۲۱٬۲۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== زادگاه و تحصیل == | == زادگاه و تحصیل == | ||
عبدالخالق عبداللهی در سال ۱۳۰۵ ش در محله پاقلعه اصفهان به دنیا آمد. او دوران ابتدایی را در اصفهان خواند و سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از سطح را در مدرسه جد بزرگ و نزد آقایان شیخ علی قدیری، حاج هاشم جنتی، شیخ محمد نجفآبادی، شیخ ابراهیم حجتآبادی | عبدالخالق عبداللهی در سال ۱۳۰۵ ش در محله پاقلعه اصفهان به دنیا آمد. او دوران ابتدایی را در اصفهان خواند و سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از سطح را در مدرسه جد بزرگ و نزد آقایان شیخ علی قدیری، حاج هاشم جنتی، شیخ محمد نجفآبادی، شیخ ابراهیم حجتآبادی<ref>«عبدالخالق عبدالهی اصفهانی».</ref> و [[سیدحسین خادمی]] اصفهانی آموخت. سپس در درس خارج فقه و اصول آیتالله آقا رحیم ارباب شرکت کرد. آنگاه راهی [[قم]] شد و مدت سه سال در آن شهر از درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] بهره برد. همزمان در درس [[امامخمینی]] هم حضور مییافت و مدت شش سال از درسهای خارج فقه و اصول ایشان استفاده کرد. هرچند درباره سالهای حضور او در آن درسها گزارشی در دست نیست، ولی میتوان احتمال داد که از اواسط دهه ۱۳۳۰ش تا [[تبعید امامخمینی|تبعید امامخمینی به خارج از کشور]] در آن درسها در [[مسجد سلماسی|مساجد سلماسی]] و [[مسجد اعظم قم|اعظم قم]] حضور مییافته است. او در دروس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] نیز شرکت کرد و مدتی هم از درسهای خارج آیتالله محمدتقی بهجت استفاده نمود. همزمان در دروس فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی شرکت میکرد.<ref>«زندگینامه استاد اخلاق حضرت آیتالله عبدالخالق عبداللهی»؛ «زندگینامه استاد اخلاق آیتالله عبداللهی».</ref> | ||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | == فعالیت سیاسی و اجتماعی == | ||
عبداللهی در قم همراه با روحانیان مبارز اعلامیههایی را علیه [[حکومت پهلوی]] و در حمایت از امامخمینی امضا میکرد. ازجمله در اسفند ۱۳۴۳ همراه با جمعی از علما و محصلان اصفهانی [[حوزه علمیه قم]]، نامهای خطاب به [[امیرعباس هویدا]] نخستوزیر وقت، ارسال کردند و با اشاره به پارهای اقدامات مغایر دین هیئت حاکمه، تبعید امامخمینی، یکی از مراجع مسلم تقلید را به خارج از کشور برخلاف اصل مصونیت مراجع تقلید طبق قانون اساسی، محکوم کردند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ص۱۳۶-۱۳۸.</ref> در سال ۱۳۴۴ش نیز پس از هجرت امامخمینی به نجف اشرف، همراه با جمعی از روحانیت مبارز سراسر کشور، با ارسال نامهای به امام، ضمن اعتراض به تبعید ایشان به خارج از کشور، از حضور ایشان در نجف اشرف اظهار مسرت کردند.<ref>خسروشاهی، ج۳، ص۹۷؛ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹.</ref> | عبداللهی در قم همراه با روحانیان مبارز اعلامیههایی را علیه [[حکومت پهلوی]] و در حمایت از امامخمینی امضا میکرد. ازجمله در اسفند ۱۳۴۳ همراه با جمعی از علما و محصلان اصفهانی [[حوزه علمیه قم]]، نامهای خطاب به [[امیرعباس هویدا]] نخستوزیر وقت، ارسال کردند و با اشاره به پارهای اقدامات مغایر دین هیئت حاکمه، تبعید امامخمینی، یکی از مراجع مسلم تقلید را به خارج از کشور برخلاف اصل مصونیت مراجع تقلید طبق قانون اساسی، محکوم کردند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ص۱۳۶-۱۳۸.</ref> در سال ۱۳۴۴ش نیز پس از هجرت امامخمینی به نجف اشرف، همراه با جمعی از روحانیت مبارز سراسر کشور، با ارسال نامهای به امام، ضمن اعتراض به تبعید ایشان به خارج از کشور، از حضور ایشان در نجف اشرف اظهار مسرت کردند.<ref>خسروشاهی، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، ص۹۷؛ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹.</ref> | ||
عبداللهی که در دوران تحصیل در قم برای تبلیغ به کرمانشاه میرفت.<ref>«گفتوشنود شاهد یاران با امام جماعت مسجد صباغ کرمانشاه»، ص۱۲۳.</ref> پس از تبعید امامخمینی به خارج از کشور در سال ۱۳۴۳ش برای تبلیغ به کرمانشاه رفت و برای همیشه در آن شهر ماندگار شد. در آن زمان منطقه کرمانشاه از لحاظ فرهنگی و دینی دارای مشکلات و کمبودهای فراوانی بود. از سوی دیگر حوزه علمیه قوی و پررونقی که بتواند جوابگوی نیازهای آن شهر باشد وجود نداشت و وی وقتی با دعوت جمعی از مردم آن شهر مواجه شد، همراه با برخی از روحانیان با هدف تبلیغ دین و نیز تدریس دروس حوزوی رهسپار آن شهر شدند. با اقامت عبداللهی در کرمانشاه فصل جدیدی از فعالیتهای تبلیغی، علمی، سیاسی و مبارزاتی او آغاز شد. وی بهمحض اقامت در منطقه کرمانشاه درصدد معرفی امامخمینی به مردم آن منطقه برآمد و از مروجان و مبلغان مرجعت امامخمینی در آنجا بود و حتی بسیاری از متدینان شهر بهواسطه او با امامخمینی ایشان آشنا شدند.<ref>«زندگینامه استاد اخلاق حضرت آیتالله عبدالخالق عبداللهی»؛ «زندگینامه استاد اخلاق آیتالله عبداللهی».</ref> | عبداللهی که در دوران تحصیل در قم برای تبلیغ به کرمانشاه میرفت.<ref>«گفتوشنود شاهد یاران با امام جماعت مسجد صباغ کرمانشاه»، ص۱۲۳.</ref> پس از تبعید امامخمینی به خارج از کشور در سال ۱۳۴۳ش برای تبلیغ به کرمانشاه رفت و برای همیشه در آن شهر ماندگار شد. در آن زمان منطقه کرمانشاه از لحاظ فرهنگی و دینی دارای مشکلات و کمبودهای فراوانی بود. از سوی دیگر حوزه علمیه قوی و پررونقی که بتواند جوابگوی نیازهای آن شهر باشد وجود نداشت و وی وقتی با دعوت جمعی از مردم آن شهر مواجه شد، همراه با برخی از روحانیان با هدف تبلیغ دین و نیز تدریس دروس حوزوی رهسپار آن شهر شدند. با اقامت عبداللهی در کرمانشاه فصل جدیدی از فعالیتهای تبلیغی، علمی، سیاسی و مبارزاتی او آغاز شد. وی بهمحض اقامت در منطقه کرمانشاه درصدد معرفی امامخمینی به مردم آن منطقه برآمد و از مروجان و مبلغان مرجعت امامخمینی در آنجا بود و حتی بسیاری از متدینان شهر بهواسطه او با امامخمینی ایشان آشنا شدند.<ref>«زندگینامه استاد اخلاق حضرت آیتالله عبدالخالق عبداللهی»؛ «زندگینامه استاد اخلاق آیتالله عبداللهی».</ref> |