احمد معرفت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد معرفت'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.  

او در ۱۳۱۹ش در [[کربلا|شهر کربلا]] در خانواده‌ای روحانی زاده شد.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۴، ص۳۳۸.</ref> پدرش شیخ علی معرفت از روحانیان سده اصفهان بود که در کربلا سکنی گزیده بود.<ref>حیدری، «سازه دنیا و آخرت با ملاط و موعظه»، ص۱۴.</ref>  

معرفت خواندن و نوشتن را در زادگاهش و نزد حاج شیخ علی‌اکبر نائینی آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و در کربلا، مقدمات را نزد پدر و همچنین برادرش [[محمدهادی معرفت|شیخ محمدهادی معرفت]] آموخت و آنگاه از درس [[سیدمحمد شیرازی]] و شیخ یوسف خراسانی بهره برد. سپس به [[نجف اشرف]] مهاجرت کرد و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را نزد شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی و شیخ صدرا بادکوبه‌ای آموخت. پس از آن به تحصیل درس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه و اصول [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] و خارج فقه [[امام‌خمینی]] استفاده کرد.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۴، ص۳۳۸.</ref> او از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به برخی از افرادی که توسط او معرفی شده بودند، اجازاتی در امور حسبیه داد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۸.</ref> او در ۱۳۵۰ و در جریان اخراج ایرانیان از عراق، از آن کشور اخراج شد، بنابراین می‌توان احتمال داد که تا آن سال از درس خارج فقه امام‌خمینی که در [[مسجد شیخ انصاری نجف اشرف]] تشکیل می‌شد حضور می‌یافته است.

==درگذشت==

معرفت در ۶ اسفند ۱۳۸۴ (۲۶ محرم) و در حال ذکر مصیبت در ایام [[عزاداری سیدالشهدا(ع)|سوگواری امام حسین(ع)]] در قم درگذشت و پیکرش در [[حرم حضرت معصومه(س)]] در قم به خاک سپرده شد.