۲۱٬۳۲۴
ویرایش
عبدالرحمان حیدری ایلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (added Category:پروژه شاگردان using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام کامل = | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| زادگاه = | |||
| تاریخ وفات = | |||
| شهر وفات = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل = | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = | |||
| سایر = | |||
| سیاسی = | |||
| اجتماعی = | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''عبدالرحمن حیدری'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | '''عبدالرحمن حیدری'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | ||
عبدالرحمن حیدری معروف به حیدری ایلامی در سال | == زادگاه و تحصیل == | ||
فعالیت‌های حیدری در بغداد حساسیت حکومت بعث عراق را برانگیخت و سرانجام وی در تاریخ پنجم دی ۱۳۵۰ از سوی دستگاه امنیتی عراق دستگیر و در نزدیکی یکی از پاسگاه‌های منطقه مرزی فکه در استان خوزستان به ایران بازگردانده شد. او پس از بازگشت به کشور، به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر به مدت دو سال به تدریس فقه و اصول پرداخت. سپس با درخواست جمعی از اهالی ایلام، به زادگاهش بازگشت و فعالیت علیه برخی از جریان‌ها ازجمله بهاییان را آغاز کرد. او در مراسم و مجالسی که توسط حکومت پهلوی برگزار می‌شد حضور نمی‌یافت و در سفر محمدرضا پهلوی به ایلام، برای خودداری از حضور در مراسم استقبال از او از ایلام خارج شد. این اقدامات حساسیت مقامات ایلام را برانگیخت و او را تحت فشار قرار دادند. این فشارها او را واداشت تا بار دیگر راهی قم شود (یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیت‌الله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، مقدمه). وی در ۲۷ شهریور ۱۳۵۵ از اام خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (همان، | عبدالرحمن حیدری معروف به حیدری ایلامی در سال ۱۳۰۴ش در ایلام به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی را در ایلام گذراند و سپس در کسوت معلّمی به تدریس در شهر ملکشاهی مشغول شد. | ||
حیدری ایلامی در آغازین روزهای سال ۱۳۵۷ به ایلام بازگشت و در رأس مبارزان و فعالان سیاسی علیه حکومت پهلوی قرار گرفت. او در ۱۹ اردیبهشت آن سال مجلس بزرگداشتی برای شهدای قم در خانه‌اش برگزار کرد و در آن مجلس انتقاداتی را علیه حکومت پهلوی مطرح نمود که گزارشگر ساواک از آن با عنوان «اظهارات تحریک‌آمیز» نام برد. پس از آن، اغلب تجمعات و راهپیمایی‌های سیاسی از مسجد جامع و با محوریت او آغاز می‌شد. نگاهی به اسناد مبارزاتی حیدری نشان می‌دهد وی محور همه مبارزات و تلاش‌های نیروهای انقلابی و مخالف حکومت پهلوی در شهر ایلام بود و به سبب همین فعالیت‌ها همواره تحت نظر ماموران قرار داشت و رفتارهای او | |||
حیدری در سال | حیدری در اواخر سال ۱۳۲۳ش کسوت معلمی را ترک و راهی [[کربلا]] شد و در حوزه علمیه آنجا مقدمات و سطح را تا پایان شرح لمعه نزد آقایان سعید تنکابنی، شیخ جعفر رشتی، شیخ محمدحسین مازندرانی و میرزا یوسف بیارجمندی به پایان رساند. در سال ۱۳۲۴ش به سامرا رفت و در مدرسه میرزای شیرازی، رسایل و مکاسب و بخشی از دروس خارج فقه و اصول را پیش آیات شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ عبدالرسول اصفهانی و شیخ عبدالرحمن اصفهانی خواند. او پس از هشت سال راه [[نجف اشرف]] را در پیش گرفت و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه آنجا]] در دروس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، [[سیدابوالقاسم موسوی خویی]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، میرزا باقر زنجانی و شیخ حسین حلی شرکت کرد. او پس از ورود [[امام‌خمینی]] به عراق و آغاز تدریس خارج فقه (بیع مکاسب) در [[مسجد شیخ انصاری نجف|مسجد شیخ انصاری آن شهر]]، در آن درس حضور یافت و ازجمله افرادی بود که در درس ولایت فقیه ایشان نیز حاضر بود. همچنین از آیات حکیم، خویی، [[سیداحمد خوانساری|سیداحمد موسوی خوانساری]]، [[سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، سیدعبدالهادی حسینی شیرازی و امام‌خمینی اجازاتی در امور شرعیه دریافت کرد و در هیئت استفتای برخی از مراجع عضویت یافت. | ||
منابع | |||
حیدری ایلامی پس از سال‌ها اقامت در نجف اشرف به دعوت کردهای فیلی بغداد و به نمایندگی از مراجع عظام تقلید در سال ۱۳۴۹ش راهی بغداد شد و در «حسینیه ابوسیفین» به اقامه [[نماز جماعت]]، تبلیغ معارف دینی و ارشاد مردم پرداخت و با همکاری مؤمنان به دستگیری از ایتام و مستمندان پرداخت. همچنین در حل اختلافات ساکنان این مناطق (باب الشیخ، شورجه، الثوره، جمیله و جمهوری) نیز نقش داشت. همکاری نزدیک او با هیئت‌های مذهبی حسینیه ابوسیفین و حسینیه اکراد فیلی در منطقه باب الشیخ بغداد و مشارکت وی در برنامه‌های مذهبی و به ویژه ایام سوگواری پیامبر اعظم(ص)، ماه‌های محرم، صفر و رمضان موجب نزدیکی بیشتر مؤمنین به ایشان شده بود و این امر موجب شد همواره از سوی دستگاه امنیتی حزب بعث احضار و مورد آزار و اذیت قرار گیرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیت‌الله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، مقدمه؛ قاسم‌پور، ص۱۴۵). | |||
فعالیت‌های حیدری در بغداد حساسیت [[حزب بعث عراق|حکومت بعث عراق]] را برانگیخت و سرانجام وی در تاریخ پنجم دی ۱۳۵۰ از سوی دستگاه امنیتی عراق دستگیر و در نزدیکی یکی از پاسگاه‌های منطقه مرزی فکه در استان خوزستان به ایران بازگردانده شد. او پس از بازگشت به کشور، به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] به مدت دو سال به تدریس [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] پرداخت. سپس با درخواست جمعی از اهالی ایلام، به زادگاهش بازگشت و فعالیت علیه برخی از جریان‌ها ازجمله [[بهاییان]] را آغاز کرد. او در مراسم و مجالسی که توسط [[حکومت پهلوی]] برگزار می‌شد حضور نمی‌یافت و در سفر [[محمدرضا پهلوی]] به ایلام، برای خودداری از حضور در مراسم استقبال از او از ایلام خارج شد. این اقدامات حساسیت مقامات ایلام را برانگیخت و او را تحت فشار قرار دادند. این فشارها او را واداشت تا بار دیگر راهی قم شود (یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیت‌الله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، مقدمه). وی در ۲۷ شهریور ۱۳۵۵ از اام خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (همان، ص۱۵۳؛ اجازات امام‌خمینی، ص۲۷۵). | |||
حیدری ایلامی در آغازین روزهای سال ۱۳۵۷ به ایلام بازگشت و در رأس مبارزان و فعالان سیاسی علیه حکومت پهلوی قرار گرفت. او در ۱۹ اردیبهشت آن سال مجلس بزرگداشتی برای شهدای قم در خانه‌اش برگزار کرد و در آن مجلس انتقاداتی را علیه حکومت پهلوی مطرح نمود که گزارشگر [[ساواک]] از آن با عنوان «اظهارات تحریک‌آمیز» نام برد. پس از آن، اغلب تجمعات و راهپیمایی‌های سیاسی از مسجد جامع و با محوریت او آغاز می‌شد. نگاهی به اسناد مبارزاتی حیدری نشان می‌دهد وی محور همه مبارزات و تلاش‌های نیروهای انقلابی و مخالف حکومت پهلوی در شهر ایلام بود و به سبب همین فعالیت‌ها همواره تحت نظر ماموران قرار داشت و رفتارهای او توسط ماموران ساواک به تهران منتقل می‌شد(یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیت‌الله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، ص۸۷-۱۴۹). | |||
یکی از مهم‌ترین اقدامات وی در ایلام، برگزاری دادگاه عدل اسلامی در خانه‌اش بود؛ وی شش ماه پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به مرجعی برای رسیدگی به اختلافات میان مردم ایلام تبدیل شد و با این اقدام، قدرت حکومت پهلوی در ایلام را به چالش کشید. حیدری در آبان آن سال همراه با روحانیان ایلام، با صدور اعلامیه‌ای به دستگاه‌های امنیتی و اداری ایلام، درباره اقدامات ایذایی و تخریب وجهه انقلابیان هشدار دادند و آنان را تهدید کردند که به سزای اعمالشان خواهند رسید(سیر مبارزات یاران...، ج۱۳، ص۴۶۰-۴۶۱). وی سپس همراه با روحانیان مبارز غرب کشور (استان‌های ایلام و کرمانشاه)، در اول بهمن ۱۳۵۷ با صدور اعلامیه‌ای خطاب به مردم و عشایر غرب کشور، خواستار هوشمندی و اجرای بی‌درنگ دستورات «زعیم کبیر حضرت آیت‌الله‌العظمی خمینی» شدند، استعفای نمایندگان غرب کشور در [[مجلس سنا|مجلسین سنا]] و [[مجلس شورای ملی|شورای ملی]] و همچنین حمایت مردم از هوانیروز کرمانشاه شدند (اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۵۴۰-۵۴۱). او در روزهای پایانی حکومت پهلوی، مدیریت شهر ایلام را بر عهده گرفت و از افتادن سلاح به دست مردم جلوگیری کرد و مانع تخریب ادارات و مکان‌های دولتی شد. | |||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | |||
با [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، ستادهای کمیته انقلاب اسلامی را در ایلام بنیان نهاد و سرپرستی آنها را بر عهده گرفت. | |||
حیدری در سال ۱۳۵۸ش و در انتخابات [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] با رأی مردم ایلام به نمایندگی برگزیده شد. او در سال‌های نخست [[جمهوری اسلامی]] به سبب تبلیغات شدید گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی، برای حفظ آرامش، ایلام را ترک گفت، ولی با حکم [[امام‌خمینی]] بار دیگر به زادگاهش بازگشت. وی که شناخت خوبی از [[رژیم بعث عراق]] داشت، تکاپوهای نیروهای بعثی در مرز با ایران را رصد می‌کرد و پس از بازدید از پاسگاه‌های مرزی، در نامه‌ای به امام‌خمینی در ۲۷ شهریور ۱۳۵۹، چهار روز پیش از آغاز [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]]، ایشان را در جریان وضعیت منطقه قرار داد. پس از حمله عراق به ایران و سقوط شهر مهران، لباس رزم پوشید و به خط مقدم جنگ شتافت و با مسلح کردن عشایر آن مناطق، تیپ امیرالمؤمنین(ع) را در آنجا بنیان نهاد و به مقابله با حمله دشمن پرداخت و در عملیات میمک که با همکاری مشترک [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] و ارتش جمهوری اسلامی آغاز شد، از فرماندهان بود. | |||
او در نخستین دوره انتخابات [[مجلس خبرگان رهبری]] از سوی مردم استان ایلام به نمایندگی برگزیده شد. | |||
== درگذشت == | |||
حیدری در ۱۱ دی ۱۳۶۵ در ایلام درگذشت و پیکرش پس از انتقال به قم در جوار حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد (گلشن ابرار، ۱۲ ـ ص۹۰۷). | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* اجازات امام‌خمینی (۱۳۹۴)، به کوشش مهدی حاضری، مقدمه‌نویس: کاظم رحمان ستایش، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، قم، انصاریان. | |||
* خبرگان ملت: شرح‌حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر دوم، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری. | |||
* سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۷ و ۹ و ۱۲ و ۱۳ و ۱۰، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* قاسم‌پور، داود (۱۳۸۸)، «حیدری ایلامی، عبدالرحمن»، فرهنگنامه رجال روحانی عصر امام‌خمینی، ج۱، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* گلشن ابرار (۱۳۷۹)، به کوشش جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، زیر نظر: پژوهشکده باقرالعلوم، قم، معروف. | |||
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۰)، کتاب ۴۳: حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد تعمیرکاری، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۲)، کتاب ۴۵: حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد تعمیرکاری، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] | ||