سیدعبدالله زبرجد: تفاوت میان نسخه‌ها

او در ۱۳۴۵ ش به تدریس در مدرسه آقاباباخان شیراز پرداخت. زبرجد که در همان سال با صبیه‌ دستغیب ازدواج کرده بود، همراه با ایشان مدرسه مزبور را توسعه داد و آنجا را به پایگاهی برای فعالیت‌های سیاسی تبدیل کرد <ref>«شهید دستغیب از...»، ص۳۰-۳۱.</ref>. او در ۲۹ فروردین ۱۳۴۶ از امام‌خمینی اجازه‌ای درباره دریافت وجوهات شرعیه دریافت کرد <ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۶۳.</ref> و مسئولیت توزیع شهریه در مدرسه آقاباباخان شیراز را بر عهده گرفت <ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۰، ص۴۵۱.</ref>. وی در سال ۱۳۵۰ ش همراه با برخی دیگر از روحانیان شیراز، با انتصاب برخی از روحانیان توسط [[اوقاف]] به مدیریت مدارس دینی شیراز مخالف بود و به‌خصوص با انتصاب مدیر مدرسه علمیه آقا بابا خان شیراز مخالفت می‌کرد و طلاب را به مخالفت با نماینده‌ انتصابی سازمان اوقاف تشویق می‌کرد <ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۰، ص۴۵۱.</ref>. ساواک در گزارشی دراین‌باره اعلام کرد: «سیدعبدالله زبرجد و چند نفر طلبه دیگر به‌طور غیرمحسوس مزاحمت‌هایی برای روحانیان وابسته اوقاف که اصطلاحاً «مروجین مذهبی» نامیده می‌شدند و سایر روحانیون طرفدار دولت ایجاد می‌نموده است» <ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۰، ص۹۲.</ref> و در گزارشی دیگر از او به‌عنوان یکی از روحانیان «ناراحت‌تر و مؤثرتر» <ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۰، ص۱۰۷.</ref> و از افراد «مخالف و افراطی» <ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۰، ص۱۷۴.</ref> در مدرسه آقاباباخان نام برد و خواستار احضار او به ساواک <ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۰، ص۱۷۵-۱۷۶.</ref> و تذکر به او شد <ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۰، ص۱۰۸.</ref>.