احمد زاهد نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}'''احمد زاهد نجفی'''؛ از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. احمد زاهد نجفی فرزند مهدی در سال ۱۳۰۴ ش در اصفهان دیده به جهان گشود. او از نوجوانی در بازار اصفهان مشغول به کار شد. سپس به‌واسطه علاقه‌مندی به تحصیل دروس حوزوی، در سال ۱۳۲۶ ش به حوزه علمیه اصفهان رفت و مقدمات را نزد سیدنورالله قاضی عسکر.<ref>«فرزانگان: آیت‌الله حاج...»، ص۱۴</ref> و شیخ محمدتقی قمشه‌ای فراگرفت.<ref>مهدوی، ص۴۸۶.</ref> پس از یک سال تحصیل در اصفهان، به تشویق استادش قاضی عسکر، راهی عتبات عالیات شد و در نجف اشرف، پس از اقامتی دو ماهه در مدرسه شیخ مهدی کاشف‌الغطا، وارد مدرسه سیدکاظم یزدی شد و تحصیل را در آن مدرسه پی گرفت.<ref>«فرزانگان: آیت‌الله حاج...»، ص۱۴.</ref> وی مقدمات و دروس سطح دینی را در آن مدرسه و دیگر مدارس دینی نجف اشرف نزد شیخ محمدعلی مدرس افغانی، میرزا علی آقا فلسفی، سیداسداللّه مدنی تبریزی و شیخ محمدتقی آل راضی به پایان رساند. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی حضور یافت و ۱۶ سال (دو دوره خارج اصول) از درس ایشان بهره‌مند شد. علاوه بر آن مدتی هم در درس تفسیر قرآن ایشان شرکت کرد. سپس از درس آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدحسین حمامی و سیدمحمود حسینی شاهرودی بهره‌مند شد. زاهد نجفی پس از ورود امام‌خمینی به عراق، در درس خارج فقه ایشان حضور یافت.<ref>«فرزانگان: آیت‌الله حاج...»، ص۱۴؛ مهدوی، ص۴۸۶؛ قاسمی، ج۲، ص۳۶۰-۳۶۱</ref> و تا سال ۱۳۵۴ ش که از عراق اخراج شد، از محضر ایشان استفاده کرد. در کنار تحصیل، به تدریس در حوزه علمیه نجف اشرف هم می‌پرداخت و جامع‌المقدمات، سیوطی، مغنی، معالم و مطول، لمعتین، رسایل، مکاسب و کفایتین را برای طلاب و فضلای نجف تدریس می‌کرد.<ref>قاسمی، ص۳۶۰؛ «فرزانگان: آیت‌الله حاج...»، ص۱۴.</ref>

او در سال ۱۳۵۴ ش و در پی تیرگی روابط ایران و عراق و تصمیم دولت عراق در اخراج جمعی از ایرانیان از آن کشور، از عراق اخراج شد و به کشور بازگشت و در زادگاهش به تدریس دروس حوزوی و تبلیغ دین پرداخت. وی پس از بازگشت به کشور، به مبارزه با حکومت پهلوی در کنار دیگر روحانیان اصفهان ادامه داد.<ref>«فرزانگان: آیت‌الله حاج...»، ص۱۵.</ref> ازجمله در جریان تصمیم دولت شاپور بختیار در بستن فرودگاه مهرآباد بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از بازگشت امام‌خمینی به کشور و تحصن روحانیان در مسجد دانشگاه تهران در اعتراض به آن اقدام، همراه با روحانیان اصفهان در تحصن مشابهی در اصفهان و در بیت سیدحسین خادمی شرکت کرد.<ref>‌سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد ساواک، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵؛ همان، ج۳۵، ص۳۶۳ ـ ۳۶۴.</ref> او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تبلیغی و تدریس در اصفهان ادامه داد و در ۲۲ آبان ۱۳۸۸ در اصفهان از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در کنار مزار علامه محمدباقر مجلسی در آن شهر به خاک سپرده شد.<ref>«فرزانگان: آیت‌الله حاج...»، ص۱۵.</ref>