آذر ۱۳۴۳ به دستگیری سه تن از طلاب علوم حوزوی که در مجلس ختم یکی از علما در مسجد اعظم، شعارهایی در حمایت از امام خمینی سر داده بودند، اعتراض کرد و گفت: «مگر صلوات بر آقای خمینی جرم است که ما را می‌گیرند» (آیت‌الله‌العظمی...، ج ۱، ۱۵۴). پس از آن او نیز دستگیر و ابتدا به ساواک قم (سیر مبارزات یاران امام خمینی در...، ج ۳، ۶۷-۶۸) و آنگاه به تهران منتقل شد (همان، ۱۳۹). وی پس از محاکمه در اداره دادرسی ارتش، به زندان محکوم شد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۱، ۵۰-۵۱) و حدود دو سال در زندان بود (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۴۵۴). مرتضی فهیم در پاییز سال ۱۳۴۶ ش و در آستانه برگزاری جشن تاج‌گذاری محمدرضاشاه پهلوی بار دیگر دستگیر و به زندان قزل‌قلعه در تهران انتقال یافت (همان، ج ۴، ۱۵۲؛ روحانی، ج ۲، ۲۹۰). بر اساس گزارش ساواک، جرم او نوشتن شعارهایی در حمایت از امام خمینی بر دیوار مدرسه فیضیه بود و به همین علت پس از دستگیری به تهران منتقل شد و در زندان قزل‌قلعه زندانی شد و مورد بازجویی (مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک، ۴۹۰) و تحت شکنجه قرار گرفت و زندانیان زندان قزل‌قلعه در نامه‌ای به کمیته دفاع از زندانیان سیاسی در خارج از کشور در فروردین ۱۳۴۷، «شکنجه‌های غیرانسانی» چندین باره فهیم کرمانی توسط مأموران حکومت پهلوی را به‌عنوان نمونه‌ای از «وحشیانه‌ترین» شکنجه‌های زندانیان سیاسی به آن کمیته اعلام کردند (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۳۶۷). او گویا پس از مدتی به زندان قصر منتقل شده بود، چراکه در سال‌های ۱۴۶-۱۳۴۷ ش کتاب زن در آینه تاریخ و قرآن را در آن زندان نگاشت (همان، ۴۴۹-۴۵۰). ساواک پس از بازجویی، او را مقصر تشخیص نداد و از زندان آزاد کرد (مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک، ۶۳۸).

فهیم پس از آزادی به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و به همین سبب بار دیگر دستگیر شد و این بار مدت شش ماه در دارالتأدیب کرمان که مخصوص زندانیان بزهکار بود، زندانی شد. در آن زندان با سخنرانی‌های مذهبی، در سوق دادن زندانیان آن زندان به مذهب تأثیرگذار بود (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۴۵۵). او در ۲۲ آبان ۱۳۴۷ از امام خمینی با معرفی سید کمال موسوی اجازه‌ای در حسبیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۱، ۴۸۴) و به مبارزات سیاسی خود ادامه داد. یکی از اقدامات او، تأسیس مؤسسه دین و فرهنگ جوانان بود. او توانست جمعی از جوانان و فرهنگیان را به فعالیت در آن مؤسسه جذب کند، ولی آن مؤسسه پس از چهار سال توسط ساواک شناسایی شد و اعضای آن تحت تعقیب قرار گرفتند (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۴۵۰-۴۵۱). از دیگر اقدامات او می‌توان به تأسیس مدرسه کرمانی‌ها در قم اشاره کرد. فهیم کرمانی همراه با جمعی دیگر، مدرسه فوق را در سال ۱۳۵۰ ش بنیان نهاد و سپس آن مدرسه را گسترش داد. علاوه بر آن، مدرسه‌ای را در کرمان تجدید بنا کرد (همان، ۴۵۲-۴۵۳). مدرسه کرمانی‌ها در قم به یکی از پایگاه‌های سیاسی تبدیل شده بود و به همین سبب مرتضی فهیم در دی ۱۳۵۶ بار دیگر در قم دستگیر و به شهرستان سقز در استان کردستان تبعید شد (همان، ۴۵۵). ساواک در گزارشی او را یکی از روحانیان افراطی و ناراحت شهر قم معرفی کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۱، ۳۱۸). وی در سال‌های ۱۳۵۶-۱۳۵۷ ش همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم یا روحانیان تبعیدی، اعلامیه‌هایی را در انتقاد از حکومت پهلوی و پشتیبانی از امام خمینی منتشر می‌کرد (خسروشاهی، ج ۳، ۱۵۱؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۲۲۹، ۳۰۴، ۳۲۲، ۳۲۷، ۳۳۱، ۳۳۸، ۳۹۵ و...). به همین سبب، ساواک در ۳۰ مهر ۱۳۵۷، در گزارشی به اداره کل سوم ساواک، از او به‌عنوان یکی از طرفداران امام خمینی در قم نام برد (آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی، ۲۹۵-۲۹۶).

مرتضی فهیم پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دستور عبدالرحیم ربانی شیرازی در رأس هیئتی، به بازرسی از کارخانه‌های جاده قدیم کرج پرداخت و با ایراد سخنرانی‌هایی، مانع از تداوم اعتصاب کارگران آن کارخانه‌ها شد. سپس در اسفند آن سال با حکم حسینعلی منتظری و علی‌اکبر مشکینی، همراه با محمد محمدی ری‌شهری و سید حسین موسوی تبریزی به دزفول رفت و افسرانی را که روی مردم آتش گشوده بودند محاکمه کرد. پس از یک هفته راهی کرمان شد و دادگاه انقلاب اسلامی را در آن شهر تشکیل داد و به محاکمه عناصر خاطی و ضدانقلاب پرداخت (همان، ۴۵۷). او در سال ۱۳۶۰ ش و در انتخابات میان‌دوره‌ای اولین دوره مجلس شورای اسلامی، از سوی مردم شهر کرمان به نمایندگی برگزیده شد (معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ۹۵). در دوره دوم مجلس شورای اسلامی هم بار دیگر از سوی مردم کرمان به نمایندگی انتخاب شد (همان، ۲۱۸) که در آن دوره، ریاست کمیسیون اصل نود را بر عهده داشت (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۱، ۳۳۴). وی همچنین در اولین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری نمایندگی مردم کرمان را عهده‌دار بود (خبرگان ملت، دفتر دوم، ۴۵۹).

فهیم کرمانی در سال ۱۳۶۷ ش و در مقام قاضی دادگاه انقلاب اسلامی کرمان، فردی را به نام فدایی که از آوازخوانان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود و در جریان اوج‌گیری مبارزات مردم به صفوف انقلابیان پیوسته بود، به اعدام محکوم و حکم را اجرا کرد. این محکومیت فاقد وجاهت قانونی و شرعی بود و امام خمینی پس از وصول گزارش امر، دستور رسیدگی فوری را صادر کرد و سپس با مرتضی فهیم کرمانی به سبب صدور این حکم ناروا، که صدور و اجرای آن نیز خارج از روال قانونی بود، قاطعانه برخورد کرد و او را از سمت فوق برکنار و از دخالت در مسائل سیاسی منع نمود و دستور داد طبق احکام شرع، از خانواده فدایی دلجویی و نسبت به پرداخت دیه و اعاده حیثیت از او اقدام شود. امام خمینی همچنین فهیم کرمانی را از سرپرستی مدارس کرمانی‌ها در قم و کرمان برکنار کرد (صحیفه امام، ج ۲۱، ۶۶). پس از آن، فهیم کرمانی از فعالیت‌های سیاسی کناره گرفت و به تألیف و تدریس پرداخت. تألیفات او عبارت است از: چهره زن در آیینه تاریخ و قرآن، احتکار، زن و پیام‌آوری، وهابی کیست و چه می‌گوید، چهره زن در قرآن، بدانید من فاطمه هستم، پیام‌آور کربلا حضرت زینب (س). وی همچنین آثاری را به فارسی برگردانده است، ازجمله: ۱. احتکار یا خیانت به جامعه، نوشته محمد صالح عبدالله. ۲. انجیل برنابا. ۳. فقه دانشگاهی: فقه الامام الصادق (ع). ۴. انجیل، مسیحیت، تاریخ.

منابع: آیت‌الله‌العظمی سید محمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۶)، ج ۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ خبرگان ملت (شرح‌حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری) (۱۳۸۰)، دفتر دوم، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری؛ خسروشاهی، سید هادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روحانی، سید حمید (۱۳۶۴)، نهضت امام خمینی در ایران، ج ۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۳ و ۴، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱ و ۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از آغاز انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری (۱۳۷۸)، تهران، اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۲۱: شرح مبارزات حضرت آیت‌الله محمدمهدی ربانی املشی (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۱: آیت‌الله حاج شیخ غلامحسین جعفری همدانی (۱۳۸۸)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.