۲۱٬۱۴۹
ویرایش
(ابرابزار) |
|||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
پس از آنکه [[امامخمینی]] در ۲۰ [[خرداد]] ۱۳۶۰ بنیصدر را از فرماندهی [[نیروهای مسلح]] عزل کرد<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۲۰.</ref> و عدم کفایت وی در دستور کار مجلس قرار گرفت،<ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب، ۱/۴۲۰.</ref> سازمان مجاهدین خلق در ۲۸/۳/۱۳۶۰، طی اطلاعیهای به صورت رسمی، [[مبارزه مسلحانه]] علیه [[جمهوری اسلامی]] را اعلام<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/۵۶۵.</ref> و عصر ۳۰ خرداد، در [[تهران]] و چند شهر بزرگ، حرکت نظامی خود را با بستن خیابانها و تظاهرات و درگیری آغاز کرد.<ref>حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۰.</ref> امامخمینی در واکنش به این اقدام، سکوت خود را تا آن مقطع، تنها برای حفظ آرامش کشور دانست و از مردم خواست با وجود اعلام مواضع سازمان که اساس جمهوری اسلامی را با خطر مواجه کرده، به مقابله با توطئهگران برخیزند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۷۴–۴۷۵.</ref> ایشان در سخنانی دیگر، هواداران سازمان را جوانان عزیز این ملت شمرد که فریب سرکردگان سازمان را خورده، در برابر ملت ایستادهاند و اعلام مبارزه مسلحانه سازمان را قیام در برابر [[قرآن]]، [[اسلام]] و جمهوری اسلامی خواند و از آنان خواست در مقابل سیل خروشان ملت، خود را به تباهی نکشند و به نام استقلال ایران، کشور را تحت سلطه قدرتها قرار ندهند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۸۳–۴۸۷.</ref> | پس از آنکه [[امامخمینی]] در ۲۰ [[خرداد]] ۱۳۶۰ بنیصدر را از فرماندهی [[نیروهای مسلح]] عزل کرد<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۲۰.</ref> و عدم کفایت وی در دستور کار مجلس قرار گرفت،<ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب، ۱/۴۲۰.</ref> سازمان مجاهدین خلق در ۲۸/۳/۱۳۶۰، طی اطلاعیهای به صورت رسمی، [[مبارزه مسلحانه]] علیه [[جمهوری اسلامی]] را اعلام<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/۵۶۵.</ref> و عصر ۳۰ خرداد، در [[تهران]] و چند شهر بزرگ، حرکت نظامی خود را با بستن خیابانها و تظاهرات و درگیری آغاز کرد.<ref>حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۰.</ref> امامخمینی در واکنش به این اقدام، سکوت خود را تا آن مقطع، تنها برای حفظ آرامش کشور دانست و از مردم خواست با وجود اعلام مواضع سازمان که اساس جمهوری اسلامی را با خطر مواجه کرده، به مقابله با توطئهگران برخیزند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۷۴–۴۷۵.</ref> ایشان در سخنانی دیگر، هواداران سازمان را جوانان عزیز این ملت شمرد که فریب سرکردگان سازمان را خورده، در برابر ملت ایستادهاند و اعلام مبارزه مسلحانه سازمان را قیام در برابر [[قرآن]]، [[اسلام]] و جمهوری اسلامی خواند و از آنان خواست در مقابل سیل خروشان ملت، خود را به تباهی نکشند و به نام استقلال ایران، کشور را تحت سلطه قدرتها قرار ندهند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۸۳–۴۸۷.</ref> | ||
شورش ۳۰ خرداد، موجب ضربه به سازمان، شناسایی پیدرپی امکانات و اعضای آن به دست مردم، و زندگی مخفی افراد سازمان شد.<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/۵۷۹.</ref> پس از این تحولات، سازمان که از [[تیر]] ۱۳۶۰ در بعد تبلیغی، پخش برنامههای رادیو مجاهد را از طریق بخش فارسی رادیو بغداد آغاز کرده بود،<ref>حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۵.</ref> دست به اقدامات تروریستی گستردهای زد که از آن جمله به این موارد میتوان اشاره کرد: ترور نافرجام [[سیدعلی خامنهای]]، امامجمعه تهران، [[نماینده مجلس]] و عضو برجسته و از مؤسسان [[حزب جمهوری اسلام]]ی در ۶ تیر ۱۳۶۰<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/۵۸۹؛ حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۳–۱۹۴.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|سیدعلی خامنهای}}، بمبگذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ و کشتن بیش از هفتاد تن از مسئولان کشور و اعضای حزب ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، رئیس [[دیوان عالی کشور]] | شورش ۳۰ خرداد، موجب ضربه به سازمان، شناسایی پیدرپی امکانات و اعضای آن به دست مردم، و زندگی مخفی افراد سازمان شد.<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/۵۷۹.</ref> پس از این تحولات، سازمان که از [[تیر]] ۱۳۶۰ در بعد تبلیغی، پخش برنامههای رادیو مجاهد را از طریق بخش فارسی رادیو بغداد آغاز کرده بود،<ref>حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۵.</ref> دست به اقدامات تروریستی گستردهای زد که از آن جمله به این موارد میتوان اشاره کرد: ترور نافرجام [[سیدعلی خامنهای]]، امامجمعه تهران، [[نماینده مجلس]] و عضو برجسته و از مؤسسان [[حزب جمهوری اسلام]]ی در ۶ تیر ۱۳۶۰<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/۵۸۹؛ حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۳–۱۹۴.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|سیدعلی خامنهای}}، بمبگذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ و کشتن بیش از هفتاد تن از مسئولان کشور و اعضای حزب ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، رئیس [[دیوان عالی کشور]]، انفجار ساختمان نخستوزیری و شهادت [[محمدعلی رجایی]] ([[رئیسجمهور]]) و [[محمدجواد باهنر]] ([[نخستوزیر]]) در ۸ [[شهریور]] همان سال {{ببینید|متن=ببینید|هشت شهریور}}. سازمان در آن زمان مسئولیت این دو حادثه را بر عهده نگرفت؛ اما در بیانیه رسمی وزارت خارجه آمریکا دربارهٔ سازمان که در سال ۱۳۷۳ منتشر شد، رسماً به مسئولیت سازمان در انفجار هشتم شهریور تصریح شدهاست. خود رجوی هم در مواردی با اشاره و کنایه از انفجارهای هفتم تیر و هشتم شهریور به عنوان اقدامات سازمان یاد کردهاست.<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/ ۶۴۱.</ref> همچنین پس از سقوط [[رژیم بعثی عراق]] و [[صدام حسین]]، و انتشار مدارکی از دیدارهای فوق سری رجوی با مقامات اطلاعاتی و امنیتی عراق، در یکی از این دیدارها رجوی صریحاً دربارهٔ مسئولیت سازمان در انفجار هفتم تیر سخن گفتهاست.<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق از پیدایی تا فرجام، ۲/۶۰۴ و ۶۴۲–۶۴۳.</ref> | ||
موارد دیگر عبارت است از: تلاش ناموفق برای بمبگذاری در [[بیت امامخمینی]]،<ref>حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۴.</ref> ترور شخصیتهایی مانند [[علی قدوسی]] ([[دادستان کل انقلاب]]) در ۱۴/۶/ | موارد دیگر عبارت است از: تلاش ناموفق برای بمبگذاری در [[بیت امامخمینی]]،<ref>حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۴.</ref> ترور شخصیتهایی مانند [[علی قدوسی]] ([[دادستان کل انقلاب]]) در ۱۴/۶/۱۳۶۰، [[سیداسدالله مدنی]] (امامجمعه تبریز) در ۲۰/۶/۱۳۶۰، [[سیدعبدالکریم هاشمینژاد]] (دبیر [[جامعه روحانیت مبارز]] مشهد و مسئول حزب جمهوری در مشهد) در ۷/۷/۱۳۶۰ و [[سیدعبدالحسین دستغیب]] (امامجمعه شیراز) در ۲۰/۹/۱۳۶۰.<ref>حقبین، از مجاهدین تا منافقین، ۱۹۴.</ref> افزون بر این، طی سال ۱۳۶۰ در نتیجه اقدامات سازمان مجاهدین، ۵۰۴ تن در نقاط مختلف ایران [[شهید]] شدند<ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب، ۱/۴۲۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|ترور}}. | ||
امامخمینی با موضعگیری در برابر این اقدامات، آن را نشانه بیاعتقادی «[[منافقین]]» به اصول اسلامی و بینصیببودن از بینش سیاسی دانست<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰۳–۵۰۴ و ۵۱۹.</ref>؛ همچنین با تشبیه آنان به گروه خوارج،<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۲۵.</ref> این اعمال را مخالفت با اساس [[حکومت اسلامی]] خواند<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴.</ref>؛ چنانکه در پی شهادت سیدعبدالحسین دستغیب، امامجمعه شیراز به دست این سازمان، ایشان اشاره به صدور اعلامیهای از آنان کرد که طبق آن به اعضای خود دستور دادهاند هر روحانی را که دیدند بکشند و هدف آنان از میان بردن روحانیت است. آنان از اسلام میترسند و میدانند که روحانیون مردم را به اسلام دعوت میکنند<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۲۵.</ref>؛ ولی ایشان تأکید میکرد حذف نیروهای متعهد نظام، موجب دلسردی مردم نشده، آنان را از [[جمهوری اسلامی]] منحرف نمیسازد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۲۴–۵۲۵ و ۱۵/۶–۷، ۲۲–۲۳، ۱۷۳، ۲۵۷–۲۵۸، ۴۱۸.</ref> با این حال، امامخمینی از راهنمایی و نصیحت طرفداران این سازمان غفلت نکرد؛ چنانکه در [[وصیتنامه امام|وصیتنامه]] خود نیز ضمن زیر سؤال بردن گرایشهای این گروه، به حامیان آنان سفارش کرد به ملت بپیوندند؛ چون حمایت از آنان جز بیچارگی خود و خلق، ثمر دیگری ندارد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۴۳۸–۴۳۹.</ref> | امامخمینی با موضعگیری در برابر این اقدامات، آن را نشانه بیاعتقادی «[[منافقین]]» به اصول اسلامی و بینصیببودن از بینش سیاسی دانست<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰۳–۵۰۴ و ۵۱۹.</ref>؛ همچنین با تشبیه آنان به گروه خوارج،<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۲۵.</ref> این اعمال را مخالفت با اساس [[حکومت اسلامی]] خواند<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴.</ref>؛ چنانکه در پی شهادت سیدعبدالحسین دستغیب، امامجمعه شیراز به دست این سازمان، ایشان اشاره به صدور اعلامیهای از آنان کرد که طبق آن به اعضای خود دستور دادهاند هر روحانی را که دیدند بکشند و هدف آنان از میان بردن روحانیت است. آنان از اسلام میترسند و میدانند که روحانیون مردم را به اسلام دعوت میکنند<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۲۵.</ref>؛ ولی ایشان تأکید میکرد حذف نیروهای متعهد نظام، موجب دلسردی مردم نشده، آنان را از [[جمهوری اسلامی]] منحرف نمیسازد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۲۴–۵۲۵ و ۱۵/۶–۷، ۲۲–۲۳، ۱۷۳، ۲۵۷–۲۵۸، ۴۱۸.</ref> با این حال، امامخمینی از راهنمایی و نصیحت طرفداران این سازمان غفلت نکرد؛ چنانکه در [[وصیتنامه امام|وصیتنامه]] خود نیز ضمن زیر سؤال بردن گرایشهای این گروه، به حامیان آنان سفارش کرد به ملت بپیوندند؛ چون حمایت از آنان جز بیچارگی خود و خلق، ثمر دیگری ندارد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۴۳۸–۴۳۹.</ref> |