۲۱٬۲۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
نصیری در سال ۱۳۳۸ ش راهی [[قم]] شد و بخش دیگری از دروس سطح را نزد [[علیاکبر مشکینی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[حسین نوری همدانی]] تکمیل کرد. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده)</ref> (کتاب قضا و طهارت) (انصاری، ص۱۲۶) [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، سیدمحمد محقق داماد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده)</ref> [[امامخمینی]] و [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری]] بهره برد <ref>(انصاری، ص۱۲۷).</ref> او از [[شاگردان امامخمینی]] محسوب میشد <ref>(روحانی، ج۱، ص۵۰)</ref> ولی درباره سالهای حضور او در درس امامخمینی گزارش دقیقی در دست نیست و به احتمال زیاد در سالهای نخست دهه ۱۳۴۰ ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امامخمینی حضور مییافته است. | نصیری در سال ۱۳۳۸ ش راهی [[قم]] شد و بخش دیگری از دروس سطح را نزد [[علیاکبر مشکینی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[حسین نوری همدانی]] تکمیل کرد. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده)</ref> (کتاب قضا و طهارت) (انصاری، ص۱۲۶) [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، سیدمحمد محقق داماد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده)</ref> [[امامخمینی]] و [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری]] بهره برد <ref>(انصاری، ص۱۲۷).</ref> او از [[شاگردان امامخمینی]] محسوب میشد <ref>(روحانی، ج۱، ص۵۰)</ref> ولی درباره سالهای حضور او در درس امامخمینی گزارش دقیقی در دست نیست و به احتمال زیاد در سالهای نخست دهه ۱۳۴۰ ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امامخمینی حضور مییافته است. | ||
او در ۱۳۴۸ش به سمنان بازگشت و مسئولیت حوزه علمیه سمنان را عهدهدار شد و شاگردان زیادی را تربیت کرد که حسن روحانی، | او در ۱۳۴۸ش به سمنان بازگشت و مسئولیت حوزه علمیه سمنان را عهدهدار شد و شاگردان زیادی را تربیت کرد که حسن روحانی، هفتمین رئیسجمهوری ایران از آن جمله است <ref>(روحانی، ج۱، ص۵۰).</ref> | ||
محمدتقی نصیری در سال ۱۳۴۲ ش اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه از امامخمینی دریافت کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، ص۱۶۶-۱۶۷)</ref> و | محمدتقی نصیری در سال ۱۳۴۲ ش اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه از امامخمینی دریافت کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، ص۱۶۶-۱۶۷)</ref> | ||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | |||
نصیری همان سال به مبارزه با حکومت پهلوی و حمایت از امامخمینی میپرداخت. ازجمله نامه امامخمینی خطاب به علامه شیخ محمد صالح حائری مازندرانی، روحانی مقیم سمنان را به او تقدیم کرد <ref>(خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۳۶).</ref> ساواک در گزارشی که در ۲۶ آبان ۱۳۴۳ تهیه کرد، از نصیری بهعنوان یکی از روحانیان «ناراحت» نام برد <ref>(خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۳)</ref>؛ صفتی که برای روحانیان مخالفت حکومت پهلوی و طرفدار امامخمینی به کار میبرد. او پس از انتقال امامخمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف، همراه با روحانیان سراسر کشور در نامهای به امامخمینی، خرسندی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز کردند <ref>(سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج ۵، ص۳۷۲ ـ ۳۶۹).</ref> وی همچنین در سالگرد [[تبعید امامخمینی|تبعید امامخمینی به خارج از کشور]] همراه با روحانیان مبارز کشور در نامهای به نخستوزیر وقت، به ادامه تبعید امامخمینی اعتراض کردند <ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۸۵ ـ ۱۹۱؛ امامخمینی در آیینه اسناد شهربانی، ج۳، ص۳۲۵ ـ ۳۲۹).</ref> به همین سبب [[ساواک]] رفتارهای او را زیر نظر قرار داد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۴-۵).</ref> به سبب این فعالیتها در ۱۳۴۶ ش به ساواک احضار شد و از او تعهد گرفته شد از بحث سیاسی و حمله به دولت خودداری کند <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۶-۷).</ref> ساواک در گزارشی دیگر در سال ۱۳۴۸ ش از او بهعنوان یکی از روحانیان مخالف حکومت پهلوی نام برد.<ref>آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۲۵).</ref> | |||
نصیری در مراسم و مجالسی که توسط حکومت پهلوی در سمنان برگزار میشد، ازجمله مراسم نیایش در ۱۵ بهمن و ۲۱ فروردین (سالروز ترور شاه) شرکت نمیکرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۶۷-۶۸).</ref> علاوه بر آن، از سیاستهای حکومت پهلوی انتقاد میکرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۲-۷۳).</ref> ازجمله در یکی از سخنرانیهایش از امامخمینی بهعنوان «مردی حر» نام برد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۳)</ref> به همین سبب به ساواک احضار شد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۶).</ref> بر اساس گزارش ساواک، وی در ترویج مرجعیت امامخمینی در سمنان میکوشید <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۷).</ref> او در ۱۱ آذر ۱۳۵۶ در چهلمین روز درگذشت سیدمصطفی خمینی، در مجلسی که به آن مناسبت در مسجد جامع سمنان برگزار شده بود حضور داشت <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۸۶؛ انقلاب اسلامی به...، ج ۱، ص۱۹۳)</ref> و در مجلس چهلم شهدای ۲۹ بهمن تبریز در مسجد شاه سمنان سخنرانی و از حکومت پهلوی انتقاد کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، ص۹۸).</ref> پس از حمله مأموران به بیت مراجع تقلید در قم در اردیبهشت ۱۳۵۷، در اعتراض به آن از اقامه نماز جماعت خودداری کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۳)</ref> و سپس همراه با روحانیان سمنان در نامهای به آیتالله گلپایگانی، حمله به بیت ایشان را محکوم کردند <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۴).</ref> در نیمه شعبان آن سال نیز پیرو دستور امامخمینی در تحریم جشنهای شعبانیه، اعلام کرد که از برگزاری جشن خودداری خواهد کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۲).</ref> | نصیری در مراسم و مجالسی که توسط حکومت پهلوی در سمنان برگزار میشد، ازجمله مراسم نیایش در ۱۵ بهمن و ۲۱ فروردین (سالروز ترور شاه) شرکت نمیکرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۶۷-۶۸).</ref> علاوه بر آن، از سیاستهای حکومت پهلوی انتقاد میکرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۲-۷۳).</ref> ازجمله در یکی از سخنرانیهایش از امامخمینی بهعنوان «مردی حر» نام برد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۳)</ref> به همین سبب به ساواک احضار شد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۶).</ref> بر اساس گزارش ساواک، وی در ترویج مرجعیت امامخمینی در سمنان میکوشید <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۷).</ref> او در ۱۱ آذر ۱۳۵۶ در چهلمین روز درگذشت سیدمصطفی خمینی، در مجلسی که به آن مناسبت در مسجد جامع سمنان برگزار شده بود حضور داشت <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۸۶؛ انقلاب اسلامی به...، ج ۱، ص۱۹۳)</ref> و در مجلس چهلم شهدای ۲۹ بهمن تبریز در مسجد شاه سمنان سخنرانی و از حکومت پهلوی انتقاد کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، ص۹۸).</ref> پس از حمله مأموران به بیت مراجع تقلید در قم در اردیبهشت ۱۳۵۷، در اعتراض به آن از اقامه نماز جماعت خودداری کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۳)</ref> و سپس همراه با روحانیان سمنان در نامهای به آیتالله گلپایگانی، حمله به بیت ایشان را محکوم کردند <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۴).</ref> در نیمه شعبان آن سال نیز پیرو دستور امامخمینی در تحریم جشنهای شعبانیه، اعلام کرد که از برگزاری جشن خودداری خواهد کرد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۲).</ref> | ||
محمدتقی نصیری پس از محاصره بیت امامخمینی در نجف اشرف در مهر ۱۳۵۷ در نشست روحانیان سمنان در مسجد جامع آن شهر شرکت داشت و در آن نشست از امامخمینی تمجید شد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۸).</ref> سپس همراه با جمعی از روحانیان مبارز سمنان با صدور اعلامیهای خطاب به امامخمینی، حمایت خود را از مبارزات آن مرجع مبارز اعلام داشت <ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۳۹۸).</ref> او در تظاهرات نهم مهر ۱۳۵۷ مردم سمنان به سخنرانی پرداخت و از امامخمینی تجلیل نمود (آیتالله محمدتقی نصیری...، ص۱۲۳). به همین علت ساواک در گزارشی، از او بهعنوان یکی از طرفداران امامخمینی نام برد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۲۵-۱۲۶).</ref> | محمدتقی نصیری پس از محاصره بیت امامخمینی در نجف اشرف در مهر ۱۳۵۷ در نشست روحانیان سمنان در مسجد جامع آن شهر شرکت داشت و در آن نشست از امامخمینی تمجید شد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۸).</ref> سپس همراه با جمعی از روحانیان مبارز سمنان با صدور اعلامیهای خطاب به امامخمینی، حمایت خود را از مبارزات آن مرجع مبارز اعلام داشت <ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۳۹۸).</ref> او در تظاهرات نهم مهر ۱۳۵۷ مردم سمنان به سخنرانی پرداخت و از امامخمینی تجلیل نمود (آیتالله محمدتقی نصیری...، ص۱۲۳). به همین علت ساواک در گزارشی، از او بهعنوان یکی از طرفداران امامخمینی نام برد <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۲۵-۱۲۶).</ref> | ||
=== فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی === | |||
نصیری پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و همچنان ریاست حوزه علمیه سمنان را بر عهده داشت. در سال ۱۳۶۰ش به سمت ریاست سازمان تبلیغات اسلامی سمنان منصوب شد و تا ۱۳۷۵ در آن سمت بود. همزمان ریاست عقیدتی ـ سیاسی نیروی انتظامی آن شهر را در سالهای ۱۳۶۰ ـ ۱۳۷۵ بر عهده داشت. علاوه بر آن، در شورای بنیاد مسکن استان سمنان (ستاد اجرایی فرمان امامخمینی) عضو بود و ریاست بنیاد بینالمللی غدیر سمنان را نیز بر عهده داشت. بازسازی مسجد جامع سمنان، بازسازی حوزه علمیه سمنان و احداث کتابخانه الغدیر سمنان ازجمله اقدامات عامالمنفعه او بود <ref>(آیتالله محمدتقی نصیری...، سیوهفت).</ref> | |||
== درگذشت == | == درگذشت == |